ဘူတာ႐ုံေရွ႕မွာ သုံးဘီးရပ္လိုက္တယ္။
"ဘယ္ေလာက္လဲ..... ညီေလး"
"ရပါတယ္...အစ္ကို.... ကြၽန္ေတာ္.... ဒီတိုင္းလိုက္ပို႔ေပးတာပါ"
တက္ဘုန္းလူက ငယ္႐ြယ္တဲ့သုံးဘီးသမားကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္မိတယ္။ လူမ်က္ႏွာဆိုတာ တစ္ခါျမင္ရင္မွတ္မိတတ္တဲ့ တက္ဘုန္းလူက ဒီတစ္ေယာက္ကိုေတာ့ျဖင့္မသိပါ။
"အစ္ကိုတို႔.... ေလးအိမ္စည္မွာေနတုန္းက... ကြၽန္ေတာ္တို႔နဲ႕....တစ္ရပ္ကြက္ထဲပါ.... ကြၽန္ေတာ္က ငယ္ေသးလို႔အစ္ကို.... မမွတ္မိတာပါ"
ေလးအိမ္စည္ဆိုတာ ရထားလမ္းေဘးက ႐ြာႀကီးတစ္႐ြာပါ။ အရင္က တက္ဘုန္းလူတို႔မိသားစုေနထိုင္ခဲ့တယ္။ အခုရထားလမ္းျဖတ္သြားတဲ့႐ြာေတြထဲမွာ ရထားရပ္ေပးတဲ့တစ္ခုတည္းေသာ႐ြာဆိုရင္လဲ ဟုတ္တယ္။ ႐ြာဆိုေပမဲ့ ၿမိဳ႕ငယ္တစ္ၿမိဳ႕လိုစည္ကားၿပီး ဖြံ႕ၿဖိဳးတယ္။ အေဖနဲ႕အေမ မဆုံးပါးခင္ေနခဲ့တဲ့႐ြာျဖစ္တယ္။
"ဘယ္သူ႕သားလဲ...."
တက္ဘုန္းလူက အ႐ြယ္ေရာက္သည္အထိေနထိုင္ဖူးတာမို႔ ဒီေကာင္ေလးကိုမသိရင္ေတာင္ သူ႕မိဘေတြကိုေတာ့သိနိုင္မယ္။
"ဦးလူေလးရဲ႕သားပါ.... အစ္ကို"
"ေၾသာ္....သိၿပီ.... ေဒၚေလးပုတုရဲ႕သား.... ငါ့ညီပဲ"
အဲ့ေတာ့မွ ထိုေကာင္ေလးက ခပ္ၿပဳံးၿပဳံးျဖစ္သြားၿပီး ေခါင္းတဆတ္ဆတ္ညိမ့္ျပတယ္။
"ဟုတ္တယ္....ဟုတ္ပါတယ္....အစ္ကို"
"မင္းကလဲ....ေစာေစာကေျပာေပါ့.... မွတ္မိသြားေအာင္"
"မဟုတ္ပါဘူး....အစ္ကို.... အစ္ကိုက....႐ုံးထဲကထြက္လာတာဆိုေတာ့....နည္းနည္း.... ဟိုဒင္း....."
သူ႕ေခါင္းကိုသူပြတ္လိုက္ကုတ္လိုက္လုပ္ရင္း ထိုေကာင္ေလးကေျပာတယ္။
သိပါတယ္.... အဖြဲ႕အစည္းကလူေတြကို သူတို႔နည္းနည္းရွိန္ၾကတယ္ဆိုတာ။ ထိုသို႔ေသာလူေတြထဲမွာမွ တက္ဘုန္းလူက ပိုနာမည္ႀကီးၿပီး ပိုေၾကာက္စရာေကာင္းတာ အားလုံးသိၾကပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ တက္ဘုန္းလူက အရမ္းေခ်ာေမာေနတဲ့သူမဟုတ္ေပမဲ့ ၾကည့္ေကာင္း႐ုံေလာက္ေတာ့ ရွိတယ္။ ရာထူးနဲ႕လုပ္ရည္ကိုင္ရည္က တက္ဘုန္းလူရဲ႕ လူေရာင္လူဝါကို ေထာက္ပံ့ေပးထားသလို ျဖစ္ေနေသးတာ။
ေတာ္႐ုံလူက တက္ဘုန္းလူကိုဆိုရင္ နာမည္နဲ႕တင္ရွိန္တယ္။
YOU ARE READING
On The Side Of Truth
Short Storyလမ်း..... ကိုယ့်လမ်းကိုယ်လျှောက်ကြရင်း ကျောခိုင်းမိကြတယ်။ ကိုယ်မျက်နှာမူရာအရပ်ကို ဆက်ပြီးလျှောက်ရင်း ဝေးကွာသွားကြတယ်။ ကိုယ်ရွေးချယ်ရာလမ်းအတိုင်းလျှောက်ရင်း မင်းနဲ့တွေ့ဆုံခဲ့တာကတော့ အမှတ်တရပါပဲ။ ဒီလမ်းပေါ်မှာပေါ့.... တိတိကျကျဆိုရရင်... လမ်းပေါ်မှာမော...
