Sözüm Söz

289 15 0
                                    

Bu kitapta +18 içerik bulunur. Rahatsız olan lütfen okumasın.

Yirmi dakikaya yakın bir süre sonra polisler gelmişti. Korumaların ifadesi alındıktan sonra polisin biri yanıma geldi. İfade almak istediğini söyledi ama ben vermiceğimi söyledim.

Bunu kim yapmıştı, kim? Onu bulunca uzuvlarını koparacaktım. Yere oturmuş düşünüyordum sadece. Bekir tam karşımda durdu.

''Efendim.''

''Söyle.''

Sesimi uzun zaman sonra ilk defa bu kadar keskin duyuyordum. Önümde çömelip yüze gelmemizi sağladı.

''Adamlardan birine mesaj bırakmalarını istemişler.''

''Neymiş?''

''Cesur demişler sadece.''

''Orospu çocuğu!''

Ayağa kalkıp bağırmıştım. Bekir ne yapacağını bilemeyerek beni izliyordu. Polisler beni fazla umursamamıştı.

''Onu geberticam, duydun mu?! Bulun bana onu Bekir! Canlı getirin! Canını ben alacağım!''

Bekir nana sarılıp susmamı sağladı. Fazla bağırmıştım. Polisler duymuş olmalıydı. Bekir kulağıma fısıldadı.

''Sakin olun Efendim. Polisler hala burada.''

Benden uzaklaşıp sakin olduğuma emin olmaya çalıştı. Bahçeye Baran'ın aracı girdi. Polis onu durdurdu.

''Geçemezsiniz.''

''Yakınım, izin verin.''

Polis dönüp bana baktı. Baran'nın da bakışları bendeydi. Bekir koluma dokunup daldığım yerden çıkardı beni.

''Evet, yakınım.''

Baran şeritin altından geçip hızlı adımlarla bana ilerledi. Bekir geçmesi için önümden çıktı. Gözlerim dolmuştu.
Korktun. Korktum. Kendimi kaybolmuş bir kız çocuğu gibi hissediyordum.

Baran bana sımsıkı sarıldı. Ağlamamam gerekiyor...

''Ağla Tutkum.''

Sesini duyduktan sonra dayanamamış ve ağlamıştım. Bacaklarım beni taşıyamıyordu. Baran bana sımsıkı sarıldı.

Ne oluyor bana? Zayıflığımı göstermemem gerekiyordu. Baran beni kucağına alıp çimenlere ilerledi.

''Geçicek.''

''Geçmiyor.''

Çimenlere oturup benide kucağına yan bir şekilde oturmamı sağladı. Gerçek aklıma gelince kucağından kalktım.

''Aradım seni! Açmadın! Hani yanımda olucaktın! Neredeydin he neredeydin?! Burda ben ölümle burun burunayken neredeydin?!''

''Müsait değildim ama şuan yanındayım. Sözüm söz.''

''Yalancı şerefsiz! Ben o eskie Arzu değilim! Kandırma artık beni! Ölüyordum lan ben, ölüyordum!''

''O eski Arzu olsaydın zaten bu kadar tepki göstermez içine atardın! Büyüdün Arzu, bunların başına geliceğini bilmeliydin!''

Ceketinden tutup onu kendime çektim.

''Cesur yaptı!''

Baran kaşlarını çattı. O da beklemiyordu bu ismi. Onu kendimden uzaklaştırmak için hafifçe ittim.

''Nerden biliyorsun?''

''Bir adamıma mesaj bırakmış.''

Gözleri tek tek korumaları süzdü. Bekir'in yanına gittim. Kendime gelmem gerekiyordu.

ARZUMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin