TUTKU /// Vanilya Kokusu

17.

Bir süre öyle bakışdık bir anda bakışını çekip elimi tutdu ve koltuğa doğru ilerleyip oturdu benide yanına oturttu elimiz hiç ayrılmadı.
Bana dönüp elimi dudaklarına götürüp üzerini öptü ve " aşkım bize yiyecek ne hazırladınız kurt gibi açım" dedi.

Şok üzerine şok yaşıyordum böyle bir Harun hayallerimden bile güzeldi.

Kendimi toparlayıp cevap vermeliydim.
" Canım Meral abla masayı hazırlamışmı bakıyım geçelim hemen" diye bildim.

"Gitme hazır olunca seslenir zaten" dediğinde göz gözeydik.

Sanki yalnızdık ve kimse yoktu bakışları beni delip içimi giriyor organ iflasına sürüklüyordu.

Mustafa'nın "enişte yemek yemeye gerek yok sen ayak üstü Zeynep'i yedin zaten" demesiyle. Bakışlarını benden çekip Mustafaya döndürdü ve

" Mustafacım iş için gittiğimde ceviz ve mercimek yemedim ondandır" diye cevap verdiğinde herkes gülmeye başladı.
Yahu bu ceviz ve mercimekte neydi anlıyamıyordum ama ortamda herkes gülünce bende güldüm.

Meral abla " Harun Bey sofra hazır" dedi.

Harun ayağa kalkarken elim elinde olunca bende kalktım "buyrun" diye arkadaşlarıma yol gösterdi ve onların arkasından el ele yemek odasına ilerledik ona bakamıyordum ama elimi o kadar kendinden emin ve sahiplenici tutuyordu ki koluna sarılmak, içine girmek istiyordum.
Bu hisler nasıl bir anda içimde yeşermeye çiçek açmaya başlamıştı.
Masaya geçerken elimi bırakınca bir anda bocaladım bu duygular bana fazlaydı.
Sandalyemi çekip "geç hayatım" dedi.
Oturdum oda karşıma oturdu. Bakışıyorduk.

Kevser....

" Ooo maşallah ne kadar güzel şeyler hazırlamışsın" Zeynepciğim ellerine sağlık." demesiyle.

Afiyet olsun başlayalım soğumasınlar dedim.

Harun " ne içersiniz? "diye çocuklara sordu.
Hepsi votka dediğinde. Herkese votka koyup beni es geçti.

Selen'nin dikkatinden kaçmadı tabi hemen.

" Harun Zeynep'e neden koymadın?"

" o pek sevmez içmeyi o yüzden"

" ama bugün bize uyar ve bir kadeh içer canım değilmi?"

"yok içmiyorum"

" neden sofumusun sen? "

" bana dokunuyor"

" aa yoksa hamilemisin ondanmı içmiyorsun? "

" ne hayır canım nerden çıkardın, ben Ela'ya zor bakıyorum." dedim ve nefesim kesildi ne demişdim ben aman allahım ağzımdan böyle birşeyi nasıl kaçırırdım.

" Ela da kim"

Yutkundum, kızardım, terlemeye başladım, elim alnıma gitti ve gözlerimi ovuşturdum sanki bir karanlığa doğru çekiliyordum.

Harunun o tok sesi bir anda karanlığı delip geçti ve güneş göründü.

" Selen Hanım Ela bizim koruyucu aile olduğumuz bir kız anne ve babası öldü bizde talepte bulunduk evlat edineceğiz."

Dedi o sırada gözlerine minnetle baktım beni yine zordan kurtarmışdı.

Berker "vay ve helal size bende evlatlığım size daha çok saygı duyuyorum şuan" dedi.