Το Δίκιο Το Έχουν Οι Εξεγερμένοι

Ανάποδη Πόλη

"Τσέρι, σηκωθείτε με τα κορίτσια και ελάτε στο συνεργείο γιατί κάτι μου βρωμάει. Αφήστε κάποιον να προσέχει το σπίτι." Είπε η Δήμητρα στο τηλέφωνο ενώ η Τσέρι ήταν ξαπλωμένη στον καναπέ. 

"Εντάξει. Έρχομαι." Είπε νυσταγμένα και σηκώθηκε απότομα. Έβαλε ένα γεμιστήρα στην τσέπη της και κάλυψε την Άννα που κοιμώταν αγκαλία με το κοριτσάκι της στον καναπέ με μια κουβέρτα. Μπήκε στο υπνοδωμάτιο της Τζόκερ και την βρήκε να κοιτάει έξω απο το παράθυρο περιμένωντας κάτι. "Νομίζω παίχτηκε μαλακία. Έλα μαζί μου." Είπε η Τσέρι και η Τζόκερ σηκώθηκε και έβαλε το μπουφάν της γρήγορα. 

Κατέβηκαν κάτω μαζί με τη Στέλλα που περίμενε πάνω στη μηχανή της με άγχος εμφανές στο βλέμμα της. 

"Τι έγινε;" Ρώτησε η Τζόκερ και η Στέλλα αναστέναξε. 

"Δικές μάς μας είπαν πως ο Κάρολος και ο Ρίκι εννώσανε δυνάμεις και δεν μου ακούγετε καλή ίδεα." Είπε η Στέλλα.

"Τι εννοείς;" 

"Είδαν τον Μάνο, τον Κάρολο και δυο τσιράκια να μπαίνουν στο συνεργείο των Bastards." Είπε η Στέλλα και ανέβηκαν γρήγορα πάνω στις μηχανές. Στον δρόμο περίμεναν άλλες τέσσερις μηχανόβιες με ίδια γιλέκα με την Τσέρι. Η Στέλλα οδήγησε το σχηματισμό και η Τζόκερ μαζί με την Τσέρι και άλλες τρέις κοπέλες με γιλέκα, καλάσνικοφ και καλλυμένα τα πρόσωπά τους περικύκλωσαν το σπίτι για να το προστατέυσουν.

Η Τζόκερ μπήκε μέσα στο σπίτι, έβαλε τα μαλλιά της σε μια σφιχτή κοτσίδα, φόρεσε μπαλακλάβα και ένα αλεξίσφερο γιλέκο. Έβαλε δυο γεμιστήρες για το καλάσνικόφ της στις θήκες του γιλέκου και βγήκε στο σαλόνι με το ΑΚ κρεμασμένο απο τον ώμο της. 

"Άννα." Ψιθύρησε και την ξύπνησε. "Να έχεις το νού σου. Αλλά εγώ και τα κορίτσια θα σας προστατέψουμε και τις δύο." Είπε χαιδεύοντας την πλάτη της μικρής που είχε πέσει σε βαθύ ύπνο θηλάζωντας. 

"Εντάξει. Να προσέχετε." Είπε ψιθυριστά η Άννα και η Τζόκερ φόρεσε τη μάσκα και κατέβηκε τις σκάλες. 

"Μας μισούν. Και όταν είμαστε ενωμένες, μας μισούν ακόμα πιο πολύ." Είπε η Τσέρι σε μια άλλη κοπελίτσα που την άκουγε με ένα παραπονιάρικο βλέμμα. "Στάσου στο ύψος σου και μη τους φοβάσε. Ένα όνειρο κυνηγάνε, να μας καταστρέψουν. Ας τους βγεί ξινό." Είπε η Τσέρι και δυνάμωσε το ραδιοφωνάκι που έπαιζε Μίκυ Θεωδοράκη. 

"Τι λέτε;" Είπε η Τζόκερ και η Τσέρι έδωσε ένα κράνος στην κοπέλα. 

"Φοβάμαι." Είπε η κοπέλα και έβαλε το κράνος ανεβάζωντας τη μάσκα του σκί που φορούσε. 

"Όχι. Δεν θα φοβηθείς. Τώρα μπορεί να φοβάσαι, αλλά την ώρα που θα έρθει αυτό που θα φοβηθείς το καλό που σου θέλω να σταθείς όρθια. Όταν έρθει η ώρα, δεν θα φοβάσαι κανέναν. Πόσο είσαι;" 

"Δεκαπέντε." Είπε η Σόλ, μια μελαχρινή γαλανομάτα κοπέλα που σίγουρα δεν φαινόταν τόσο μικρή. 

"Είσαι ερωτευμένη ε;" Ρώτησε η Τζόκερ με ένα χαμόγελο και η Σόλ γέλασε και απέφυγε το βλέμμα της Τζόκερ.

"Δυστυχώς. Πως το κατάλαβες;" Είπε η Σόλ κοιτώντας τον περίγυρο. 

"Πως τους λένε;" Αναρωτήθηκε η Τζόκερ. 

"Τον λένε Ανατόλι και είναι εχθρός μας αλλά..." Είπε η Σόλ και κοίταξε το πάτωμα. "Τον αγαπώ." Η Τζόκερ σίγασε και την κοίταξε στα μάτια. 

"Η αγάπη δεν καταλαβαίνει ιδεολογίες ή χρώματα ή φύλο. Είναι περίεργο πράγμα, γάμησέ τα." 

"Εσύ είσαι ερωτευμένη, Τζόκερ;" Ρώτησε η Τσέρι.

"Νομίζω πως όχι. Δεν χωράει ο έρωτας μέσα στην επανάσταση." Είπε η Τζόκερ. 

"Χωράει. Ταιριάζει κι όλας." Απάντησε η Τσέρι και την σκούντηξε κοροιδευτικά. Πρίν μιλήσει η Τζόκερ άκουσαν αυτοκίνητο να πλησιάζει, τινάχτηκαν απο τις θέσεις τους και πήραν αμυντική στάση. Ένα παλιό αμάξι πάρκαρε μπροστά τους και όλες είχαν στραμμένα τα όπλα τους πάνω στα τζάμια, μαζί με όλες τις υπόλοιπες κοπέλες που ήταν στην περίγυρο. 

"Τσέρι, μπές μέσα." Είπε ο Γιώργος μετά απο όταν κατέβασε το φιμέ τζάμι. Η Τζόκερ έστρεψε το καλάσνικοφ πάνω στο κούτελο του.

"Όχι. Πάρε πούλο." Είπε η Τζόκερ. 

"Μη το παίζεις δύσκολη." Είπε ο Άγγελος στη θέση του συνοδηγού και σήκωσε το γιλέκο Whores of Babylon που φορούσε η Στέλλα. 

Η Τσέρι άσπρισε και η Τζόκερ κατέβασε το όπλο της. 

"Τι της κάνατε;" Είπε η Τσέρι ακίνητη. 

"Θες να μάθεις;" Είπε ο Γιώργος. "Μπες μέσα." Είπε ο Γιώργος. Η Τσέρι άφησε το όπλο της στην Σόλ και έσπευσε να μπέι μέσα. Η Τζόκερ κράτησε την Τσέρι πίσω και μπήκε πρώτη μέσα.