TUTKU /// Vanilya Kokusu

16.

HARUN...

Karateke ile konuşmamdan sonra iyice emin olmuşdum. Ahmetin öldürülmesinin arkasında biz yoktuk.
Günlerdir araşdırıyorduk, ve çabalarımız meyvesini vermişdi.

Ahmetin dükkanını çaprazdan ve 2 kat yukardan gören bir kuaför kamerası tesbit edip inceletmiş olay saatinde çıkan adamı belirleyip gittiği yöndeki diğer mağza kameralardan yüzünü görene kadar izlemişdik.
Ve bingo katilin eşkali elimizdeydi.
Tanıdığım şube müdürünle irtibata geçip durumu arzettim,sağolsun hemen araştırtıp adamın eşkalinden kim olduğunu buldular. Adam İsmet Yıldırım diye biriydi. Polisler bağlantı için biraz araşdırınca'da. Ahmetin dükkanında bulaşıkçılık yapan kadının kocası olduğu ortaya çıkmıştı.

Şube müdürü arayıp adamı gece kahvede yakalayıp karokala getirdiklerini sabah neler olduğunu öğrenmiş olacağımızı söyledi.

Uyku tutmamış sabah erkenden karakola gidip, başkomserden detayları öğrenmiş içim rahatlamışdı o masum kızın yüzüne gönül rahatlığıyla baka bilecektim.

Tam komserin odasından çıktım. Zeynep bana ağlayan gözlerler ve kurşun gibi sözlerle saldırdı.

Kelimeler boğazıma düğümlenmiş, nefes almama izin vermiyordu.

Komserin Zeynep'i uyarmasınla bir anda sustu ve gözlerimiz birleşti.
O an için,,, içimde ki heyecanlı çocuk misketlerini taş zemine düşürdü hepsi çatır çutur etrafa dağıldı.

Ona arkamı dönerek karakoldan çıktım. Arabaya vardım kollarımı aracın tavanına koymuş soluklanıyordum.
UHU'nun sesi geldi.

" abi çok üzgünüm Zeynep'de üzüldü genç işde fevri bir anda sen sandı."

"onu benden uzak tut UHU, bir müddet kemdimi yine nadasa bırakacağım. Bir yerde hata yapıyorum, böyle olmamalıyım.
Kendimi toplamam lazım."

Arabaya bindim ve evin yolunu tutdum. Meral hanım evi eski düzene sokup gitmişdi onun kaldığı odaya girdiğimde hala o vanilya komusu u azda olsa alabiliyordum ve komidinin üzerinde minik bir oyuncak vardı, sevimli Ela'nın suratı geldi gözümün önüne. Şimdiye kadar hiç bir çocuğu kucağıma almamışdım çocuklar hakkında da hiç bir bilgim yoktu ama Ela çok tatlıydı ve insanın içi kaynıyordu. İstemsizce tebessüm ederken buldum kendimi....

ZEYNEP....

Komserin odasına girip gerçekleri öğrenince şok olmuşdum.

Dükkanda daha önce Ahmetle seviştiğini gördüğüm Zeliha'nın kocası bunları bir gün önce dükkan da basmış kavga etmişler ertesi gün içmiş dükkana gelip önüne geleni vurmuş. Ne yani ben Haruna boşu boşuna bağırmış ondan boşuna şüpelenmiş ve kalbini kırmışdım.
Gidip özür dilemeliydim.

Umut abi beni önce okula bıraktı ordan eve geçicek bakıcıyla konuşup Haruna özürdilemeye gidecektim.

Umut abi ondan bir süre uzak durmamı söyledi, ama yapamazdım. Onun kalbini kırmış, kendi kalbimide üzmüşdüm.
Harunu defalarca aradım, msj çektim ama hiç bir yanıt alamadım. Nerede olduğunuda bilmiyordum.

Miray, Berker, İlker, Sedef, Mustafa ve Kevser yolumu kesip onu bunu anlamayız bu cumartesi sendeyiz hazırlanın bize konum at yoksa seni takip eder evini buluruz dediler.

Olay yaşanalı 3 gün olmuştu ama hala Harundan ses yoktu, şirkete gitmiştim, kapıdaki güvenlik şirkette olmadığını söyleyip beni yukarı almamışdı. Eve gittiğimde Meral abla yok demişdi.
Tek çarem onu şirketin önünde beklemekti. Hava kararmak üzereydi ve serindi. Mesaj yazdım ve beklemeye başladım.