Κρύο και Αμνησία

220 12 0
                                    

"Ωστόσο, πρέπει να χωνέψεις πως αν είναι πράγματι νεκρή, θα πρέπει να προχωρήσεις με τη ζωή σου."

"Ό,τι και να γίνει αμφιβάλλω εάν θα υποχωρήσω τόσο έυκολα. Με ξέρεις. Αλλά ας μην ενθουσιαστώ και ας είμαι έτοιμος να το δεχτώ εάν είναι νεκρή." Είπε ο Μπίλυς και σηκώθηκε, βάζωντας το παλτό του. "Σε ευχαριστώ."

"Είμαι πάντα εδώ. Είσαι αδερφός μου, μη το ξεχνάς." Ο Μπίλυς τον αγκάλιασε και ο Χρήστος έκανε το ίδιο. "Τους σκέφτομαι συνέχεια, και εκείνη και τον Ιορδάνη. Και τον Σαλάχη ρε γαμώτο."

"Εγώ να δείς." Είπε ο Χρήστος και γύρισε προς τον τοίχο τρίβωντας το μέτωπό του και προσπαθώντας να κρύψει τα δάκρυα που άρχισαν να τρέχουν στα μάγουλά του. 

Μόλις ο Μπίλυς βγήκε απο την εξώπορτα, ο Χρήστος περπάτησε μέχρι το μπάνιο. Κοίταξε τον εαυτό του στον μαυρισμένο καθρέφτη και έριξε λίγο νερό στο στόμα του. Η ουλή στο φρύδι του ακόμα έμοιαζε με αυλάκι, και είχε κατάμαυρους κύκλους κάτω απο τα μάτια του. Τα μάγουλά του ήταν ρουφηγμένα απο τη πείνα. Είχε ουλές, φακίδες, ένα μικρό αιμάτωμα, η Κατρίνα τις ουλές σαν χαμόγελο και μελανιές, η Εβελίνα γρατζουνιές απο τον ψωρόγατό τους με τα τρία πόδια, αλλά εκείνη είχε μια παράξενη, ωμή ομορφιά.

Τώρα ο Χρήστος είχε μεγαλώσει. Όλοι τους ένιωθαν λες και γέρασαν, αλλά ήταν μόνο στη δεύτερη δεκαετία της ζωής τους. 

«Που χώρος για αγάπη όταν θρηνείς;» Άκουσε την φωνή της Κατρίνα στο κεφάλι του και την είδε σε ένα πεζούλι ένα μεσημέρι να κρατά πάγο στο μαυρισμένο απο αστυνομικούς μάτι της. Ήταν ένα μεσημέρι μετά απο μια μαθητική πορεία που εξελίχθηκε σε συγκρούσεις. «Άμα αγάπησες, πένθησε καλύτερα. Γιατί να μάθεις σε κάποιον να αγαπά; Δώσε του ένα μαχαίρι καλύτερα. Θα πονέσει λιγότερο να μου μαχαιρώσεις απο το να πεθάνεις στα χέρια μου." Παραμίλαγε για τον Στέφανο.

Ο Χρήστος έδιωξε την σκέψη και κάθισε στο χείλος της μπανιέρας κοιτώντας τον τοίχο. Δεν ήξερε τι να πεί στο Μπίλυ, που ήταν απαρηγόρητος. Είχε και εκείνος αμφιβολίες για το που βρισκόταν η παιδική του φίλη μα είχε και άλλα ζητήματα που τον βασάνιζαν. Όπως το οτί σχεδίαζαν και οι ίδιοι ένα πραξικόπημα, αλλά στην δικιά τους γλώσσα, λέγεται εξέγερση.

Το Δίκιο Το Έχουν Οι ΕξεγερμένοιDonde viven las historias. Descúbrelo ahora