Unicode
Chapters(24.1)
ကားထဲရောက်တော့ ရန်ဟန်က မျက်လုံးများအား မှိတ်လျက် အနားယူနေ၏။ချင်းလောင်ကတော့ သူ့ဘေးရှိထိုင်ခုံတစ်ခု၌ထိုင်သည်။
အပြန်လမ်းက သိပ်တော့မဝေးပေမယ့် နာရီဝက်ကျော်ကျော်လောက်တော့ ကြာပေသည်။ချင်းလောင်က ထိုလူရဲ့ တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ ဘေးတိုက်မျက်နှာအား ခဏလောက်ခိုးကြည့်နေပြီး နောက်ဆုံးမှာတော့ သူ့ရဲ့ သတ္တိများအား စုဆောင်းလျက် ရန်ဟန့်အား လှမ်းမှီလိုက်၏။
သင်းပျပျအနံ့ရှိတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုက ရုတ်တရက်ပဲ သူ့ဘေးနားပုံကျလာတဲ့အချိန်မှာတော့ ရန်ဟန် အလိုအလျောက်ပဲမျက်မှောင်ကြုတ်မိသည်။ထို့နောက်သူ့အပေါ်မှီလာတဲ့ လူအားကြည့်ရန် သူ့မျက်လုံးများကို ဖွင့်လိုက်၏။ကောင်လေးက သူ့ကိုအဝေးသို့တွန်းထုတ်လိုက်မှာကို ကြောက်နေတဲ့အတွက် မျက်လုံးများကို ခပ်တင်းတင်းမှိတ်ထား၏။လိမ်ခွေနေသော မျက်တောင်လေးများက သူ့ရဲ့အတွေးပိစိတွေကို ရန်ဟန်သိသွားမှာ ကြောက်နေသယောင် တုန်ယင်နေပေသည်။
'သူအရမ်းပင်ပန်းနေလွန်းလို့ အမှတ်မထင်ဘဲ ရန်ဟန်ပေါ်လှဲမိသွားတာ။'
လွန်ခဲ့တဲ့ မိနစ်အနည်းငယ်လောက်က ရန်ဟန်တွေးနေခဲ့တဲ့ အတွေးတွေက ဒီအချိန်လေးအတွင်းမှာ အနည်းငယ် တုန်လှုပ်သွားရသည်။သူ့လက်ကို ရွှေ့လိုက်ပေမယ့် နောက်ဆုံးမှာတော့ သူ့အပေါ်မှီနေတဲ့ လူငယ်လေးအား အဝေးသို့ တွန်းမထုတ်ခဲ့ပါပေ။
မလုပ်ရက်နိုင်ခဲ့ဘူး...
အကြောင်းအရာတစ်ချို့ကြောင့် ရန်ဟန့်၏ စိတ်ထဲ၌ ဒီလိုအတွေးမျိုးသာ ရှိနေခဲ့သည်။
ကားက လမ်းတစ်လျှောက် ချောမွေ့စွာ မောင်းနှင်လာခဲ့သည်။သူတို့အိမ်ရောက်တဲ့အခါမှာတော့ နောက်ခန်းမှာရှိနေတဲ့ လူနှစ်ယောက်လုံး တစ်ကယ်အိပ်ပျော်နေခဲ့သည်။
"မစ္စတာ ရန်၊ မစ္စတာ ချင်း?"
ဒါရိုက်ဘာရဲ့အသံက တိုးလွန်းသည်လည်းမဟုတ် ကျယ်လွန်းသည်လည်းမဟုတ်သလို အလျင်စလိုပုံလည်း ပေါ်မနေပါပေ။
ရန်ဟန်က ထိုအသံကို ကြားလိုက်သည်နှင့် အမြန်ပင် နိုးသွားသည်။သူ့ပုခုံးတွေ အနည်းငယ်နာကျင်နေပါ၏။သူလှုပ်လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ချင်းလောင်လည်း နိုးလာ၏။ချင်းလောင်က နိုးခါစဖြစ်တဲ့အတွက် သူ့မျက်လုံးတွေထဲမှာ တွေဝေဝေအကြည့်တစ်ခုရှိနေဆဲပင်။သူ့သရေအချို့က သူမှီထားတဲ့ပုခုံးပေါ်စိုစွတ်နေခဲ့တာကို မမြင်လိုက်ရခင်အထိ ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲဆိုတာကို မပြောနိုင်ခဲ့ပေ။
