Mesele-i Aşk •Texting• ✔️

4.1

Ayayyyyy selam yavrularım

Diğer bölümde kalpten gideceksiniz. Bundan sonra kaos kokusu alıyorum ihihiiiii

İyi okumalar

30 oy 50 yorum

🚍

"Cidden taşınıyor mu? Hemde buraya!" Tekrar bir oflama ve göz devirme seansı.

"Yüzüncü kez diyorum, evet taşınıyor!" Ne yapayım, insanın inanası gelmiyor.

"Tamam be! Çirkefleşme hemen." Evinin olduğu sokağa girdiğimizde heyecandan tırnaklarımı avuç içime batırdım.

"O değilde Zümra'nın senin ortaokul arkadaşın olduğuna hâlâ inanamıyorum." Yamuk bir gülüşle başını gökyüzüne çevirdi.

"Harbi hoşlanıyor musun?" Kafasını sallarken gülümsedim. Umarım sana karşılık verirde mutlu olursunuz.

"Kalp bu be kanka, insan seçemiyor ama bana güzeli denk geldi." Erkek milleti işte.

"Şerefsizsiniz işte ama insan seçemiyor ne yaparsın.." Zili çalıp nefesimi tuttum. O güzel gözlere tekrar bakacağım için heyecanlıyım.

"Aynen hiç belli etmiyorsun." Yusuf kıkırdarken dirseğimden nasibini almayı unutmadı.

Kapı açılırken kalbimin hızı da arttı. Ben cidden bu çocuğu harbi seviyormuşum. Gerçi bunu bilmeyen yok ama olsun.

"Selam! Duyduk ki taşınıyormuşsun bizde yardıma geldik." Şaşkınca ikimize bakıp yavaşça kafasını salladı.

"Ben beklemiyordum. Çok teşekkür ederim, buyurun geçin içeriye." Ayakkabılarımı çıkarıp içeri girdim. Daha önce ders çalışmak için geliyordum. Bir gün senin evine gelinlikle girer miyim sence Umut? Bazen fazla hayal kuruyormuşum gibi geliyor bana.

İçeriği girdiğimizde salonun ortasında bir sürü koli birikmişti. Birden bire taşınma işinin çıkmasına şaşırmış ve üzülmüştüm. Yine buralarda olacaktı. Hemde bizim evin bir sokak aşşağısında bir dairede kalacak. Bundan dolayı üzüntüm çabuk geçti.

"Kahve veya çay içer misiniz?" Koltuğa oturup yüzüne baktım. Çok iletişim kurmasakta aramıza bir mesafe koyduğunu hissedebiliyorum Umut. Ve ben, seninle hiç yakınlaşmasak bile özlüyorum seni.

"Yok sağol birader, hazır enerjimiz yerindeyken işe başlayalım. Şimdi tam olarak neler yapacağız?" Kafamı sallayarak etrafa baktım. Çok eşya olmadığı için işimizin uzun süreceğini sanmıyorum. Fakat onunla vakit geçirmek için işi uzatabilirim. Gözlerimin içine bile doğru düzgün bakmıyor. Ben sana ne yaptım be adam?

Bana olan borcu bitti bu yüzden mi artık benimle konuşmuyor?

Sanmıyorum, Umut çok içine kapanık birisi. Onu elimden geldiğince çözmeye çalışsam bile bazen alt üst ediyor beni.

"Mutfak, salon, benim odam ve minik bir oda var. Oradaki eşyalar toplanacak ve kolilere konulacak. Kırılacakları ayrı bir şekilde koyacağız o kadar. Geldiğiniz için çok teşekkür ederim." Parmaklarını ensesine götürüp boynunu kaşıdı, bu hareketini utanınca ve çekinince yapardı.

"O zaman başlayalım, hadi herkese kolay gelsin!" Bileğimdeki lastik tokayla saçımı tepeden bağlayıp ayağa kalktım. Bana baktığını fark ettiğimde gözlerini kaçırıp ayaklandı. "B-ben odamdaki eşyaları toplamaya devam edeyim o zaman." Yarım yamalak konuşup salondan çıkarken gülümsedim. "Bir garip davranmıyor mu sence de?" Kafasını sallayan Yusuf elime birkaç koli tutuşturdu. "Doğru, geldiğimize şaşırdığı belli. Şimdi çocuğu kesmeyi bırakta mutfaktan başla kanka yoksa akşama kadar yetiştiremeyiz." İş zamanı, en sevdiğim.