MECBURİ MÜHÜR ~ Beş Diyarın Efendisi

1. Bölüm

🌸Merhaba🌸

Sosyal medya hesaplarından görüpte gelen arkadaşlar sizde hoş geldiniz🤳

Ben yazdım gerisi sizde. Desteklerinizle büyümemize katkınız olursa çok teşekkür ederim şimdiden. Yorum ve beğenileri eksik etmeyelim. Ama cidde eksik etmeyin canlarım.

❗

+18 konusunda: yok diyemem ama abartılı ve ince detaylara hiç girmeden sadece birkaç bölüm olmak üzere gerekli gördüğüm yerlerde mevcut. Kimseyi yanlış bilgilendirerek üzmek istemem. Okurken bunun bilincinde olun lütfen. İlişki kısmı kurtadamlarda hızlı ilerlerken herşeyin bir anda tersine dönmesi olası bir durum.

Kitaba başlarken mecburi mühürün bir kök kitap olduğunu da unutmayın. Yani ilk kitabın asıl maceraları başlarda değilde on beş bölüm kadar sonra başladığını göreceksiniz. İkinci kitaba giden sırları da bu kısımdan sonra okuyacaksınız. Her kitap diğerini okumak zorunda olamadan tek başına okunabilir, ki zaten ikinci kitap da hala yayınlanmadı. Her ikisinde de içerisinde kan vahşet ve dram yanı sıra sevginin önemini de hissedeceksiniz. Ayrıca kurgu ilk bölümden son bölüme kadar planlıdır bu yüzden yarıda bıraktığınız her sayfa final bölümlerde gerçeklerden bir adım geride kaldığınız sayfadır. Final yapıldığı için o bölümlerde arada kaçırdığınız herşeyi okumanızı iple çekiyorum. Tekrar hoş geldiniz.

Güncel yazı👉başlama tarihinizi buraya yazabilirsiniz.👈

@balbadem94
Yzr: C.GÖRGÜLÜ
🦋

İyi okumalar dilerim .
...🌸...🌸...🌸...

Bu sabah nedensiz ilk defa o rüyaları görmeden uyandım. Tuhaf çünkü son bir yıldır o silik buğulu rüyaları görüyordum.

Bir adam beni tutkuyla en derinlerde çağırırken bende ona doğru koşuyordum.

Hemen arkasından nefes nefese uyanıp, rutin olarak koşarak pencerenin camını açar, dışarıda dalları camıma değen kiraz ağacına bakar, her sabah gelen kuşlara hazır tutuğum bir tabak yemi verip kendimi rahatlatmaya çalışırdım.

İşe yaramasa bile.

Ancak bugün bunu yapmak istemedim. Sanki artık gerek yoktu. Üstümdeki rahatlığa anlam veremeden duşa girdim çıktığımda o kadar keyifliydim ki yani biri "Liyan dünyan yandı!" dese "Umurumda bile değil." der, geçip giderdim.

Bugün ilk kez bir yıl sonra böyle hissediyordum.

Öyle yüksek sesle şarkı söylüyordum ki aşağı kattan bana bağıran Ariana'yı duymuyordum. İşte bu bir felaket! Çünkü dakikalardır seslenmesine rağmen ona cevap vermemiş olmam onu endişelendirmişti.

Soluk soluğa odama girip, beni keyifle şarkı söylerken görünce, ufak çaplı bi' şoktan sonra bir anda boynuma sarıldı. "Liyan sonunda, sonunda gülüyorsun!" sesi sanki ağlamaklı çıkmıştı. Oysa onu ağlarken hiç görmemiştim.

Hâlâ sarılırken, "Hey şşh... Sorun yok, ağlamayacaksın değil mi?" deyip siyah uzun saçlarını okşayıp, sırtını buradayım, geri geldim dercesine sıvazladım.

Geri çekildiğinde, "Ama, ama s-sen nasıl?" diyerek şaşkınlığını dile getirdi.

Omuz silkip kocaman gülerek "Bilmiyorum ama çok iyi hissediyorum!" dedim. Bana öyle bir bakışı vardı ki sanki içinde yeniden birşeyler temelini atmış gibiydi.