15. Bölüm:

9.5K 200 32
                                    

Biz geldiikkk

Ben bölümü tamamlamayı unutmuşum o yüzden pek uzun olmadııı ama güzel oldu sayılır

OY VERMEYİ VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIIINNN

Siziiii çoookkk seviyoruuummm

Güzel okumalaarrrr

***


"Dünya; kötülük yapanlar değil, seyirci kalıp hiçbir şey yapmayanlar yüzünden tehlikeli bir yerdir."

-Albert Einstein-

''N'aber?'' Telefondan başımı kaldırdığımda bana gülen Vera ile bir kaç saniye şaşırmıştım. Daha sonra ise aynı şekilde gülümsedim ve ''İyi'' dedim. ''Senden?''

''Mükemmel'' dedi yüzüme eğilerek ve daha fazla güldü. Dengesizdi. Dengesizdim. Denge diye bir şey yoktu. 

''Güzel'' dedim keyifle. Telefonu yanıma koydum ve ona ayak uydurdum. ''Ne bu sevinç peki?''

''Sevinç mi?'' dedi gözlerini devirerek. ''Sana içimdeki başka bir tarafı gösteriyorum Minik. Anne Vera dışında ve serseri Vera dışında bir de neşeli Vera var. Nadir çıkar ortaya ama bugün senin huzuruna geldi.'' Sonra göz kırptı. 

''Hım...'' Mırıldanışımın ardından onun gibi sıraya çıktım ve yüzüne eğildim. Kollarımı boynunun etrafından doladığımda gözleri kısıldı ve o'da belime doladı. ''Neşeli annecik... Sevdim!''

Neşeyle burnuna ufak bir öpücük kondurduğumda duraksadı ve daha sonra güldü. Ona göz kırpıp ayağa kalktığımda hoca gelmişti. 

Dünya'da ki en sıkıcı derslerden birisinde yine kitabımın köşesini sahiplendi kalemi. 

Sana hiç güzel olduğunu söylemiş miydim?

Gülümsediğimde kalbim öyle hızlı atıyordu ki. 

Bilmem... Gerçekten çok dengesiz olduğunu biliyorsun değil mi?

Belki.

Bana göz kırptığında ders sona ermişti. Hızla bana döndü. Gülümseyerek alt dudağını dişlediğinde istemsizce yutkundum. ''Bu akşam'' dedi elindeki biletleri sallayarak. ''Hazır sınavlardan önce konsere gidelim mi?''

''Konser mi?'' Heyecanla ona döndüğümde daha çok güldü. ''Evet'' dedi neşeyle. ''Konser.''

''Kimin?''

''Dolu Kadehi Ters Tut.'' Ufak bir çığlık atıp ona sarıldığımda kahkaha atıyordum. ''Deli misin sen!''

''Belki sana deliyimdir?'' Tekrar göz kırptığında heyecanla çektim kollarımı ondan. Daha sonra içimdeki coşkuyla gülüşünden öptüm. Dudaklarının kıvrıldığı o noktadan, içim erirken öptüm. Sanki çiçekleri kalbime bulaştı, içimde yeşermeye başladılar. 

Bana şaşkınlıkla baktığında gülerek ayağa kalktım ve koşar adım çıktım sınıftan.

Utanmıştım.

Heyecanlanmıştım. 

Çünkü ona dokunmak, öpmek çok farklıydı. 

Ve onunla konsere gitmek... 

Bu düşünce kalbimi eritirken tuvalete gidip elimi yüzümü yıkadım. Kendime çeki düzen verdikten sonra sınıfa gittim. Ama Vera yoktu. Ne sırada çantası vardı, ne gittiğini gören.

Okul çıkışına kadar onu görmedim. Aradım, açmadı. Mesaj attım, görmedi. Eve gittiğimde meraktan ölmek üzereydim. İçimde sebepsiz bir korku varken çalan telefonumla salona koşturdum. Vera'nın aramasına hızla karşılık verdiğimde ellerim titriyordu. ''Neredesin sen?'' Öfkeme karşın sakine konuştu. ''Konser için 2 saat var. 1 saat sonra gelsem uygun mu?''

''Başlatma konserine. Nereye kayboldun birden?''

''İşlerim vardı, haber veremedim.''

''İki dakika ne olduğunu söyleyemez miydin?''

''Uzatma Minik. Siktiğimin konserine gelecek misin, gelmeyecek misin?'' Sabahki hâlinden eser yoktu. Sesindeki sertlik gözlerimi doldurduğu sırada tüm hevesim kaybolmuştu. Endişem dahi yerini kırgınlığa ve öfkeye bıraktığında ''Peki'' dedim. ''Gelmiyorum.''

Telefonu öfkeyle kapattığımda uzak bir köşeye fırlattım.

Belki çok fevri davranmıştım, haksızdım ya da başka bir şey ama bu anlamsız tavrı içimi zedelemişti. Tüm gün onu aradığımda açmamıştı ve bir mesajıma dahi cevap verme tenezzülünde bulunmamıştı. Hayatında yerim olmadığı içi miydi bu tavrı? Başımı iki yana salladım. Sıcak soğuk oynuyordu sanki. Bir gün iyi, iki gün kötü. 

Bir iki damla gözyaşı süzülürken çenemden gülümsedim. Kafayı yediğimden değil, aptal oluşuma gülümsedim. Kendi kendime umutlar ediyordum. Seviniyor, heyecanlanıyor, sonra ise hepsinin suya düşüşünü izliyordum. 

Galiba artık Vera'nın Lâl'i olamayacak kadar aptal olduğumu görmüştüm. Miniği dahi olmak anlamsızdı. 

Telefonumu sessize alıp kulaklıklarımı taktım ve yatağa bıraktım kendimi. En iyisi müzik dinlemekti. 

***

*Şeytani sırıtan yazar bakışı*

Kaos istiyorum ama kıyamıyorum KJHGDXFCGVHBJK

Neyse bunlar iyi günleriniz siz bekleyin daha JHGFDSDFAGHJKLA

Diğer bölümde görüşmek üzereee

Bölüm hakkında ki düşüncelerinizi şuralara bir yerlere bırakmayı unutmayııınn

Ve yıldızı parlatalım lütfeeeeennn 

SİZİ SEVİYORUMMMM

GÜLÜMSE | gxg (+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin