Zawgyi (51)

556 35 2
                                    

အမုန္းမေန႕ညကခရီးပန္းလို႔ထင္သည္။ အိပ္ေပ်ာ္သြားလိုက္တာနိုးလာေတာ့ေနာက္တစ္ေန႕ေတာင္ေရာက္ေနေလၿပီ။ သားေလးေရာနိုးေနၿပီလားသိခ်င္၍သားကိုသိပ္ထားေသာကုတင္ေပါက္စေလးဆီလွမ္းၾကည့္ေတာ့သားကိုမေတြ႕ေတာ့။ လမ္းမေလွ်ာက္တတ္ေသးေသာသားေၾကာင့္ တစ္ေယာက္ေယာက္ကလာေခၚသြားတာေသခ်ာသည္။

အမုန္းမသိေအာင္သားေလးကိုတစ္ေနရာရာကိုမ်ားေခၚသြားၾကေတာ့မွာလားဟုေတြးမိေတာ့စိုးရိမ္စိတ္ေၾကာက္စိတ္တို႔ေၾကာင့္လူကထူပူလာကာ ေအာက္ထပ္သို႔ကမူး႐ူးထိုးေျပးဆင္းမိေတာ့သည္။

ေအာက္ထပ္ေရာက္ေတာ့အလန့္တၾကားေျပးဆင္းလာေသာအမုန္းကိုအေစခံေကာင္မေလးေတြကေၾကာင္ၾကည့္ေနသည္။

" အိပ္ရာကနိုးလာၿပီလားအစ္ကိုေလး "

ရင္းႏွီးေနေသာအသံေၾကာင့္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့အိမ္ေတာ္ထိန္းေဒၚစန္းျဖစ္ေနသည္။

" သားဘယ္မွာလဲ ကြၽန္ေတာ့္သားကိုဘယ္သူေခၚသြားတာလဲ "

" သခင္ငယ္ေလးကၿခံထဲမွာပါ မနက္အေစာႀကီးထဲကနိုးေနလို႔ထင္တယ္ သခင္ေလးေခၚၿပီးၿခံထဲဆင္းသြားၾကတယ္ "

သားေလးကိုအျခားတစ္ေနရာကိုေခၚသြားတာမဟုတ္လို႔အမုန္းစိတ္ေအးသြားရေသာ္လည္း သားကိုသူ႕ဆီမွခြင့္ျပဳခ်က္မရဘဲေခၚသြားသျဖင့္ဦးရာဇေသြးမာန္ကိုစိတ္ကမၾကည္ေတာ့ေပ။ သူတို႔သားအဖအေပၚေကာင္းျပေနတာလဲအေပၚယံပဲဟုယူဆထားေလရာ ဒီတစ္ေခါက္ဦးရာဇေသြးမာန္တစ္ေယာက္အမုန္းဆီကလိုခ်င္ေသာအရာမွာသားေလးျဖစ္နိုင္သည္။ ဒါမွကေလးမေမြးနိုင္ေတာ့တဲ့နန္းထိုက္ပန္းႏွင့္အဲ့ဒီလူတို႔ေနာက္မ်ိဳးဆက္အတြက္စိတ္မပူရေတာ့မွာမဟုတ္လား။

ထိုသို႔ေတြးမိေတာ့အမုန္း၏စိတ္အေျခအေနကေအာက္ဆုံးသို႔က်ဆင္းသြားကာ ၿခံထဲသို႔အေျပးတစ္ပိုင္းဆင္းလိုက္ၿပီးေနာက္ ဦးရာဇေသြးမာန္ႏွင့္သားကိုရွာမိေတာ့သည္။ သူၿခံထဲေရာက္ၿပီဆိုတာနဲ႕ သားရဲ႕ရယ္သံခိုးခိုးခစ္ခစ္ႏွင့္ဦးရာဇေသြးမာန္ထံမွကေလးကိုေခ်ာ့ျမဴသံကိုလည္းၾကားရသည္။ အသံၾကားရာလိုက္ရွာေတာ့ေတြ႕ပါၿပီ။ ဦးရာဇေသြးမာန္ကသားကိုေမြးကင္းစကေလးေတြကိုေပြ႕ခ်ီသလိုမ်ိဳးေပြ႕ခ်ီေနရင္းမွပုခတ္လႊဲသလိုဟိုဟိုဒီဒီရမ္းေပးလိုက္ေတာ့ သားကသေဘာက်ရယ္ေနသည္မွာေပါက္ကာစသြားေလးႏွစ္ေခ်ာင္းကိုပင္ေပၚေနေလၿပီ။

ချစ်ခြင်းထာဝရတည်စေသော် ( ခ်စ္ျခင္းထာဝရတည္ေစေသာ္) CompletedWhere stories live. Discover now