Fouque'ye:
– Abbe ChasBernard'ı çağırtmaya kalkarsam ona kötü bir oyun oynamış olurum, dedi; zavallının üç gün iştahı kaçar, yemek yiyemez. Ama ben bana, M. Pirard'ın dostlarından, entrikaya kapılmaz, bir jansenit bulmaya çalış.
Fouque, dostunun bu sözü açmasını sabırsızlıkla bekliyordu. Julien insanın taşrada halkın inanışlarına karşı borçlu olduğu görevi uygun bir şekilde yerine getirdi. Kendisine confesseur diye bir jansenit seçmiş olmasına rağmen Abbe de Frilair'in sayesinde zindanında ruhaniler teşkilatından yardım görüyordu; onda girişim düşüncesi biraz daha olsaydı kaçıp kurtulabilirdi fakat zindanın kötü havası etkisini gösteriyor, düşünme gücünü azaltıyordu. Bunun içindir ki Madame de Renal'ın tekrar gelişi onu umduğundan da çok sevindirdi. Kadın onu kucaklarken:
– Benim en büyük görevim sana karşı olandır; Verrieres'den kaçtım geldim.
Julien, Madame de Renal'e karşı benbenliğe kalkışamazdı, ona geçirdiği bütün zaafları anlattı. Madame de Renal ona doğrusu çok iyi bakıyor, ondan bir şey esirgemiyordu.
Madame de Renal, akşam hapishaneden çıkar çıkmaz teyzesinin evine, Julien'e bir ava bağlanır gibi bağlanmış olan papazı çağırttı; bu adamın bütün isteği, Besançon'un yüksek zengin sınıfından kadınların gözüne girmekti; Madame de Renal onu, gidip BrayleHaut manastırında dokuz günlük bir riyazete kolaylıkla razı etti.
Julien'in bunu duyunca ne derece sevinip ne çılgınca bir aşk heyecanına kapıldığını hiçbir söz ifade edemez. Madame de Renal bir yandan avuç dolusu para sarf edip bir yandan da zenginliği, sofuluğu ile ünlü teyzesinin itibarından bildiği gibi yararlanarak, Julien'i günde iki kere görmeye izin kopardı.
Bu haberi duyunca Mathilde'nin kıskançlığı artıp âdeta bir çılgınlık halini aldı. M. de Frilair ona, dostunu her gün bir defadan fazla görebilmesine izin verdirecek kadar kurallar dışına çıkamayacağını, zaten bu kadarına sözü geçmeyeceğini itiraf etmişti. Mathilde, Madame de Renal'in en küçük girişmelerini bile öğrenmek için arkasına adam koydurdu. M. de Frilair de kurnaz zekâsının bütün inceliklerini harekete getirmiş, Mathilde'yi Julien'in kendisine layık bir insan olmadığına kandırmak istiyordu. Lâkin Mademoiselle de La Mole, bütün bu azaplar içinde Julien'i eskisinden de çok seviyor, hemen hemen her gün de müthiş bir kavga çıkarıyordu.
Julien, bu derece garip bir surette lekelemiş olduğu o zavallı kıza karşı, sonuna kadar bütün kuvvetini sarf ederek efendice hareket etmek istiyordu; fakat her lâhza, Madame de Renal için duyduğu ateşli aşk daha üstün geliyordu. Birtakım çürük sebepler gösterip Mathilde'yi, Madame de Renal'in masumca gelip gene masumca gittiğine inandırmak istiyor, bunu başaramayınca da içinden: "Artık, diyordu, dramın sonu pek yakınlaşmıştır; daha iyi gizleyemiyorsam bu, benim için bir özür sayılabilir."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kırmızı ve Siyah
Ficção GeralStendhal'in yaşanmış bir ya da iki olayı birleştirerek kaleme aldığı bu romanın baş kahramanı Julien Sorel'in yazar ile birçok yönden örtüştüğü söylenir. Orta sınıftan bir genç olan Julien, papaz okuluna devam ederken çocuklarına ders verdiği beledi...
