Πέρα από τα όρια της πραγματικότητας

Η φυλή των στοιχείων

Το βιβλίο γλίστρησε από τα χέρια της Φρέγια και έπεσε με θόρυβο στο πάτωμα. Η Φρέγια δεν μπορούσε να πιστέψει αυτό που μόλις είχε γίνει. Ένιωθε ακόμα το χέρι της να φλέγεται. Τι στο καλό είχε συμβεί; Το μόνο που έκανε η Φρέγια ήταν να αγγίξει το βιβλίο και μετά το σύμβολό του ήταν χαραγμένο στο χέρι της. Πάντα συνέβαιναν παράξενα πράγματα στην ζωή της Φρέγια από τότε που ήταν πολύ μικρή όμως αυτό ήταν πολύ ακόμα και για εκείνη. Κοίταξε καλύτερα το σύμβολο. Κάτι σημαίνει είμαι σίγουρη, πρέπει να ρωτήσω την μητέρα εκείνη θα ξέρει, σκέφτηκε. Έφυγε γρήγορα για το σαλόνι έπρεπε να την ρωτήσει να της δείξει το χέρι της και εκείνη να της δώσει μία εξήγηση.
- Μητέρα πρέπει να σου μιλήσω, είπε μπαίνοντας αλαφιασμένη στο δωμάτιο.
- Φρέγια τι συμβαίνει; Ρώτησε ανήσυχη η μητέρα της
- Κοίτα! Είπε η Φρέγια δείχνοντας το χέρι της στην μητέρα της. Το φλυτζάνι με το τσάι που κρατούσε η μητέρα της (Λορέιν) έπεσε στο πάτωμα σπάζοντας με κρότο και χύνοντας το περιεχόμενο του στο πάτωμα. Η Λορέιν είχε μείνει με ανοιχτό το στόμα και το βλέμμα παγωμένο στον καρπό της κόρης της. Η Φρέγια την παρατηρούσε και για μια στιγμή ανησύχησε για την μητέρα της.
- Μητε..- πήγε να πει αλλά σταμάτησε όταν η μητέρα της πετάχτηκε απότομα από την πολυθρόνα της και έκανε μια γρήγορη κίνηση προς το μέρος της
- Φρέγια τι συνέβη πες μου ακριβώς
Η Φρέγια αφού της διηγήθηκε με λεπτομέρειες όλα όσα είχαν συμβεί έμεινε να κοιτάει την μητέρα της μην καταλαβαίνοντας τι μπορεί να συμβαίνει.
- Θες να πεις ότι άγγιξες το βιβλίο και... Δεν το πιστεύω. Δεν
μπορεί να συμβαίνει αυτό.
- Μητέρα τι συμβαίνει πες μου
- Έλα μαζί μου και θα σου εξηγήσω. Κι αν είναι αυτό που νομίζω τότε πρέπει να δούμε τι θα κάνουμε.

      Η Φρέγια και η μητέρα της κατευθύνθηκαν προς την βιβλιοθήκη. Μπήκαν μέσα και έκλεισαν καλά την πόρτα. Η Λορέιν κοιτούσε το βιβλίο που βρισκόταν ακόμη πεσμένο στο πάτωμα. Το σήκωσε με τρεμάμενα χέρια και το ακούμπησε πάνω στο μεγάλο ξύλινο τραπέζι της βιβλιοθήκης. Η Φρέγια απλώς παρακολουθούσε την μητέρα της.
- Έλα εδώ. Είπε η Λορέιν απευθυνόμενη στην κόρη της.
- Μητέρα εξήγησε μου τι συμβαίνει επιτέλους.
- Φρέγια είναι τόσα πολλά που πρέπει να σου πω. Θέλω να είσαι πολύ προσεκτική από εδώ και πέρα. Όποιος κατέχει την δύναμη βρίσκεται σε μεγάλο κίνδυνο.
- Μητέρα δεν καταλαβαίνω τι είναι αυτά που λες για ποια δύναμη και ποιον κίνδυνο μιλάς.
- Ας τα πάρουμε από την αρχή Φρέγια. Πριν πολλά χρόνια όταν ακόμα οι άνθρωποι βρίσκονταν σε αρμονία με την φύση υπήρχε μια μυστική φυλή "Η φυλή των στοιχείων" η οποία κατείχε την μυστική γνώση. Την γνώση των δέντρων και των φυτών, των ποταμών και των ανέμων, της φωτιάς και του πάγου. Κατείχε την δύναμη των τεσσάρων στοιχείων της φύσης όμως υπήρχε και ένα πέμπτο στοιχείο που συνέδεε και συμπλήρωνε όλα τα άλλα. Τα τέσσερα βασικά στοιχεία ήταν η Γη ο Αέρας το Νερό και η Φωτιά. Και το πέμπτο στοιχείο ήταν το Πνεύμα. Όταν οι άνθρωποι άρχισαν να απομακρύνονται από την φύση και να εξυπηρετούν συμφέροντα κατασκευάζοντας ψεύτικα είδωλα και θεότητες προσπάθησαν να εξαλείψουν οτιδήποτε θύμιζε την πίστη των αρχαίων φυλών στην φύση. Έτσι οι άνθρωποι της παλιάς πίστης που δεν ήθελαν να πιστέψουν στα ψεύτικα είδωλά τους κυνηγήθηκαν, εκδιώχθηκαν, βασανίστηκαν και εκτελέστηκαν. Τότε η φυλή των στοιχείων αποφάσισε ότι έπρεπε να προστατέψει τις μυστικές γνώσεις. Έγραψαν ένα βιβλίο το οποίο ήταν γεμάτο από τις μυστικές γνώσεις έκρυψαν όμως τις λέξεις για οποιονδήποτε με άσχημο σκοπό το βιβλίο είναι άδειο κενό λευκό. Επίσης το έδεσαν με μία προφητεία. Η προφητεία έλεγε ότι το βιβλίο θα ανοιχθεί όταν θα έχει έρθει ο καιρός να μάθει ο κόσμος την αλήθεια να μάθει για την δύναμη που κρύβει η φύση αλλά και ο ίδιος ο άνθρωπος  μέσα του. Η προφητεία μιλούσε για μία κόρη ευλογημένη με τη δύναμη όλων των στοιχείων μία κόρη με αγνή καρδιά που στην κούνια της θα τραγουδούν νεράιδες για να την κοιμήσουν που η ομορφιά της θα είναι ισάξια με μίας νύμφης του δάσους...

Κάπου εδώ η Λορέιν σταμάτησε και κατευθύνθηκε προς το ράφι της βιβλιοθήκης τράβηξε κάτι που έμοιαζε με κλαδί και τότε άλλη μια εσοχή έκανε την εμφάνιση της. Την άνοιξε και έβγαλε από μέσα της μια περγαμηνή που φαινόταν πολύ παλιά. Πλησίασε την Φρέγια και της έδωσε το παλιό κομμάτι χαρτιού. Η Φρέγια άνοιξε την περγαμηνή με τρεμάμενα χέρια και διάβασε...