ဝုန္း....ဒုတ္....ဒုန္း...
႐ုတ္တရက္....တစ္ခ်က္ျပင္းျပင္းထန္ထန္ေဆာင့္ခုန္ၿပီး ေဘးကိုယိမ္းထြက္သြားတဲ့ရထား....
နိုဗာ့ကို ကာေပးရင္း တက္ဘုန္းလူက နိုဗာ့ဘက္ကိုေစာင္းသြားတယ္။
"ဘာ.... ဘာျဖစ္တာလဲ.... မသိဘူး"
"အင္း.... ဘာျဖစ္တာလဲ မသိေသးဘူး... ၿငိမ္ၿငိမ္ေန"
တက္ဘုန္းလူကိုယ္လုံးနဲ႕ ရထားနံရံၾကားေရာက္ေနတဲ့ နိုဗာ့ကို ၿငိမ္ၿငိမ္ေနဖို႔ေျပာရင္း တက္ဘုန္းလူ အသံေတြကိုနားစြင့္တယ္။
ရထားကအရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႕ခုတ္ေမာင္းလာတာမို႔ က်ယ္ေလာင္တဲ့အသံနဲ႕ လူးခါေနတယ္။
ကြၽီ..... အီ....အီ....ဆိုတဲ့အသံရွည္ႀကီးနဲ႕အတူ ရထားကရပ္သြားပါၿပီ။ ေအာ္ဟစ္သံေတြက ဆူညံေနပါတယ္။
အားလုံးအိပ္ေကာင္းေနတဲ့အခ်ိန္မို႔ လန့္သြားၾကပုံရပါတယ္။
"တြဲေခ်ာ္တာထင္တယ္.... "
အေျခအေနကိုသုံးသပ္ၾကည့္ၿပီး တက္ဘုန္းလူ ေကာက္ခ်က္ခ်မိတယ္။
"ဟုတ္လား.... "
လူခ်င္းခြါမိၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ ရထားေစာင္းေနတာ နိုဗာ့ဘက္မို႔ တက္ဘုန္းလူက နိုဗာ့ေဘးကိုအရမ္းကပ္ကပ္ႀကီးထိုင္မိေနတယ္။
ျပတင္းကေနတဆင့္အျပင္ကိုၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ ကုန္တြဲရဲ႕ေရွ႕ကတြဲတစ္တြဲက ေဘးကိုေစာင္းက်ေနၿပီ။
ၾကားမွာကုန္တြဲရွိေသးတာမို႔ တက္ဘုန္းလူတို႔တြဲက လမ္းမေခ်ာ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေစာင္းေတာ့ေစာင္းသြားတယ္။ တြဲေခ်ာ္တဲ့တြဲက လူသံသူသံေတြက်ယ္ေလာင္ပြက္ထသြားပါတယ္။
ကုန္တြဲကလဲ ေစာင္းက်သြားတာမို႔ ဒီညေတာ့ ရထားဆက္ထြက္ဖို႔မလြယ္ေတာ့ပါဘူး။
ရထားစက္ေမာင္းနဲ႕ဝန္ထမ္းတစ္ခ်ိဳ႕ ေျပးဆင္းလာတာေတြ႕ရတယ္။
"နိုဗာ.... လူေတြလာရင္.... ႐ုပ္မပ်က္နဲ႕.... သြား... အိပ္စင္ေပၚမွာအိပ္ေနလိုက္.... ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းေတြရလာလိမ့္မယ္"
"အခု...အခုကဘာျဖစ္တာလဲ"
"တြဲေခ်ာ္တာကြ.... ''
"အင္း.... "
နိုဗာက တက္ဘုန္းလူခိုင္းတဲ့အတိုင္း အိပ္စင္ေပၚကိုသြားအိပ္တယ္။
မၾကာဘူး.... ရထားတာဝန္ရွိသူေတြ ကုန္တြဲရွိရာကိုေရာက္လာၾကတယ္။
YOU ARE READING
On The Side Of Truth
Short Storyလမ်း..... ကိုယ့်လမ်းကိုယ်လျှောက်ကြရင်း ကျောခိုင်းမိကြတယ်။ ကိုယ်မျက်နှာမူရာအရပ်ကို ဆက်ပြီးလျှောက်ရင်း ဝေးကွာသွားကြတယ်။ ကိုယ်ရွေးချယ်ရာလမ်းအတိုင်းလျှောက်ရင်း မင်းနဲ့တွေ့ဆုံခဲ့တာကတော့ အမှတ်တရပါပဲ။ ဒီလမ်းပေါ်မှာပေါ့.... တိတိကျကျဆိုရရင်... လမ်းပေါ်မှာမော...
