Unicode
Chapter (30.2)
ချင်းလောင်အခုမှပဲအသက်ရှူချောင်သွားတော့သည်။ထို့နောက်မှသူ 'အခုလေးတင်ပဲ ရန်ဟန်ဘယ်လောက်တောင်စိတ်ပူသွားကြောင်း'ကို သတိရလိုက်၏။သူနဂိုကတွေးလိုက်မိတာက ရန်ဟန်ဒီနေ့တော့ ထပ်ပြီးမလာတော့လောက်ဘူးလို့ပင်၊ဒါပေမယ့် သူမမျှော်လင့်မိတာက.....ဒါဆို၊ရန်ဟန်က အခုဘာကိုဆိုလိုချင်နေတာလဲ။သူ့ကိုသနားလို့လား။အခုလေးမှ သူ သူ့လမ်းသူသွားဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တာလေ၊ဘာလို့များသူက ဒီလိုမျိုးတွေလာလုပ်ပြရင်း လူကိုအထင်လွဲအောင်လာလုပ်နေရတာလဲ။ဆုံမှတ်မရှိဘဲ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့နေထိုင်ဖို့က အဆင်မပြေဘူး မဟုတ်လား။
ချင်းလောင်တစ်ယောက် သူ့အနားမှာရှိနေတဲ့ လူနှစ်ယောက်ကြားက ရန်လိုမှုအား ဘယ်လိုကြားဖြတ်လိုက်ရမလဲဆိုတာကို မသိတော့ပေ။ထို့ကြောင့်ရှောင်မေ့က သူ့အားကူညီလာသည်။
"အစ်ကိုလောင်၊ အစ်ကိုယွီနဲ့ တခြားလူတွေက......" ရှောင်မေ့ ချင်းလောင်ဘေးရှိလူနှစ်ယောက်အား ကြည့်လိုက်ရင်း"အစ်ကိုနဲ့တွေ့ချင်နေတယ်"
ချင်းလောင်:"သူတို့ကို ဝင်ခိုင်းလိုက်ပါ"
ကံအားလျော်စွာပဲ အဆင့်မြင့်လူနာဆောင်က လုံလောက်အောင်ကျယ်ဝန်းပေသည်။အဲ့ဒါကြောင့် လူများစွာက တစ်ပြိုင်ထဲ ဝင်လာခဲ့တာတောင် နေရာတွေကျန်နေသေး၏။
Reality show မှာပါတဲ့ များစွာသောကြယ်ပွင့် အကုန်လုံးရောက်လာကြသည်။ထို့ကြောင့် ချင်းလောင် ပိုင်ချွမ့်ကိုတွေ့တဲ့အချိန်မှာ သူအံ့အားသင့်မနေပါတော့ချေ။
သေချာတာပေါ့၊ရန်ဟန်လည်းတွေ့တာပေါ့။ပထမတော့သူ အံ့ဩသွားရသည်။ဒါပေမယ့် ဒုတိယအကြိမ်ပြန်ကြည့်ပြီးတဲ့နောက်မှာတော့ သူအဝေးသို့သာအကြည့်လွှဲလိုက်သည်။ဘာကြောင့်လဲဆို ပိုင်ယွဲ့မဟုတ်မှန်းသူသိလို့ပင်။သူတို့က ရုပ်ဆင်ရုံပဲ၊ဒီလောက်ပါပဲ။
သူပြန်ကြည့်လိုက်တဲ့အချိန်မှာတော့ ရှုံ့မဲ့နေတဲ့ချင်းလောင်နှုတ်ခမ်းပေါ်က အပြုံးတွေနဲ့ သူ့ရဲ့မျက်နှာပေါ်က အမူအရာအား မြင်လိုက်ရ၏။သူအနည်းငယ် ဝမ်းနည်းသလိုခံစားရတဲ့အတွက်
"သူက ပိုင်ယွဲ့မဟုတ်ဘူး" လို့ ပြောလိုက်ရုံကလွဲ မတတ်သာတော့ပါပေ။
