strawberry | minchan, banginho

✧･ﾟ: *✧･ﾟ:* 30🍓 *:･ﾟ✧*:･ﾟ✧

30 bölüm oldu, şaka gibi 🥺🥺

***

"Hava bugün güzel, denize girelim mi?"

Başımı Chan'ın göğsünden kaldırıp dışarıya baktım. Deniz o kadar da dalgalı görünmüyordu. 

"Girmek ister misin?" dedim Chan'a bakıp.

"Benim için fark etmez güzelim."

"Girelim o zaman." 

Hepimiz hazırlanıp çıkarken sahilde yürüyüş yapan Seungmin ve Jeongin de yanımıza gelmiş ve onlar da denize girmek için hazırlanmaya başlamışlardı. 

Suya girip alışırken ben yüzme bilmediğim için Chan'ın elini sıkı sıkı tutuyordum. Derinlere gittikçe gerilmeye başlamıştım ve ilerledikçe önce koluna sonra da boynuna sarılmıştım. Bana gülüp duruyordu ama o da sıkı sıkı tutuyordu beni. Zaten ayaklarım hala yere değiyordu ama yine de korkup kaldırmıştım ayaklarımı yerden. 

"Chan bak sıkı tutmuyorsun, sakın bırakma beni!"

"Tutuyorum! Sakin olsana sen. Ben iyi bir yüzücüyüm."

Aklıma gelen şeyle korkuyla çarptı kalbim. "Bak hep boğulan kişiler iyi yüzücüyüm diye çok açılıp boğuluyorlarmış. Tamam. Buradan ileri gitmiyoruz. Yeter."

Ben yine çok komik bir şey söylediğimi düşünmüyordum ama kahkahası dakikalarca sürmüştü.

"O kadar komik değil."

Daha çok güldü. Gıcık. İyiliğini düşünüyorum ben onun bir kere.

"Chan gülmesene ya! Bak çıkarırım hepimizi denizden!"

"Tamam." dese de gülmeye devam etmişti.

Sonunda biraz gülmeyi durdurabildiğinde bu sefer benim suya alışmam için çabalamaya başlamıştı. Çok soğuk değildi su bu yüzden girerken zorlanmamıştım ama denizde kimsenin olmaması germişti beni. 

Beni yüzeye yatıran sevgilimin kolunu o kadar sıkı tutuyordum ki kangren olacaktı neredeyse. Kulağım suya girdiğinden sesinin boğuk gelmesi iyice germişti beni zaten. Neden herkes kıyıda eğlenirken ben burada acı çekiyordum ki?

"Sakin ol, batmıyorsun zaten. Parmağımın ucuyla dokunuyorum şu an sana. Kolumu bırak."

Tutuşumu hafiflettikten sonra suyun üstünde durabildiğimi fark ettiğimde güldüm. "Durabiliyorum!" 

"Evet, harikasın bebeğim."

Kolunu tamamen bıraktığımda ve rahatladığımda çok mutlu olmuştum. Bir süre öyle durup doğrulduğumda Chan bana kulaç atmayı da öğretmişti ve suya dalıp nefes egzersizleri de yapmıştık. 

Saatlerce orada bana yüzmeyi öğretirken sonunda ona doğru yüzerek geldiğimde sevinçle bağırmış ve ona sarılmıştım. Beni omzuna alıp suda ilerlediğinde kıyılara yaklaşmamızla indim.

"Artık yüzebiliyorum!" dedim kumdan kale yapmaya çalışan arkadaşlarıma karşılık. 

Hyunjin ters çevirdiği kovayı kaldırıp kalesine baktı. "Tebrikler hyung. Biz genelde beş yaşındayken falan öğrenmiştik ama merak etme çok geç kalmamışsın."

Dalga mı geçmişti o? Kenardan terliğimi alıp ona fırlatır gibi yaptığımda kaçmış ve sevgilisine sığınmıştı. "Ne dedin canım? Canın peçete mi istiyor? Hemen getireyim."