"Şimdi ne olacak bana?" dedi gözlerini içine bakarken.
Zack gayet basit bir şey söylermiş gibi, "Alfa krallığının kraliçesi olacaksın." dedi.
Liyan şaşkın gözlerle gözlerine baktı. Bunu beklemediği kesindi.
"K-Kraliçe mi?"
"Jeff yani ağabeyim, Alfa...
Telafi amaçlı biraz uzun bir bölümle geldim fakat tadını çıkarın çünkü epey olaylı da geldik.
Hadi okumaya!
Her biriniz satır arası yorumlarınızla kendinizi hissettirmeyi sakın unutmayın! Şarkıyı yarıdan sonra dinleyin derim ayrıca.
İyi okumalar dilerim ballar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"biz şuan da her yerdeyiz, aynı zamanda hiçbir yerde"
... Alfa sarayı.
Cara sarayın avluya bakan terasından ikiz çocukları Mia ve Alvin ile beraber şehri yarıp kalabalık törenle gidenleri izliyordu.
Alvin gözleri kızarmış sesinin el verdiğince konuşarak, "Anne, Kraliçe Alya Liyan bizi bıraktı mı? Bir daha asla geri gelmeyecek mi?" diye sorunca Cara eğilip iki baş parmağıyla gözlerinden akan yaşlarını sildi ve, "Böyle düşünme. Onun ne kadar güçlü olduğunu biliyorsun değil mi?" dediğinde Alvin başını evet anlamında salladı ama sessizce ağlamaya da devam etti.
Mia'nın durumu da ondan farksız değildi.
"Anne yoksa bana mı kızdı? O yüzden mi bıraktı dayımı?" deyince Cara diğer elini ona uzatıp yanağını okşadı aynı zamanda hayır dercesine başını salladı. İlk tanıştıkları zaman Liyan'ı dayısı Jeff'ten çok kıskanmıştı ama kraliçe olduğu gün bu diyardan kaçıp gittikten sonra dayısının ne kadar üzgün olduğunu görüp ona olan saf çocuksu hislerini boşverip tüm kalbiyle geri gelmesini istemişti.
Mia "Ama ben onu şimdi çok seviyorum. Hem-hem dayım da onu seviyor değil mi?" Cara daha fazla dayanamayıp ikisinide dizlerinin üzerinde yerde kucakladı.
"Beni iyi dinleyin! Asla kötü düşünmeyin. Kraliçemiz geri gelecek ve siz ona geldiğinde ne kadar güçlü kurtlar olduğunuzu ve de onu ne kadar sevdiğinizi göstereceksiniz. Beni anladınız mı?"
Aynı anda ikiside "Evet anne..." dediler.
"Dua edin... Tanrı küçük çocukların dualarını er ya da geç duyar." dediğinde iki minik, annesinden ayrılıp şehrin arasında kaybolmaya başlayan tören alayına bakarak içtenlikle en masum, en saf duygularıyla dualarını ettiler. Onlara güç veren ay’ın efendisi Tanrı, kraliçelerinin yanında olsun diye...
Cara'nın da çocuklarına belli etmese de pek farkı yoktu şu an onlardan. Keskin gözleriyle alayın arkasından bakarken kendi duyacağı kadar, "Dön kraliçem. Kardeşimi bir daha o halde görmek istemiyorum.” dedi dua eder gibi.
İki kurt muhafızın sırtında taşıdığı tahtirevali üzerinde yüzünü kaybolmadan son kez görerek kararlılıkla, “Ve sana ihtiyacı olan, bir umutla yolunu gözleyenleri sakın unutma!” diye de söz almış gibi selam verdi başıyla.
