Πέρα από τα όρια της πραγματικότητας

Ένας Νέος Σύμμαχος

Η πόρτα άνοιξε με έναν διαπεραστικό θόρυβο και οι άντρες μπήκαν μέσα. Ο Λουκ είχε καρφώσει το βλέμμα του στον αδελφό του, αλλά δεν μίλησε. Η Φρέγια αμέσως αναγνώρισε τον Ιθαν. Ήταν εκείνο το αγόρι που είχε δει σε όραμα στις Τρεις Μαγεμένες Πηγές όταν έπρεπε να επιλέξει, ανάμεσα στην Αλήθεια και την Πλάνη. Σύμφωνα με όσα είχε δει αντιλαμβανόταν ότι δεν ήταν άλλος από τον αδελφό του Λουκ.
- Θα πάμε μία επίσκεψη στον Αρχηγό που θέλει τόσο πολύ να σας δει και έχει ετοιμάσει τόσο θερμή υποδοχή. Είπε ο άντρας που βρισκόταν μπροστά από τους άλλους γελώντας ειρωνικά. Πάρτε τους, διέταξε. Σήκωσαν απότομα τα τρία παιδιά από το έδαφος και τα οδήγησαν έξω από το μπουντρούμι. Εκείνος που κρατούσε την Φρέγια, ήταν ο Ίθαν. Σε πολύ λίγο είχαν φτάσει έξω ένα κλειστό δωμάτιο. Όταν η ξύλινη βαριά πόρτα άνοιξε, πίσω της διακρινόταν ένας μεγάλος χώρος. Υπήρχαν κι άλλοι μαυροφορεμένοι άντρες, και ανάμεσά του ή κοπέλα διέκρινε τον Αρχηγό των Κυνηγών. Μόλις μπήκαν μέσα η Φρέγια παρατήρησε ότι για άλλη μία φορά στο πάτωμα υπήρχε ένας μεγάλος κύκλος, φτιαγμένος από μια λευκή σκόνη. Τότε ο Ίθαν οδήγησε την Φρέγια στον κύκλο.
- Όχι, άφησέ την! Φώναξε ο Λουκ στον αδελφό του. Ο Ίθαν δεν πρόλαβε να απαντήσει, καθώς ο Αρχηγός και πατέρας τους είχε φτάσει ακριβώς μπροστά στον Λουκ προσγειώνοντας το χέρι του με δύναμη στο μάγουλο του Λουκ.
- Πάψε! Του φώναξε. Στέκομαι μπροστά σου και μόνο μίσος νοιώθω για σένα πλέον! Άφησες την μάγισσα να σε ξεγελάσει, να σε πλανέψει! Πρόδωσες την οικογένειά σου και τον σκοπό μας! Έχεις χάσει το μυαλό σου, αλλά εφόσον έπεσες στην παγίδα της δεν υπάρχει γυρισμός! Βάλτε την μάγισσα στον κύκλο! Είναι το μόνο που μπορεί να την αοδυναμώσει, για τους υπόλοιπος δεν ανησυχούμε καθώς το κτήριο είναι προστατευμένο από μαγεία, όχι όμως από τις δικές της σατανικές δυνάμεις... Είπε τελειώνοντας τον λόγο του.
- Δεν έχεις ιδέα τι λες! Η Φρέγια σατανική και κακιά; Δεν είναι έτσι! Εκείνη είναι το πιο αγνό πλάσμα που έχω γνωρίσει και δεν θα έκανε κακό σε κανέναν! Φώναξε ο Λουκ.
- Ντρέπομαι που έχεις το αίμα μου μέσα σου. Ήταν τα μόνα λόγια που είπε ο πατέρας του.
- Κι εγώ ντρέπομαι όμως ευτυχώς, δεν έχω μόνο το δικό σου! Τι θα κάνεις; Θα την σκοτώσεις όπως έκανες με τόσες; Όπως έκανες με την μάνα μου; Φώναξε εξοργισμένος ο Λουκ.
- Κλείσε το στόμα σου! Την μητέρα σου την σκότωσαν μάγισσες! Η μαγεία σκότωσε την μητέρα σου! Απάντησε ο πατέρας του με υψωμένο τόνο φωνής.
- Αυτό σε βολεύει έτσι; Να νομίζουν όλοι ακόμα και τα παιδιά σου ότι την σκότωσαν μάγισσες! Έτσι είναι πιο εύκολο να μας στρέψεις εναντίον τους! Είπε ο Λουκ.
