Chapter 42

18.3K 553 971
                                        

Isla's POV

...

"I didn't know that you could speak french so well, Isla." Rael said as soon as we walked out of the cafe with our drinks in hand

"All thanks to the four years of high school french and italian classes." I sipped on my coffee

"Even I was astonished noong nalaman ko. But she doesn't want me talking to her in french nor italian." Reagan stepped in

Hawak ko pa ang hot chocolate niya habang abala ito sa cellphone niya habang naglalakad dahil sunod sunod ang natatanggap na tawag dahil sa napipintong event na dadaluhan.

"And you're fluent in German, right?" it was Rael

"Well, yeah. I'm half german so, yes." sagot ko

"Wala kaming lahing aleman but we were both born in Germany and speak the language fluently." aniya

Alam ko ang parteng iyon dahil nakwento na rin saakin ni River. They also know how to speak italian dahil half italian si Tita Valeria. They're all natural polyglots at this point, especially Ruelle, who I believe can speak seven languages.

"Bakit ayaw mong kausapin ka ni Reagan in french nor italian?" tanong niya habang patawid kami

I felt Reagan gripped the hem of my sweater, habang may kausap ito sa phone. She seemed so preoccupied kaya nang kunin ko ang kamay niyang nakahawak sa suot ko upang hawakan iyon ay tila hindi niya na napansin.

"Isla." tawag ni Rael

"I'm sorry, ang ingay kasi ng mga sasakyan. What was it again?" I lied

"I was asking why you don't want my sister speaking to you in italian nor french." pag uulit niya

"No reason at all. I'm just more comfortable talking to her in either english or filipino language." Again, a lie.

When, in fact, it's just because I find her hot and sexy, and it's becoming difficult to conceal my admiration for her. I don't want to appear to be head over heels for Reagan Revamonte.

"Reagan, your hot chocolate." abot ko nang mapansing ibinaba na nito ang phone

"Thank you-" natigil naman siya nang sa wakas ay napansin na ang kamay kong nakahawak sa kamay niya

I quickly took my hand back and let go of hers so she wouldn't feel awkward and uncomfortable just in case. Ginawa ko lang naman iyon upang masmaingat na igiya siya sa pagtawid kanina.

"I'm sorry." I said, refusing to look her way

"For what?" I heard her say

"Nothing." tanging nasabi ko nang maalalang kasama pa nga pala namin si Rael

Nagpatuloy kami sa paglalakad pabalik na sa bahay ni Ragel. Nauuna si Rael habang nakasunod naman si Reagan sakanya, ako ang sa huli. Hindi nagtagal ay huminto si Reagan sabay baling saakin.

"Walk faster." sabay lahad niya ng kamay niya saakin

"Keep walking, Reagan. I'm just right behind you." I said, completely ignoring her hand in front of me.

"Hold my hand then." iwinagayway pa niya iyon sa harap ko

Ayoko sanang pumayag sa gusto niyang gawin ko ngunit siya na rin naman ang lumapit at humigit sa kamay ko. She rolled her eyes at me before we continued walking hand in hand.

"Ipagdadamot pa, gusto rin naman." I heard her say

I can't help but be embarrassed by her bravado. Napakakampante at confident niya sa bawat kilos niya na akala mo'y hindi namin kasama si Rael.

Sweetest RebellionTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon