Το Δίκιο Το Έχουν Οι Εξεγερμένοι

12,x99 Μιλιμίτερ

Το, ή η Σολ ή αλλιώς Χαρά, ήταν είκοσι χρονών. Το μικρότερο άτομο σε ηλικία από όλη την ομάδα και από επιλογή του, το πιο λακωνικό. Στον χαρακτήρα του δεν ήταν να μιλάει λίγο, απολάμβανε να πλατειάζει και να μονοπωλεί για αυτά που το ενδιέφεραν, και κάποιες φορές για τον εαυτό του. Μα είχε αρχίσει να το πονά όλο και παραπάνω η οριακή διαταραχή προσωπικότητας που είχε διαγνωστεί προ πολέμου αλλά που είχε οξυνθεί μιας και δεν έπαιρνε τα απαραίτητα φάρμακα. Ήταν μια ασθένεια που έκανε τα πάντα στη ζωή σου ασταθή, επίπονα, και στα άκρα. Μόνο μισούσε και αγαπούσε. Υπήρχε μόνο άσπρο και μαύρο στη ζωή του. Όλες του οι σχέσεις ήταν ασταθείς, όπως και οι σκέψεις του. Σε καιρούς ειρήνης δεν μπορούσε να κρατήσει δουλειά, και οι φιλίες του δεν κρατούσαν πολύ γιατί τις κατέστρεφε. Έτσι είχε επιλέξει να μην μιλά πολύ, να μην δένεται πολύ και να είναι ένα φάντασμα στην καθημερινότητά του.

Το Σολ ήταν άφυλο. Τίποτα δεν το έκφραζε στο να είναι άντρας ή γυναίκα, ήθελε να είναι και τα δύο, ή κανένα. Δεχόταν να του απευθύνονται με θηλυκές αντωνυμίες, όπως ήταν το φύλο εκ γενετής του αλλά οι ουδέτερες αντωνυμίες το έκαναν να νιώθει πιο άνετα και πιο όμορφα. Εμφανισιακά φαινόταν σαν γυναίκα, μα ήταν άφυλο όλη του τη ζωή.  

Τα ψυχιατρικά του θέματα, το έκαναν να απομακρυνθεί από τις κοινωνικές συναναστροφές, και στο να ψυχρανθεί, και το ώθησαν στο να ασχοληθεί και να αφοσιωθεί στο Barrett M82 ημι-αυτόματο τουφέκι με τις απαραίτητες μετατροπές στη διόπτρα για την παρούσα μυωπία του. Ήταν ένα τουφέκι αρκετά βαρύ και μακρύ σε μήκος, που δεν βόλευε να μεταφέρεται. Το Σολ δεν ήταν μικροκαμωμένο, αλλά του ήταν δύσκολο να μετακινείται με το όπλο. Έτσι, εκείνη τη βδομάδα, στην οδό Πατησίων, είχε βρει το ιδανικό μικρό μπαλκόνι για να παρατηρεί τα στρατεύματα των συμμάχων και του ελληνικού στρατού, προειδοποιώντας συντρόφους και συντρόφισσες και συντρόφια για κάθε κίνησή τους μέσα στις εξεγερμένες γειτονιές του κέντρου. 

Το συγκεκριμένο όπλο είχε κλαπεί από τον τουρκικό στρατό πριν από δυο χρόνια και μετά από πολλές αγοραπωλησίες και πολλά χέρια έφτασε στην Σολ. Με ξυσμένο σειριακό αριθμό και κάποιες απαραίτητες επισκευές, έγινε επέκταση του χεριού του. Με το τουφέκι, κυρίως προκαλούσε υλικές ζημιές σε οχήματά τους, μετά αλλάζοντας θέση σε κάποια άλλη τοποθεσία. Ωστόσο είχε τριάντα τρία επιβεβαιωμένα και επιτυχημένα χτυπήματα ενάντια σε κυβερνητικούς στρατιώτες και μη αναρχικούς παραμιλιταριστικούς στρατούς που γυρόφερναν στο κέντρο της Αθήνας. Όποιος ήταν εχθρός των αναρχικών ήταν εχθρός του Σολ.