43. Bölüm:

1.4K 41 27
                                    

Heyyooo!!!!

Biz geldik. Uzun uzun zaman sonra yine ve yine ajbdnsbdbbsbd

Öncelikle bu süreçte burada olduğunuz için teşekkür ederim. Kitabı baitan okudum, baştan sona her şeyi tasarladım ve yazdım. Yani bu süreçte bende boş durmadım. Siz burada bölüm beklerken ben kafamdaki açıkları kapattım ve geriye sadece sizinle buluşturmak kaldı.

Haftanın hangi günleri birlikteyiz artık???

İyi okumalar!

Bir süre günde 1-2 bölüm atmaya çalışacağım. Bölümlerin uzunluğu arttığında daha rahat oluruz ama. Sizi seviyorum

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınız. Ve kısa bir başka bilgilendirme yapmak istiyorum ama bunu aşağıda konuşalım.

İyi okumalar :))

***

''İnsanların bir anda seni sevmeyi bırakabilmesi çok ürkütücü, anlıyorsun değil mi?''

-Kristin Hannah-

Gözlerimi açtığımda etraf loştu. Kalkıp saate baktığımda 4 olduğunu görmemle esnemiş ve yataktan kalkmıştım.

Uzun zaman sonra kendi kendime bir şeyler yapabilecek enerjideydim ve bu içimi kıpır kıpır yapmıştı. Belki Vera'yı görmem, belki rahat bir uyku uyumam ya da aldığım kararlardı sebebi ama sonucu bana iyi hissettiriyordu. O zaman sebeplerin önemi yoktu. Hızla saçlarımı çözdüm ve sıkı bir topuz yaptım ve ilk önce odamı toplamakla başladım güne. Daha sonra duşa girdim ve hatta okula hazırlandım. 

Kahvaltımı yaparken saat çoktan 7 olmuştu. 

Hoparlörden yükselen ses eşliğinde mutfağı toplamış, dişlerimi fırçalamış ve hızımı alamayarak vakti geçirmek için verilen ödevleri yapmıştım. 

En son evden çıkmış ve yavaşça okula yürümeye başlamıştım. Arkın'a durumu bildiren bir mesaj yazmış ve kulaklıklarımı takmıştım. 

Kendimi iyi hissediyordum. 

Okula geldiğimde kulaklıklarımı çantama tıkıştırmış ve önce kantinden bir kahve almış, sonra da sınıfa çıkmıştım. Vera'yı görmek hislerimi arttırırken kahvemi neredeyse dökecek gibi olmuş ama daha sonra kurtarmıştım.

Onunla konuşmalıydım.

Düne göre yüzünde gülümsemesi yoktu. Saçlarını sıkı bir topuz yapmıştı ve montuna sarılmış yanındaki kızı dinliyordu. Yanakları al aldı ve gri gözleri kısılmıştı. 

Hasta mıydı? 

Kız ona sarıldı, gülümsedi ve hatta alnına dudaklarını bastırdı. Hararetle bir şeyler söylerken zil çalmış ve kız çatık kaşlarıyla konuşmaya devam etmişti. Vera ona gülümserken içini rahatlatmak istermiş gibi bakışlarını yumuşatmış ve ona sarılmıştı. Dakikalar sonra kız sınıftan çıktığında arkasından bakmış, el sallamış ve bu tarafa dönmüştü.

Göz göze geldiğimizde midemden yükselen hisle yutkunmuştum. Heyecan bedenimde bir akım yaratırken kahvemi zorlukla masaya bırakmış ve ona arkamı dönüp montumu çıkartmıştım. 

Ona karşı heyecanımı hiç bastıramıyordum. 

''Günaydın'' dedim o yanıma oturduğunda. çatık kaşlarıyla başını diğer tarafa çevirmiş ve bana bir cevap vermeyi reddetmişti. 

GÜLÜMSE | gxg (+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin