22. Bölüm

2.7K 346 135
                                    

"Aman Allah'ım! Aman Allah'ım!"

Nisan; yanında çırpınıp duran Suzan'a aldırmadan, büyük bir ciddiyetle, "Kesinlikle aklını kaçırmış!" dedi.

Gonca güldü. 

"Sanırım herkes Hakan'ın aklını kaçırdığını düşünüyor."

"Herkes, derken?"

"Sen, ben, Kasım Bey."

Nisan'ın suratı birdenbire ekşi bir şey yemiş gibi buruştu. 

"Rica ederim, o adamla beni aynı cümle içinde kullanma!"

Gonca, daha da çok güldü. 

"Peki, kullanmam."

Nisan; Gonca, Hakan'la aralarında geçenleri anlatmaya başladığından itibaren ağzından şaşkınlık, çoğunlukla da hayranlık dolu nidalarla konuşmaya dahil olan Suzan'ın yüzünün önünde elini aşağı yukarı salladı.

"Alo!... Suzan!"

Suzan; hülyalı bir bakışla, baygın baygın, "Efendim Nisan Hanım?" dedi.

"Kendine gel be kızım! Ne olmuş yani aklını kaçırmış adamın biri, benim yıllardır kimseye dönüp bakmamış arkadaşımı yemeğe çıkardığı ilk akşam ona ilan-ı aşk ettiyse?"

"Öyle bir şey yapmadı!"  

Yanakları kıpkırmızı olan Gonca'ya alaycı alaycı bakan Nisan, "Yok canııım!..." dedi. "Bana düpedüz öyle yapmış gibi geldi." 

Gonca, "Öyle aşklı meşkli şeyler söylemedi!" diyerek itiraz etti. 

"Söylemesine gerek var mı Gonca Hanım?" diye soran Suzan, yemeğin başından beri belki de en uzun cümlesini kurmuş oldu. "Size emrinize amade olduğunu söylemiş."

Gonca yine itiraz etti: "Öyle bir şey söylemedi!"

Nisan, sanki kınar gibi, "Aşk olsun Suzan!" dedi. "Tabii öyle bir şey dememiştir Hakan Bey; sadece Gonca'ya, 'Zamanım da ben de senin emrindeyim.' demiştir! Lütfen, velinimetimiz efendimizin sözlerini doğru hatırlamaya dikkat et!"

"Nisan!"

"Ne, Nisan? Ne şekilde ifade edersen et; ister benim gibi, ister Suzan gibi, isterse dün gece Hakan Bey'in tam olarak söylediği gibi... Hepsi aynı kapıya çıkmıyor mu?" Gonca'nın cevap vermesine fırsat vermeden, "Tabii ki çıkıyor!" diye bastırdı Nisan. "Allah'ım! Adama ne kadar kızdığımı düşündükçe kabul etmek istemiyorum ama, bundan daha güzel aşk ilanı mı olur?"

Suzan, "Kesinlikle olmaz!" dedi. 

Nisan, elini Suzan'ın sırtına vurdu.

"Afferin be Suzan!" Sonra Gonca'ya dönüp, "Ayrıca ne kadar zengin, görmüş geçirmiş ya da entelektüel olduğu önemli değil; sonuçta o bir Türk erkeği." dedi.

"Yani?"

"Yani'si Goncacığım; bizim odunumsu Türk erkekleri, öyle duygularını açık açık dile getirme konusunda pek yetenekli değildir."

"'odunluk' değil o Nisan Hanım, kültürümüzle ilgili." 

"Sebebi önemli değil Suzan!" diyerek kestirip attı Nisan. "Sonuçta onlardan, yani bizim yontulmaya ihtiyacı olan erkeklerimizden, 'Seni seviyorum!'u bekleyen kadın, sonsuza kadar beklemeyi de göze almalı."

"Naci Abi diyor ama!" dedi Gonca. 

Nisan sinsi sinsi sırıttı.

"Buradan Hakan Bey'in de demesini istediğini mi anlamalıyız?" Gonca'nın kızaran yanakları karşısında daha da şevke gelerek, "Hem o 'Naci Abi' bir kere." diye devam etti Nisan. "Türünün eşsiz örneği!"

GÜL MEVSİMİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin