Unicode
သူကြီး...လင်
Part-5
" မနက်အစောကြီး မင်းအရေးကြီးတယ်
ဆိုတဲ့အရာက ဒါလားလင်းလက်ရာ...''
အရှေ့ကကြာကန်ကြီးကိုကြည့်၍
မျိုးမင်း စိတ်မရှည်တဲ့လေသံဖြင့်
လက်ရာ ကိုမေးလိုက်သည်။
" ကြာကန်...ဒီကြာကန်မှာမင်းဘာလုပ်
မလို့လည်း....လက်ရာ..''
မနက်အစောကြီး ရွယ်အလယ်မှာရှိတဲ့
အိမ်ကို ရွာထိတ်ကနေ ရောက်အောင်လာပြီး
အိပ်နေတဲ့ သူတို့ကိုမရရအောင်
ကန်ဆောင့်နိုးပြီး အရေးကြီးတယ်
ဆိုကာခေါ်ခဲ့သည့်နေရာက ရွာအနောက်က
ကြာကန်ကိုတဲ့။
ရွာအနောက်ဘက်ရှိ အင်းနံဘေးက
ကြာကန်လေးကို ရောက်အောင်ခေါ်လာ
၍ နေမြင့်မှထကြတဲ့နှစ်ကောင်ခမျာ..
အိပ်ချင်မူးတူးတူးဖြင့် လိုက်လာရသည်။
လက်ရာ အရှေ့က ပန်းရောင် အပြာရောင်နဲ့
အဖြူစပ်အရောင်တွေ စုံညီအောင်
ပွင့်နေတဲ့ကြာကန်ကြီးထဲက
ကြာပန်းပွင့်တွေကိုကြည့်ပြီး
ပြုံးလိုက်သည်။
ကြာပန်းတွေက မနက်အစောကြီးမှသာ
ပွင့်လန်းကြပြီနေ့လယ်တွေဆို ဖူးငုံ့
သွားတတ်ကြသဖြင့် မိုးမလင်းခင်
ရောက်အောင်လာခူးခြင်းဖြစ်သည်။
ရွာထိတ်ကနေ ရွာအနောက်ပိုင်း
အထိ လာခူးရမည့်အတွက် ရွာလမ်း
တစ်လျှောက်ခရေပင်တွေအုပ်ဆိုင်းနေတဲ့
လမ်းမကြီးကို ဖြတ်ရမှာ သူရဲ
ကြောက်တာနဲ့ ဟိုနှစ်ကောင်ကို
မရရအောင်နိုးခေါ်ခဲ့သည်။
" ကြာပန်းခူး မလို့ ''
" ဘာ... ? ကြာပန်းခူးပြီး
မင်းက ဘာလုပ်မလို့လည်း...''
" ဟ..ငါရဲ့ အသည်းအသက်လေး
သူကြီးကို ပေးမလို့ပေါ့..''
" ဟမ်... '''
မျိုးမင်းနဲ့အဌေး လက်ရာ စကားကြောင့်
အီးမှန်ထားတဲ့ မျက်နှာတွေ ဖြစ်ကုန်ကြသည်။
" လက်ရာ..မင်းလိုက်နေတာ ယောကျာ်လေး
တစ်ယောက်နော်...ပန်းခူးပြီး
ပေးရအောင် မိန်းကလေးမဟုတ်ဘူး...''
" ယောကျာ်းလေးက ပန်းမကြိုက်ဘူးလို့
မင့်ကိုဘယ်သူပြောလဲ အဌေး...
ဒီမှာ ငါပေးတဲ့ပန်း သူမကြိုက်ရင်လည်းရတယ်
ဘာလို့ဆို ငါပန်းပေးတာက သူကြိုက်မကြိုက်
စဥ်းစားပြီးပေးတာမှမဟုတ်တာ...
ဒီအတိုင်း အမှတ်ရခြင်လို့ အိပ်ရေးအပျက်ခံ
ပြီးပန်းလာခူးပြီး သွားပေးမှာ ''
