Sweetest Rebellion

Chapter 43

Isla's POV

...

"Excuse me? My what?"

Malinaw ang narinig ko mula kay Dad ngunit tila nabingi ako roon. My mind simy could not register it.

"She's your sister-"

"You're trying to tell me you did cheat on my mother when she was still alive with..." I paused and turned to the older woman

"This woman?" I asked, returning my gaze to my father and pointing my index finger at the woman.

Hindi ako makapaniwala. Never in my life did I suspect my father capable of such cruelty to my mother. Alam kong ikinasal sila hindi dahil sa pagmamahal ngunit hindi ko akalaing nagawang pagtaksilan ng ama ko si Mommy.

Now it stings more, believing that my mother probably didn't even get to know about this. I'm hurting for her.

"June..." Pris called

"You knew about this and you didn't bother telling me? You are perfectly fine with it?"

Hindi ko mahanap ang mga tamang salita para sa lahat ng nararamdaman ko. Pakiramdam ko'y paulit-ulit lang na pinagtaksilan nila ang ina ko. It seemed to me that she had been deprived of the truth, na tulad ko'y pinagkaisahan din siya.

"Kailan ko lang din nalaman-"

"But I've been asking you." putol ko sakanya na halos pabulong nalang nang kumawala sa mga labi ko

I slowly turned to face the younger girl who was sitting discreetly next to her mother. Nakayuko lamang ito, hindi magawang mag angat ng tingin saamin. She appears to be someone of Reagan's age.

Nanatili sakanya ang naninimbang kong mga mata habang pilit kong hinahanapan ng puwang ang galit para sakanya ngunit hindi ko nagawang magtagumpay. Wala akong maramdamang galit para sa dalaga.

Hindi niya kasalanang siya ang naging bunga ng pagtataksil ng mga magulang namin. She's out of this. This lady is my sister, and she, like my mother and I, is a victim of this affair. Nasangkot siya nang hindi ayon sa kanyang kagustuhan.

Ngunit nang bumaling ako sa nanay niya'y agad na nag alab ang masidhing damdaming nararamdaman. Galit ako pero hindi ko magawang magalit nang tuluyan. I need the whole story, hindi man noon mababago ang naganap na ay karapatan kong malaman. Galit ako dahil nasasaktan ako para kay Mommy.

"Bakit ngayon niyo lang ito sinasabi saakin?" tanong ko habang nakatulalang nakatingin nalang sa lamesa

"Because I knew that you'd react this way-"

"Did it change a thing? Nagbago ba ang reaksyon ko nang piliin mong itago ng masmatagal?" walang emosyong tiningnan ko ang ama na siya namang nag iwas ng tingin saakin

"Kailan pa?" walang nagtangkang sumagot sakanila kaya muli akong nagtanong

"Kailan niyo pa nalamang may anak kayo sa labas?" and just like the first time, no one dared to answer me dahilan upang tuluyan nang maubos ang kakarampot na natitirang pasensya ko para sakanila kanina

"Don't give me silence when I'm desperately seeking for an answer! Sagutin niyo ako, Dad, kahit bilang respeto nalang kay Mom!" madiin at mababang boses na sabi ko sa ama

Ramdam ko ang unti-unting pagbigat ng mga hiningang binibitawan ko kaya naman pinili kong ikalma ang sarili, lalo na nang mabaling ako sa nakababatang kapatid kong palihim na tumingin saakin at nang makitang lingunin ko ang banda niya ay muling iniyuko ang ulo.

"I discovered this after you graduated from high school, nang umuwi tayo dito sa Pilipinas galing Germany."

Awtomatikong nagkuyom ang mga kamay ko sa sinabi niyang iyon. Matagal na niyang alam, matagal na niyang itinatago saamin.