Unicode
" ကြာပန်းတွေက လုံလောက်ရဲ့လား
မောင့်ကလေးလေး..''
ကြာပန်းဝတ်ဆံတွေကိုခွာစားရင်
သူ့ပေါင်ပေါ်အိပ်နေတဲ့ကလေးငယ်ကို
မေးလိုက်တော့နူးညံ့တဲ့အပြုံးလေးတွေနဲ့
ခေါင်းတစ်ဆက်ဆက်ငြိမ့်ပြနေ၍
အာဏာပြုံးလိုက်တယ်။
" မောင့်ကလေးလေးက
မတွေ့တာကြာမှပိုချစ်ဖို့ကောင်းနေတာဘဲ''
" ဟီးးး..ကျုပ်ကအမြဲချစ်ဖို့ကောင်း
ပြီးသားပါနော်...သြော်..ေမာင်''
" ပြောလေ..ကလေး''
" ကျုပ်လေ..မောင်ကြော်ကျွေးတဲ့
ထမင်းကြော်စားခြင်လို့..အဲ့ဒါ''
" ဟက်...!! မောင်သိပြီ
မနက်ဖြန်ကြော်ကျွေးမယ်နော်''
" ဒီနေ့ကဘာဖြစ်လို့လည်း..လို့''
နှုတ်ခမ်းလေးစူထှော်ကာပြောလာသူလေးကြောင့်။
" အဆိုးလေး..အရမ်းမဆိုးနဲ့လေ...
ဒီနေ့ကအရမ်းကိုဆိမ့်တဲ့ကြာပန်းဝတ်ဆံတွေ
စားထားဒါ ထမင်းကြော်ပါထပ်စားရင်
ကလေး ' မက်ကလောင် ' တွေထပြီး
ခေါင်းမူးခေါင်းကိုက်ဖြစ်မှာပေါ့..
ဒီနေ့တော့အောင့်လိုက်တော့နော်
နောက်နေ့မောင်ကြော်ကျွေးမယ်''
" ဟွန့်... !! သူ့အကြောင်းပြချက်နဲ့သူ
ဟုတ်နေတော့လည်း..အောင့်လိုက်ပါ့မယ်
ဒါပေမဲ့မနက်ဖြန်တော့ကြော်ကျွေးရမယ်နော်''
" စိတ်ချ..အစောကြီးကိုကြော်ကျွေးမယ်''
" ဟီးး..ဒါဆို ချဥ်ပေါင်ကိုလည်းငရုတ်သီးစပ်စပ်လေး
ချက်ကျွေးရမယ်။ပြီးတော့..မုန့်ညှင်းဖြူကိုကောဘဲ
ဆီမထည့်ဘဲရေနဲ့ငရုတ်သီးစပ်စပ်ချက်ကျွေး..''
" ဟင်..ကလေး..ဟင်းတွေကငရုတ်သီးကြီးဘဲပါလား
မောင်တော့မြင်ပါသေးတယ်ကလေး ဖင်ပူပြီး
အော်ငိုနေမဲ့မြင်ကွင်းကို''
" မောင်နော်..ငိုစရာလား..
သူများစားခြင်တာကို..ဘာလည်းမချက်ကျွေးခြင်လို့လား
ဒါဆိုလည်းပြောအတင်းမခိုင်းဘူး''
ခြွေထားတဲ့ဝတ်ဆံကို ပါးစပ်ထဲပစ်ထည့်ပြီး
ရန်လုပ်နေတဲ့ကလေးလေး။ဘယ်လိုလေးမှန်းကိုမသိဘူး။
အသည်းထဲမှာကျလိကျလိနဲ့။
