Πέρα από τα όρια της πραγματικότητας

Το σημάδι

Ο καιρός περνούσε και η Αλίσια δεν είχε κάνει τίποτα για να σταματήσουν αυτές οι φήμες από τους χωρικούς. Έτσι η Φρέγια ζούσε ευτυχισμένη κοντά στους δικούς της, σκορπώντας παντού την λάμψη της και την καλοσύνη της.Τα ζώα του δάσους της κρατούσαν συντροφιά και ήταν οι καλύτεροι της φίλοι,οι άνθρωποι δεν άντεχαν την τόση λάμψη της από ζήλια και υπεροχή όμως παρόλα αυτά η Φρέγια δεν τους κρατούσε κακια, δεν ήξερε καν τι σημαίνει αυτή η λέξη τόσο αγνή ήταν η ψυχή της και τόσο μοναδική και διαφορετική ήταν και η ίδια... Από μικρή ξεχώριζε δεν μπορούσε να ταιριάξει με τα άλλα παιδιά της ηλικίας της,αυτό που τρόμαζε τους υπόλοιπους ο φόβος για το άγνωστο εκείνη την μαγνητιζε και την μάγευε. Αγαπούσε πολύ το διάβασμα χανόταν με τις ώρες μέσα στα βιβλία της.Μια μέρα καθώς έψαχνε στην βιβλιοθήκη της μητέρας της μήπως έβρισκε κάποιο ενδιαφέρον βιβλίο, αφού τα δικά της τα είχε πια τελειώσει παρατήρησε μια παράξενη εσοχή σε ένα ράφι της βιβλιοθήκης, που έμοιαζε με ένα πλέγμα από φύλλα.. Αμέσως εντυπωσιάστηκε με το περίτεχνο σχέδιο και προσπάθησε να ανοίξει την εσοχή. Μόλις άγγιξε το σχέδιο με το πλέγμα εκείνο άρχισε να κινείται,σαν μια κλειδαριά που την ξεκλειδωσες με το σωστό κλειδί... Η Φρέγια ενθουσιασμένη εφόσον η εσοχή ήταν πλέον ανοιχτή και πλέον έμοιαζε περισσότερο με κρύπτη παρά με εσοχή αντίκρυσε μέσα της ένα παλιό μεγάλο βιβλίο. Το έπιασε το έβγαλε από την κρύπτη και το τοποθετησε πάνω στο τραπέζι του σαλονιού μπροστά από την βιβλιοθήκη. Ήταν πραγματικά πολύ όμορφο με υπέροχο σκούρο κόκκινο εξώφυλλο και ένα περίεργο σύμβολο στο κέντρο του που το περιέκλειε το ίδιο πλέγμα που βρισκόταν στην εσοχή του ραφιού. Η Φρέγια ήταν μαγεμένη από το περίτεχνο εξώφυλλο,πέρασε το χέρι της πάνω από το παράξενο σύμβολο και αμέσως ένιωσε τον καρπό του χεριού της να καίει. Κοίταξε το χέρι της και δεν πίστευε αυτό που αντικριζε το χέρι της είχε κοκκινίσει και ήταν σαν κάτι να σχεδιάζεται πάνω του σαν κάποιος με ένα αόρατο μολύβι να σχεδιάζει πάνω στο γυμνό και κατάλευκο χέρι της. Παρατηρούσε τι συμβαίνει καθώς πονούσε και ένιωθε τον καρπό της να φλέγεται.Όταν επιτέλους σταμάτησε και το σύμβολο ήταν πλέον εκεί έπρεπε να ανοιγοκλείσει τα μάτια της μερικές φορές για να συνειδητοποιήσει αυτό που έβλεπε.Ήταν εκεί στο χέρι της αποτυπωμένο το σύμβολο του βιβλίου...