Evett, bu yılın son bölümü bu. Elimde bu kadar birikmiş vardı, kesin bir şeydiyemem beni biliyorsunuz. Eğer yapabilirsem yine atarım ama genel olarak aktif olamam..
Yorum atmayıunutmayınokumayı özlemişim 🍔
🍀
"O izlerin yanına bir tane daha iz gelmesini engellemek isterdim." Kaşları çatıldı, kahve hareleri gözlerimle buluştu.
"Nasıl yani?" Bunu ben nasıl anlatayım ki, sana zarar gelmesini önlemek isterdim.
"Ruhumuzda izi kalan yaraların oluşmasını önlemek isterdim." Acı çekmeni durdurmak isterdim.
"Bunun için güçlü olmak gerekiyor." Ben fazlasıyla yorgunum.
"Güçlüler çok acı çekti ama, onların içinde büyük bir savaş var, o savaşı kazanmaya çalışıyorlar. Hiç mi yorulmuyorlar?" Güçlü olduğumu sanmıyorum, ben sadece hiç bir şeyi düşünmeden uyumak istiyorum.
"Yoruluyorlar, hatta hayatta en çok yorulanlar onlar. Fakat yeni bir yara açıldığında onunla da savaşmaya çalışıyorlar, kazanamasalar bile deniyorlar. Unutma, kazanmanın yarısı çabalamak diğer yarısı inanmaktır." Ama yorgunum, yetmedi mi? Bir yara biterken diğerine geçmek yoruyor insan.
"Hayat hiç mi acımıyor bize? Öyleyse bu hayatı neden iyi bir şekilde anımsayalım ki?" Gözlerim istemsizce dolarken birden nasıl bu konuya gelip böyle hissettiğime anlam veremedim.
"Hayat acıdır Elif. İnsanlar acı çekiyor ve bu bir döngü. Mutluluk olması için acı gerekir." Hayat acıdır yonca, sabah uyanıyorum ve acıçekiyorum. Acı içinde işe gidiyorum. Böyle demiştin bana. Çok mu acıyor canın?
"Peki ya sarılsak geçer mi?" Gözümden bir yaş düşerken hızla sildim.
"Hayır geçmez ama hafifler." Gülümseyerek ayağa kalktı ve önümde durup çömeldi. Ay evlenme teklifi mi geliyor bismillah?
Kollarını bana sararken donakaldım. Sen nasıl iyi yürekli bir çocuksun Umut? Benim kalbim ne güzel birini sevmiş böyle. Çektiği acılarım arasında ilk defa iyi bir şey olduğunu artık biliyorum. Sen benim pişmanlığım olmayacaksın.
"Teşekkür ederim Umut." Evlenelim mi? Ne olur evet de.
"Sensin teşekkür." Sensin teşekkür... Bu bizim sözümüzdü.
"Evet, bir tanıdığımın sözü." Acaba bu sözün sahibi kim.
Ay benmişim.
"Tanıdık mı? Kim?" Sana yalan söylüyormuş gibi hissediyorum. O kişi benim ve böyle demem, ne bileyim ben böyle biri değilim. Kötü hissettiriyor.
"Dalgalarla boğuşup dibe batmamak için çabalayan birisi." Dibe batmak istemiyorum, bataklığından seni kurtarmak istiyorum.
"Umarım dibe batmaz, yara izlerine baktıkça güçlenip ayaklanır." Burnumu çekip ayağa kalktım. Çantamı omzuma takıp ona döndüm. Korkuyorum, yorgunum ve sadece sana sarılıp uyumak istiyorum.
"Yarın derste görüşürüz Umut. Her şey için teşekkür ederim." Bana sarıldığın için teşekkür ederim.
"Sensin teşekkür." Yüzümde oluşan gülümsemeye karşı burnumun sızlaması gözlerimi doldurdu.
"Görüşürüz Umut." Umudum.
"Görüşürüz Elif, acılar sarıldıkça hafifler. Yara izlerinle güçlen, gülümse ve yaralarını saracak insanlarla ol." Bazı yaralar sardıkça kanar umudum.
Bazı yaralar sardıkça kanar..
🚍
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
