Το Δίκιο Το Έχουν Οι Εξεγερμένοι

Πόλεμος ξανά

Την ξαναπάτησε άλλες δύο φορές, καταλαβαίνωντας πως δεν είχε ούτε μια σφαίρα.

Η Κατρίνα γούρλωσε τα μάτια της και κατάλαβε τι πήγε να κάνει. Ο Βάσα έσφειξε το μάτι του και κάλυψε την άδεια κοιλότητα που κάποτε κρατούσε το μάτι του, με το χέρι του. Έτρεμε ολόκληρος και δεν μπορούσε να διακρίνει καθαρά την φιγούρα της. Έψαξε με το χέρι του για να την πιάσει ξανά. Η ζημιά στο μάτι του ήταν ανυπολόγιστη, μα εκείνη τη στιγμή για λίγο μόνο, σκέφτηκε πως πρέπει να ένιωσε εκείνη όταν το χημικό έγκαυμα που της προκλήθηκε της αχρήστεψε το αριστερό μάτι. Σαν να μην έφτανε το οτί είχε σκοτώσει τους γονείς του, τώρα τον είχε τυφλώσει για την υπόλοιπή του ζωή. Δεν ήξερε τι ακριβώς έπρεπε να κάνει εκείνη τη στιγμή. Το όπλο του ήταν άδειο απο σφαίρες και ήταν πολύ αδύναμος για να κάνει κάτι παραπάνω. Ένιωθε την οργή στα άκρα του και ήθελε να ξεσπάσει, αλλά δεν άντεχε το σώμα του.

"Έλα εδώ, καριόλα." Είπε οργισμένος και έψαξε μέσα στη τσέπη του για τον γεμιστήρα. "Τώρα θα φύγουμε και οι δύο και θα σου γαμάω τον αντίχριστο και μετά θάνατων." Είπε πιάνωντάς την από τα μαλλιά. 

"Αρχίδια θα κάνεις, καριόλη!" Είπε χαμηλόφωνα και μπόρεσε με ευκολία να ξεφύγει το γράπωμά του. Διάλεξε να μην φωνάξει για να μην τραβήξει προσοχή απο τους σύνεργους του, εξασφαλίζοντας έτσι την άμεση τιμωρία της στα χέρια τους. Η Κατρίνα κατάφερε να αρχίσει να τρέχει μακριά, μα και ο Βάσα κατάφερε να την προφτάσει. Σταμάτησε όμως ενώ εκείνη συνέχισε να τρέχει, βαθύτατα ευχαριστημένη με το τι προκάλεσε. 

"Τρέχα, μαλακισμένη! Όσο έχεις χρόνο!"

Η Κατρίνα συνέχισε να τρέχει και ο Βάσα ήταν αναγκασμένος να νιώσει τον πόνο σε όλο του το μεγαλείο, όταν η ανδρεναλίνη έπεσε. Η αντίληψη του οτί το βολβός του δεν υπάρχει πια του προκάλεσε απόγνωση και τον έφερε σε δάκρυα που μόνο του πόνεσαν το μάτι του περισσότερο. Ήξερε πως πρέπει να βρεί τον Ιγκόρ, έναν γνωστό του ο οποιός ήταν γιατρός και μπορούσε να βοηθήσει. Περπάτησε μέχρι το σπίτι του παραπατώντας ελπίζοντας να μην τον δεί κανένας περαστικός, πράγμα το οποίο πέτυχε. Χτύπησε συνεχόμενα το κουδούνι μέχρι που ο Ιγκόρ έτρεξε στην είσοδο και κάθισε ακίνητος για λίγο με ανοιχτή τη πόρτα, κοιτώντας τον με δυσπιστία.

"Μη ρωτήσεις τι συνέβη. Απλά κάνε κάτι." Είπε ο Βάσα και ο Ανατόλι γέλασε και του έκανε νόημα να τον ακολουθήσει. 

"Δεν μπορώ να μην ρωτήσω όμως." Είπε ανοίγωντας την πόρτα και πλένοντας τα χέρια του με καθαρό οινόπνευμα.