TUTKU /// Vanilya Kokusu

22. Anne

HARUN...

Dün Zeynep'e sarılıp öpen o iti Zeynep'in arkadaşlarının yanında görünce kan beynine sıçradı dişlerimi sıkar içimden söverken.

Zeynep'in ismini seslenmesiyle ona döndüm dudaklarıma yapışmasıyla neye uğradığımı şaşırdım önce afalladım sonra bende onu öptüm ayrıldık. Bana sevgilim  dedi ya  karın kaslarımın seğirdiğine yemin edebilirdim.

Bir an önce akşam  olsun onun yanına gideyim istiyordum.

Şirkete geldim babamın beni yanına çağırdığını söylediklerinde babamın odasına gittim babam sinirlenmiş bir şekilde ileri geri dönüyordu Hayırdır baba dememle.

"Harun kaç günlerdir neredesin oğlum şirkete doğru düzgün gelmiyorsun bizleri aramıyorsun sormuyorsun, adamların yerini bilmiyor.
Sen başımızda karateke serserisi varken bu kadar rahat olmayı nasıl başarabiliyorsun.
Annenin ne halde olduğunu biliyor musun? seni merak etmekten kadın birtaf düşüyor.
Oğlum biraz daha ailenle ilgili olursan çok sevinirim ne yaşıyorsun.
Ne ediyorsun.
Genç adamsın bunlara karışmıyorum ama aileni ihmal edersen külahları değişiriz.
O yüzden bu gece işten çıkınca doğru eve geliyorsun  sözümü ikiletme Harun "

Akşam için  hayaller kurarken annemlere gitmeliydim. Zeynep'i ailemin yanına götürmek için henüz çok erkendi ne Zeynep bunu hazırdı, ne de ailem. O yüzden Zeynep'ten biraz daha emin olduktan sonra ailemin yanına götürebilirdim.

Zeynep'e mesaj çekip sınav nasıl gitti diye sordum cevap yoktu.

Mine'nin gelip " abi  halamlar gelmiş annem acil eve gelin katil olacağım dedi yürü" demesiyle
İşden çıkıp eve geçerken  onu aradım cevap vermedi.

Merak edip evi aradım gelmemişti.
Keşke arkadaşlarından.
Bir kaç tanesinin numarasını alsaydım hiç aklıma gelmemişti, neden bu kız benim telefonlarıma cevap vermiyordu.
Belki telefonu sınavdan sonra sessizde kalmıştır diye düşündüm ama en azından onda bile titreşimde oluyordu sınav çoktan bitmiş olmalıydı saat akşam 17.00'di.

Mine ile eve geçerken UHU'yu aradım.

Ona Zeynep'in  arkadaşının telefonunu bilip  bilmediğini sordum.
Bilmiyordu.

Eve geldik annem ile  biraz hasret giderdik halamlarla sohbet ettim tabi ki yine konumuz evlenmek ve çocuktu.

Aklım hala Zeynep'teydi saat 6'ya geliyordu ve hala ne benim mesajıma cevap vermiş ne de aramalarıma dönmüştü.
Meral ablayı tekrar aradığımda  eve gelmediğini söyledi iyice stres olmaya başlamıştım. Kapıya çıktım peşimde olan iki adamımı okula gönderdim  soruşdurun bakın dedim.
Evin kapısında bekleyenlerin numarasını Meral  Hanımdan istedim onları aradım. Zeynep Hanım kapıya araçla, taksiyle kimle gelirse sorun soruşturun kimmiş neymiş öğrenin dedim.
Akşam yemeği için babam geldiğinde saat 8'e geliyorduk sofraya oturduk yemek mi beni yiyordu,ben mi yemeği yiyordum bilmiyorum.  telefonum çaldığında çatalı bırakıp ayağa fırladım Meral Hanım arıyordu.
Efendim diyerek terasa çıktım.

"Harun  benim"

"şükürler olsun Zeynep öldüm meraktan,nerdeydin?"

"gelince anlatsam Meral abla çok merak ettiğini söyledi aradım"

"Tamam 15 dk evdeyim"

Telefonu kapattım babamların yanına giderek işim çıktı, kusura bakmayın gitmem gerekiyor dedim. Annemi öptüm halamları, öptüm babamı sarıldım.
Mine gözlerime sorgulayıcı gözler ile  bakıyordu.
"Abi ben seni geçireyim"  kapıya doğru yürüyorduk koluma  asıldı.