GÖREVİMİZ: HIRSIZLIK

26. Bölüm

[Medya - Değmesin Ellerimiz]

*

"Ama seni tehlikeye atamam, yapamam bunu Rüzgar."

"Bak," dedi sakin olmaya çalışarak, "Bir söz verdim, sonuna kadar da peşinden gideceğim."

"Şu an bunu tartışacak vaktimiz yok. Şimdi, git. Sonra konuşuruz."

Başını salladı, "Tamam, haberdar et beni."

Onu yolcu ettikten sonra bizimkilerin yanına gittim. Tuna ve Yağız sakinken, Emir şaşırmış gibiydi.

"Hey! Neredeydin?"

"İçeri girelim, konuşacaklarımız var."

Hep birlikte eve geçtik.

"Tuna," dedim ona doğru bakarak. Görmediğim altı günde çok değişmiş gibiydi. Saçları uzamıştı ve gözaltını morluklar kaplamıştı. "Hazırlandınız mı?"

"Evet. Eşyalarımızı falan topladık."

"Biri bana neler olduğunu anlatır mı artık?" sordu Emirhan çatık kaşlarla.

"Burdan gitmemiz gerek. Medyaya sızdırıldık, her yerde bizi arıyorlar."

"Hah! Nihayet mat olduk desene."

"Pes etmiyoruz merak etme. Şimdi gidiyoruz burdan."

"Nereye?" diye sordu hepsi endişeyle.

"Gidince görürsünüz," Tuna'ya döndüm, "Benim eşyalarımı da topladınız mı?"

"Evet, Rüya hem senin hem de Merve ablanın eşyalarını topladı."

Kaşlarımı çattım.
Rüya?
O da kimdi?

"Rüya da kim?"

"Usta'nın kızı.." Tuna kısık ses tonuyla konuştu.

Usta'nın kızı?

Usta'nın kızı?!

Onun burada ne işi vardı?

"Onun burada ne işi var, delirdiniz mi?"

"Hayır. Senin anlatacakların varsa, bizim de var." Geldiğimden beri tek kelime etmeyen Yağız umursamazca cevap verdi.

"Şu an burada mı?"

"Evet, oda da Batu'nun yanında."

Hemen Batu'nun odasına doğru yön aldım. Kapıyı açtığımda Batu'nun yatağında oturuyor, başka bir kızsa - Rüya olmalıydı - masasının üzerini topluyordu. Batu beni fark ettiğinde, "Nihayet geldin demek!" dedi.

"Sen iyi misin?" diye sordum bana söylediği şeyi es geçerek.

"İyiyim," yataktan kalkmaya çalışınca yardım etmek için yanına gittim, "Merve nasıl? Nerede? Geldi mi?" Ard-arda sorularını sorduğunda gözlerimi devirmeden edemedim. "İyi, merak etme. Şimdi burdan gitmeliyiz."
Rüya sessiz hâlde işini yapıyor ve tüm bunlar umrunda değilmiş gibi davranıyordu. Bizimkilerin neden onu buraya, eve getirdiklerinin sebebini aşırı merak ediyordum, zira kendisi Usta'nın kızıydı ve ona güvenmek konusunda epey şüpheliydim.

"Araba falan hazırladınız mı? Emirhan, arabanı burada bırak," dedim ona dönerek. Beni başıyla onayladı.

"Bahadır abi gönderiyor şu an araba. 6 kişiyiz, biraz büyük araba, yerleşeceğimizi düşünüyorum."

"Yağız bir gelsene." Onunla özel olarak konuşmak istediğim bir konu vardı, "Siz de hiç bir şeyi unutmadığızı falan kontrol edin. Zira, tüm her şeyi alıp kaçmış görünümü vermeyin." dedim diğerlerinde Batu'nun odasından çıkarken.