Sweetest Rebellion

Chapter 11

"This way, Derick." Hila hila ko ang kaibigan dahil sa bagal ng paglalakad nito

We’re currently at the mall, shopping for the Valle High Night which is basically a night for the athletes to socialize. Para siyang acquaintance party but is only exclusive for student-athletes of Vallejo and is organized by the Sports Club.

Kagaya ng sabi ni Derick ay sa TVP nga siya sumali habang ako naman ay wala talagang napiling salihan. Tulad din ng sabi ko ay abala lang iyon saakin.

“What are you going to wear?” tanong ni Derick nang pumasok kami sa isang store

Semi formal ang dress code ng party. Kung tutuusin ay hindi ko na kailangang mag shopping dahil marami na akong pagpipilian sa bahay. My wardrobe is always updated, thanks to my Ate Ragel and Ate Raven.

“Anything, kung anong magustuhan ko ay iyon na.”

We were just on our second store when Derick received a call from his mother, asking him to come pick her up hence Derick had to leave immediately. Kaya naman ngayon ay mag-isa lang akong nagliliwaliw sa mall.

"I'll just see you at school tomorrow, yeah?" aniya

"Yeah." maikling sagot ko habang tumitingin sa isang rack

"With you hot choco, no worries!" I smiled before he finally left the store

I decided to call Ate Raven and Ate Ragel but they are both busy with business meetings, ang mga secretary na nga nila ang nakausap ko eh.

“Can you please tell Ate Rocky to come here sa mall, Versace store to be specific. I’ll be waiting po.” After that, I ended the call

Ang maid namin ang nakausap ko nang tumawag ako sa bahay para sana ayain si Ate Ruciane but she wasn't home as well. Si Ate Rocky lang daw ang naroon kaya siya nalang ang tinawag ko kahit na hindi naman mahilig iyon sa mga ganito. She’ll just probably look like a bodyguard dahil susunod-sunod lang naman iyon saakin.

I took my time going around Versace while waiting for my Ate. Nalibot ko na yata ang buong store ay wala pa rin siya kaya naisip kong baka hindi na iyon pupunta dahil hindi naman siya interesado sa pag-shopping.

Lumipat nalang ako sa katabing store ng Givenchy at doon itinuloy ang paghahanap ng bibilhin. The collection they have displayed here, I think, is kinda out of date. Nakita ko na ang mga ito sa Paris noon pang isang buwan.

Nothing seemed to catch my attention, aside from the voice that I heard when I was just about to walk out the store.

“You said she’s in Versace, wala siya. I swear to God, Raquel!” Nakatalikod si Ma’am saakin habang may katawagan sa phone

Mukhang may kasagutan ito sa phone kaya hindi ko na siya inabala at tiningnan lang siya mula sa likuran. Hanggang sa mall ba naman magkikita kami?

Hindi ba dapat ay nasa school si Ma’am kasi may trabaho pa iyan kahit na na-dismissed na kami. May mga time na late ako umuuwi, nakikita ko si Ma'am na pauwi pa lang and I think around 6 to 7 pm iyon.

I was about to walk away from her when she turned around and our gazes met. Ibinaba na rin naman niya ang tawag kaagad at malalaki ang hakbang na lumapit saakin.

“Where were you?!”

Galit nanaman! Iyong totoo, pinaglihi ba siya sa sama ng loob?

“Me?” I even looked around to check if she’s really talking to me.

Wala namang ibang tao malapit saamin kaya ako nga siguro ang kausap nito. Kung sabagay ay saakin lang naman siya palaging galit.

"Givenchy lang, Ma'am." simpleng sagot ko kay Ma'am na masama nanaman ang timpla