Bu kitap +18 içerik bulundurur. Rahatsız olan lütfen okumasın💮
Baran...
Dünden beri arıyordum ama açmıyordu Arzu. Bugün de 2 defa aradım ama açmıyordu. Ümit, sekreterim, sekreterimin asistan'ı, muhasebe müdürü ve ben kendi aramızda her hafta yaptığımız gibi toplantı yapıyorduk ama aklım onlar da değildi.
Daha fazla dayanamayıp oturduğum yerden kalktım.
''Ben çıkıyorum.''
''Efendim bir saat sonra görüntülü görüşme üzerinden toplantınız var.''
''İptal et.''
''Ama-''
Sekreterimi dinlemeden odadan çıktım. Niye açmıyorsun telefonu Arzu, niye? Tam asansöre binecekken omuzumda bir el hissettim.
''Sırası değil Ümit.''
''Ne oluyor? Ne bu halin?''
Asansöre binince o da binmişti. Ona söylesem ne yapabilirdi ki? Sırtını aynaya yasladı, kollarını göğsünde bağladı.
''Ailenlemi ilgili?''
''Hayır. Başka bir şey.''
''Ne o zaman? Belki yardım edebilirim.''
''Yardım edebilceğin bir şey değil. Sorunu ben bile bilmiyorum.''
Asansör durunca hiç beklemeden çıktım. Ümit peşimden geliyordu. Beni gören çalışanlar ''iyi akşamlar Baran Bey'' diyorlardı.
Tam kapıdan çıkacakken önüme Ümit geçti.
''O kız dimi, Arzu Sarıca.''
''Önemli bir şey değil. Yapabilceğin bir şey olsa söylerdim.''
''Tartıştınızmı?''
''Hayır ama başına bir şey geldiyse diye tedirginim.''
''Cesur'dan dolayı endişelisin. Eğer Arzu'ya zarar verirse savaş çıkacağını biliyor. Kazanamayacağı oyuna katılamaz o. Aptalın teki evet ama korkusuz biri değil. Ayrıca Arzu'yu sevmiyormu o?''
''Hayır. Beğımlının teki o. Nasıl haplara bağımlıysa Arzu'ya da aynı şekilde. Ne yapacağı belli olmaz.''
''Yanına korumalardan ikisini al, öyle git. Dikkatli ol Baran.''
''Eyvallah.''
Omzuna dostça vurup şirketten çıktım. Musa arka kapıyıyı açınca, sürücü koltuğuna ilerledim.
''Tek gideceğim.''
Araca bindiğimde normal hızın biraz üstünde sürmeye başladım. Hastaneye gelmiştim. Araçtan inip hızlı adımlarla Arzu'nun odasına geldim.
Arzu'da odada yoktu. Sekreterinin odasına girdim.
''Arzu nerde?''
''Arzu Hanım uzun zamandır gelmiyor. Evden çalışıyor.''
''Hangi ev bu?''
''Sarıca villası.''
Arda Amca nın evi. Hastaneden çıkıp Arabaya bindim. Bahtınur Hanım dan dolayı evden çalışıyor olmalıydı ama o eve Cesur rahatça girebiliyor. Şerefsiz piç!
Villanın kapısının ziline bastıktan kısa bir süre sonra hizmetli bir kadın açtı.
''Buyrun?''
''Arzu evdemi acaba?''
''Arzu Hanım dün buradaydı. Sonra nereye gitti bilmiyorum. En son odasında görmüştüm.''

ŞİMDİ OKUDUĞUN
ARZUM
RomantizmArzu Sarıca yakın bir zamanda dedesi Arda Sarıca'yı kaybetmişti. Acısını pek dışarı yansıtmayan Arzu, her zamanki gibi bu durumu da içine atmıştı. Ve sonra karşısına üniversite zamanında sevdiği adam, Cesur çıktı. Cesur sadece eskiden sevdiği kişi d...