- Η συζήτηση τελειώνει εδώ! Φώναξε ο Αρχηγός των Κυνηγών. Ο Λουκ έστρεψε το βλέμμα του προς τον αδελφό του διαπιστώνοντας, πως εκείνος τον κοιτούσε ήδη. Μετά από μία σύντομη στιγμή σιγής, ο Αρχηγός των Κυνηγών, ο Άντον στράφηκε προς την Φρέγια. Ας ασχοληθούμε τώρα με την καλεσμένη μας, τόσο κόπο κάναμε για να την βρούμε! Η Φρέγια βρισκόταν μέσα στον κύκλο και είχε αρχίσει να νοιώθει, ολοένα και πιο αδύναμη. Λοιπόν μικρή μου, ήρθε η ώρα να πεθάνεις. Της είπε με ειρωνικό ύφος. Η Φρέγια τον κοίταξε κατάματα.
- Άφησέ τους να φύγουν. Ήταν το μόνο που είπε.
- Όχι, να φύγουν τόσο γρήγορα; Τώρα ξεκινάει η γιορτή! Της είπε γελώντας ειρωνικά. Ξέρεις ποιον περιμένουμε; Τον Λούθερ φυσικά. Λέει ότι το αίμα σου είναι πολύτιμο για εκείνον, σκέφτηκα να το πάρει από το νεκρό σου σώμα αλλά εκείνος επιμένει ότι πρέπει να είσαι ζωντανή. Οπότε αυτός είναι ο μόνος λόγος, που είσαι ακόμα ζωντανή. Οι φίλοι σου όμως, μου είναι βάρος. Της είπε.
- Μην τους πειράξεις! Φώναξε η Φρέγια.
- Υπάρχει τρόπος για να μην τους πειράξω, αρκεί να είσαι πρόθυμη να συνεργαστείς. Της είπε.
- Τι θέλεις να κάνω; Τον ρώτησε.
- Φρέγια μην τον ακούς! Μην κάνεις ότι σου πει! Φώναξε ο Λουκ.
- Μην ανησυχείς για εμάς, μείνε δυνατή! Φώναξε και η Γκρέις με την σειρά της. Η κοπέλα γύρισε να τους κοιτάξει με πόνο στα μάτια κι έπειτα στράφηκε ξανά σε εκείνον.
- Πες μου. Του είπε τελικά.
- Είναι απλό. Θέλω να αφεθείς και να εγκαταλείψεις εντελώς τις δυνάμεις σου μέσα σε αυτόν τον κύκλο. Αν το κάνεις με την θέλησή σου, τότε έχουμε και πιο γρήγορα και πιο σίγουρα αποτελέσματα. Της είπε.
- Όχι! Φρέγια σε παρακαλώ άκουσέ με! Είναι παγίδα! Αν το κάνεις θα αποδυναμωθείς εντελώς, δεν θα μπορείς να κάνεις τίποτα πια θα σε σκοτώσουν! Φώναξε ο Λουκ σοκαρισμένος. Ο Άντον έκανε νόημα σε δύο από τους Κυνηγούς. Άρχισαν να χτυπάνε τον Λουκ.
- Όχι! Σταμάτησέ τους σε παρακαλώ! Θα το κάνω! Φώναξε η Φρέγια. Με μία κίνηση του χεριού του Άντον τα χτυπήματα σταμάτησαν και οι δύο Κυνηγοί απομακρύνθηκαν από τον Λουκ.
- Φρέγια... Ψιθύρισε ο Λουκ.
- Συγνώμη... Απάντησε η κοπέλα. Στην συνέχεια ξάπλωσε στο εσωτερικό του κύκλου, έχοντας δάκρυα στα μάτια. Μία δυνατή λάμψη άρχισε να βγαίνει από το σώμα της. Άκουγε τις απελπισμένος φωνές του Λουκ και της Γκρέις, όμως τίποτα δεν μπορούσε να γίνει. Εγκατέλειπε πρόθυμα, τις δυνάμεις της. Άρχισε να νοιώθει όλο και πιο αδύναμη. Όταν όλο αυτό τέλειωσε η Φρέγια έμοιαζε σαν νεκρή. Οι δυνάμεις της είχαν απορροφηθεί πλήρως από τον κύκλο και είχαν γίνει ένα μαζί του. Ο Λουκ προσπαθούσε μανιωδώς να ξεφύγει από το κράτημα των Κυνηγών για να πάει κοντά της.
- Αφήστε τον, για τελευταία φορά. Ήταν τα λόγια του Ίθαν, αυτά που ακούστηκαν. Ο Άντον έκανε νόημα να υπακούσουν και έπειτα όλοι αποχώρησαν από το δωμάτιο εκτός του Ίθαν. Ο Λουκ έτρεξε προς το μέρος της Φρέγια. Άπλωσε τα χέρια του μέσα από τον κύκλο, αφού ο Ίθαν με το ειδικό του μαχαίρι είχε ανοίξει λίγο τον κύκλο. Την κράτησε στα χέρια του, έχοντας δάκρυα στα μάτια.
- Φρέγια μου, άνοιξε τα μάτια σου. Έλα, άνοιξέ τα. Μίλησέ μου! Γιατί; Γιατί σου το έκαναν αυτό; Δεν σου αξίζει... Ο Ίθαν τον πλησίασε για να τον απομακρύνει από τον κύκλο. Γιατί; Γιατί είσαι μαζί τους; Κοίτα τι της έκαναν! Είπε στον αδελφό του.
- Λουκ, δεν είναι καμιά αθώα! Είναι μάγισσα! Του είπε εκείνος.
- Είναι απλά μία κοπέλα στην ηλικία μας, είναι η κοπέλα που αγαπώ, είναι το πιο αγνό πλάσμα που έχω γνωρίσει... Έλεγε ο Λουκ κλαίγοντας πλέον.
- Λυπάμαι. Τέλος χρόνου Λουκ. Πρέπει να σε πάω πίσω. Του είπε ο αδελφός του.
- Ίθαν, σε παρακαλώ βοήθησέ με. Πίστεψέ με όσα λέει αυτός είναι ψέματα! Δεν σκότωσαν μάγισσες την μαμά αλλά αυτός! Του είπε προσπαθώντας να τον κάνει να καταλάβει.
- Σταμάτα τα ψέματα! Μην μιλάς άλλο! Του είπε Ο Ίθαν.
- Αδελφέ μου σε παρακαλώ, πρέπει να με πιστέψεις! Μας έχει μεγαλώσει με ψέματα! Η μαμά Ίθαν η ίδια η μητέρα μας ήταν μάγισσα! Όταν εκείνος το έμαθε, την σκότωσε και κατηγόρησε τις μάγισσες! Το καταλαβαίνεις;
-Γιατί λες τέτοια ψέματα; Μολύνεις την μνήμη της μητέρας μας, με αυτά που λες!
- Είναι η αλήθεια Ίθαν! Σου το ορκίζομαι αδελφέ μου δεν θα σου έλεγα ποτέ ψέματα για κάτι τέτοιο! Μπορώ να σε πάω ακόμα και στο μυστικό μέρος που πήγαινε. Ίθαν σε παρακαλώ! Βοήθησέ με, θα πεθάνει! Κοίταξέ την! Σε λίγο θα είναι αργά. Μοιάζει σαν κάθε λεπτό που περνάει, να εξαφανίζεται κάθε ίχνος ζωής από μέσα της. Δεν θα το αντέξω, αλήθεια σου λέω. Αν εκείνη πεθάνει, είμαι κι εγώ νεκρός. Του είπε συγκρατωντας με δυσκολία τα δάκρυά του.
- Μου λες αλήθεια για την μαμά; Ρώτησε ο Ίθαν.
- Ναι. Σε παρακαλώ, Ίθαν.
- Εντάξει. Σε πιστεύω. Άκουσε, πρέπει να σε πάω πίσω στο μπουντρούμι για να μην υποψιαστούν κάτι. Θα ανοίξω όσο περισσότερο μπορώ τον κύκλο, για να πάρει λίγη ανάσα, να μην πεθάνει. Θα έρθω να σε συναντήσω, θα ξεκλειδώσω και θα την πάρουμε από εδώ μέσα. Εντάξει; Τον ρώτησε.
- Εντάξει. Σε ευχαριστώ Ίθαν, σε ευχαριστώ του είπε και τον αγκάλιασε σφιχτά.
- Συγνώμη Λουκ, δεν ήξερα. Του είπε εκείνος. Ο Λουκ τον χτύπησε καθησυχαστικά στον ώμο και του έγνεψε, δείχνοντάς του ότι καταλαβαίνει. Και κάτι ακόμα. Αυτό που έκανε στην μαμά, πρέπει να το πληρώσει...
- Ναι. Το έχω ορκιστεί στην μνήμη της. Θα τον τελειώσω. Είπε ο Λουκ.
- Θα τον τελειώσουμε. Τον διόρθωσε ο Ίθαν.
- Υποσχέσου μου κάτι. Αν εγώ πάθω το οτιδήποτε, εσύ δεν θα την αφήσεις εδώ μέσα θα την ελευθερώσεις. Θα την προσέχεις. Υποσχέσου το. Του είπε ο Λουκ.
- Δεν θα πάθεις τίποτα Λουκ. Προσπάθησε να πει ο Ίθαν, όμως ο Λουκ τον διέκοψε.
- Απλά, υποσχέσου το. Του είπε.
- Εντάξει, το υπόσχομαι. Απάντησε ο Ίθαν. Έπειτα τον οδήγησε και πάλι στο μπουντρούμι.