"Hık!"
"Bir kez daha 'hık' dersen; yemin ediyorum seni öldürürüm!"
"Hık!"
Sandalyesini geri iterek hışımla ayağa kalkan kızını, "Otur yerine!" diyerek tersledi Hatice Hanım. "Görmüyor musun? Kızı hıçkırık tuttu işte!"
Gonca öfkeyle, "Bir insanı yarım saat boyunca hıçkırık tutmaz!" diye bağırdı.
"Sana 'Otur!' dedim, Gonca!"
Gonca, ateş saçan gözlerini Nisan'dan ayırmadan hırsla sandalyesine geri oturdu.
"Ne yapmamı..."
Hık
"İstiyorsun..."
Hık
"Gonca?..."
Hık
"Hıçkırma! Hıç-kır-maa!..."
"Deniyorum!..."
Hık
"Yani hıçkırmamayı...."
Hık
"Daha fazla dene!"
"Anne! Sakin olur musun lütfen!"
Gonca hışımla oğluna döndü.
"Sen karışma Mert!"
"Sen de daha sessiz konuş Gonca! Herkes bize bakıyor!"
Annesinin uyarısı üzerine başını sağa sola çeviren Gonca, gerçekten de yakınlarındaki birkaç masadan meraklı bakışları üzerlerine çektiğini fark ederek sakinleşmeye çalıştı.
"Hem, her şeyin acısını Nisan'dan çıkaramazsın!"
"Ben hiçbir şeyin acısını ondan çıkarmaya çalışmıyorum anne! Sadece bu 'hık' sesi sinirlerimi bozuyor."
"Sinirlerini bozan Nisan değil, bunu hepimiz biliyoruz. Ayrıca sadece senin değil, hepimizin sinirleri bozuk!" Ağzından sesli bir nefes alan Hatice Hanım, "Dünya küçük derlerdi de inanmazdım!" dedi. "Şu başımıza gelene bak!"
"Anne! Başımıza bir şey geldiği yok!"
Mert güldü. Annesinin bakışlarını görünce, boğazını temizleyerek tabağına yığdığı sosisleri yemeye devam etti.
Hatice Hanım kızına, "Öyle mi?" diye sordu fazlaca alaycı bir sesle. "Sanırım az önce korkudan altına yapmak üzere olan sen değildin!"
"O dediğini ben değil, Nisan yapmış olabilir anneciğim. Baksana hıçkırıp duruyor!"
"Artık hıçkırmıyorum!"
Gonca dikkatle Nisan'a baktı. Birkaç saniye bekleyip o çok sinir olduğu sesi duyamayınca, "Gerçek mi?" diye sordu inanamayarak.
"Gerçek!" diyerek arkadaşının alaycı sorusuna karşılık verdi Nisan. "Ayrıca ben altıma falan yapmadım."
Gonca gözlerini devirdi.
"Lafın gelişi! Yoksa korkudan ödün koptu!"
"Kopmadı!"
"Nisan!" dedi Gonca sabırlı olmaya çalışarak. "En son seni hıçkırırken gördüğümde, sorunsuz bir ameliyatın ardından hastanın durumunun kötüye gittiğini öğrenmiştin..."
"Ne olmuş?"
"O zaman da çok korkmuştun!"
"Olabilir; ama şimdi korkmadım!"
