Ano ba, alas dies y media na…
Ala pa si Ma’am, sabi ko na nga ba. May balak yung gumanti. Tingnan mo nga naman…
Bata pa rin talaga siya… Isip bata pa rin. Nangiti ako…
“Ano ba yan? Akala ko madadatnan kitang nakasimangot…”, ngumiti si Ma’am…
“Ah, eh, patas na po tayo? Ma’am?”, tinitigan ko siya at nangiti ako…
Inilayo niya tingin niya sa akin. Tapos nangiti siya at sinabi niyang…
“Ma’am pa rin? Tanda ka nga sa akin ng isang taon eh kuya…”
Tumawa ako… tama siya… “Eh ano naman po itatawag ko sayo Ma’am?”…
“Tawagin mo na lang akong Ma’am pag nasa room. Sa labas, mas matanda ka sa akin kuya. Princessa… yan ang ngalan ko, di ba?”
“Opo, Princessa…”, tumawa siya…
Princessa…
BINABASA MO ANG
Atin cu pung Singsing
Ficción históricaAng lahat ng nakasulat dito ay imagination ko lang... pero totoong may mga parte dito na nangyari talaga... Inuulit ko po... mga parte lang yun... :) Sensya na... la talaga title yung mga chapters...
