23. 🔥Ateşle Yaklaşma🔥

21.5K 542 16
                                    


ZEYNEP....

Beni serbest bıraktı ve önünde yürümeye devam ediyordum odaya girip yatağa ilerlediğimizde ışığı kapattı yatağın iki yanı başındaki Işıklar zaten yanıyordu.

Yorganı açıp yatağa girdim peşimden oda yatağa girdi.
Ellerini başının altına koyarak tavana doğru bakıyordu  kolunu  kafamla dörtüm, kafasını bana doğru çevirdi.
Göz kırpıp başını salladı.
Gülümsedim.
O da gülümsedi "uyu hadi" dedi.
Omuz silktim.
Güldü.
Tekrar tavana bakıyordu, kolunu başımla tekrar dürttüm.

Daha ne olduğunu anlayamadan hızla
üzerime gelerek dudaklarıma yapıştı.
Elimi boynuna sararak onu kendime doğru çekiyordum, bu hareketler bildiğim şeyler değildi ama içimden istem dışı oluyordu.
Dudaklarım sert  öpüşünden yanmaya başladı.
Kendini bana sürterek öpüyordu.

Bir elim boynuna sarılırken, diğer elim belini okşuyordu ve bir ağlama sesi bizi durdurdu.

Ela uyanmış acıkmış yatakta ağlıyordu yanına gitmeden yataktan iner korkusuyla, Harun'u üzerimden indirerek.
Hızlan odadan çıktım Tabii Harun'da peşimden geldi.

  Mamasını hazırladım yediririken, Harun bizi  izliyordu.

Gülümsedim...

"neden öyle bakıyorsun?"

"hiç çok tatlısınız"

"tatlıyız demek"
"benmi? omu? "

"ikinizde"
" insan sizi böyle görünce düşünüyor"

"ne gibi şeyler? "

“sen senin olmayana bile böyle güzel sahip çıkıyorken kendinin olanı insan nasıl kabul etmez  annelik göreceli bir kavram demek"

" bilmem ben Ela'ya alışdım o yüzden onsuz hayat nasıl olur bilmiyorum,ayrıca kendi bebeğim olduğunda ne gibi duygularım olur onu hiç bilmiyorum"

" olunca ikimizde öğreniriz"

Derin derin gözlerine baktım.

*Olunca ikimizde öğreniriz *benden çocuğu olsunmu istiyordu....

Yani düşününce çokta uzak bir  istek değildi  Harun 30 yaşındaydı baba olmak isteye bilirdi ama ben anne olmak istediğimi sanmıyordum Ela bana bir annenin emanetiydi ve en güzel şekilde ona bakmak istiyordum. Benim tatmadığım anneliği o tatsın istiyordum.

Ela  tekrar uykuya daldığında saat sabahın 6'sı olmuşdu Harun ortada yoktu.

HARUN...

Zeynep onunla evlenmek istememi acımaya bağlamışdı ama ben olaya farklı bakıyordum.

**İnsanlar sevdiği, kaybetmekten kortuğu, ömrünü adamaya beraber yaşlanmaya hazır oldukları kişi ile evlenmeli, acıdığı ve üzüldüğü için evlenme teklif etmemeli.
Harun evlilik çok ciddi bir birliktelik  unutma ki bunu ben daha önce yaşadım, tekrar aynı boyunduruğun altına girmek isteyip istemediğime emin değilim. ** dediği zaman odadan çıkmışdım. Çünkü canım yine yanmıştı.

Ben Zeynep'e acımamışdım ki.

O, onu sevmeyenler için bile kendini böyle parçalayarak uğraşıyor emek veriyorsa....

Onu seveni nasıl sahiplenir, nasıl mutlu eder diye düşünerek evlenme teklif etmişdim.

O yaşantısını anlatırken benim gözümde devleşen bir Zeynep vardı.

TUTKU /// Vanilya KokusuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin