"ပေါ်တော်မူကြီး ပေါ်လာသေးတယ်နော်..."
ကိုဇွဲ ဆီရောက်တော့ ဆီးကြို ငေါ့ခံရသည်။
"ကိုကို နေမကောင်းလို့ပါဗျာ...ဘယ်လိုလဲ
ကိုမော်ကောက်နေတာ ဖြောင့်သွားပြီလား"
ကိုဇွဲကစိတ်ပျက်လက်ပျက်ခေါင်းခါသည်။
" ခါး.....ငါ.. ရင်ဖွင့်ချင်တယ်ကွာ
တခြားလူတွေကို ပြောလို့မရတဲ့ကိစ္စမို့လို့..."
"ပြောလေ"
"ငါပြောရင်မင်းစိတ်ပျက်သွားမှာ ငါနဲ့လဲ ပေါင်း
ချင်မှာမဟုတ်တော့ဘူး..ဒါပေမယ့်လဲ...
"ပြောပြချင်တယ်.ပြီးတော့ငါပြောတာနားထောင်
ပြီးရင်ငါ့ကိုပဲ အပြစ်ပြောစေချင်တယ်မော့်ကို
အထင်မသေးစေချင်ဘူး"
"အထူးအဆန်းပါလား ချိဖ.."
"အင်း"
"ဘာမလို့ အိုက်လောက် စကားပလ္လင်ခံနေတာလဲ"
"........"
" ပိုသိချင်အောင် လုပ်မနေနဲ့ ပြောစမ်းပါဗျာ..
ဒါကကော ဘာလဲ စောစောစီးစီး တစ်ယောက်
ထဲ သောက်နေတာပေါ့..နေကပူပူနဲ့ ဘီယာနဲ့
တော့ဟုတ်နေတာပဲ"
ဘီယာသံဗူးတစ်ဗူးဆွဲယူဖောက်ပြီး
တစ်ငုံငုံလိုက်တော့ အေးစိမ့်နေသည်။
" ငါ.... မော့်ကို ချစ်နေတာ.."
"ဖွီးးးးအဟွတ် အဟွတ်..."
ရုတ်တရက်သီးသွားသည်ကြောင့် လည်ချောင်း
တောင် စပ်ဖျဉ်းပြီးနာသွားရ၏။
ကိုဇွဲကို အလန့်တကြားမော့ကြည့်တော့
အတည်ပေါက်ကြီး။
"ဘယ်လို ဘယ်လို"
"ငါ့ကိုယ်ငါသိတာ ကြာပြီ..ဒီထက်ပိုပြီးမျိုသိပ်လို့မရတော့ဘူး..ငါ့ရင်တွေပေါက်ကွဲတော့မလိုပဲ"
" နေပါဦး နေပါဦး ခဏ"
"ယောကျ်ားလေး အချင်းချင်းလေ ဘယ်လို
ချစ်တာ.."
ခါးလဲ စကားတွေထစ်အကာ တောင်တစ်စ
မြောက်တစ်စဖြစ်ကုန်ရ၏။
" ချစ်သူလိုချစ်တာ..သူလဲငါ့လိုပဲလို့ထင်တယ်"
"......."
"ငါ့ကို ရွံသွားပြီလား ငါ့ညီ"
"အာ့လိုတော့မဟုတ်ပါဘူး ကျွန်တော်နားမ
လည်လို့ပါ..အဲ့လို ချစ်လို့ ရလား မသ်ိလို့"
