Mesele-i Aşk •Texting• ✔️

4.5

Bugün yanlışlıkla çok sonra atacağım bir bölümü yayınladım, ufak çaplı bir kalp krizi geçirip kendime geldikten sonra buradayım. Neredeydin diye çığlık atmadan önce... BÖLÜM SEÇMEK NEDEN İŞKENCE GİBİ? İki saniyede bir kariyer hayatım değişiyor ve sınava çalışırken bu kadar gergin değildim. Günlerdir uyuyamıyorum midem bulanıyor ösymkapatılsınlütfen vksngsjfbshdhs

Nasılsınız canavarlarım? Sizi alıp sarılarak pestil etmek istiyorum buralara geldim ama gelmiş gibi hissetmiyorum nerede aksiyon kaos kan vahşet katliam benim bünyeme ters cidden.

Bu bebek yavaş yavaş finale gidiyor...

Sınır 20 oy 25 yorum <3

🚍

Etraf bulanık ve karanlıktı. Bağırmak istiyor ama dudaklarımı hareket ettiremiyorum. Vücudum kendini yere bırakmış, halsiz bir durumda. Başım dayanılmaz derecede ağırırken çatlamış dudaklarımı yalayıp bacaklarımı hareket ettirmeye çalıştım. Sıkı ve büyük iplerle bağlanmıştı.

"Burası neden bu kadar sessiz ve karanlık?" En son neredeydim hatırlamıyorum. Küf kokan bu yerde etraf zifiri karanlıkken hareket edemediğim için içimdeki telaş tüm bedenimi sarmaya başladı.

"E-elif?" Aniden duyduğum sesle irkilirken başını kaldırdım. Onu bulmuş muydum yani? 

"Umut, umut iyi misin?" Yerimden kalkmaya çalışırken bacağımdaki ipten dolayı tekrar yere düştüm. Dizlerim sızlamaya başlarken bu karanlık depoda o kıvırcık saçları görmek için dikkatle etrafına bakındım.

"Benim hayatım sana zarar verir demiştim Yonca..." Vücudumda hissettiğim soğuklukla donakaldım. Sözleri beni buz dolu bir havuza girmiş gibi hissettirdi. Yonca o güzel sesine ne kadar yakışıyordu. Fakat yüzündeki bu acı ifade sana yakışmıyor. Gözlerine bakarken içindeki parıltıları görmek istiyorum Umut. Yüzündeki morluklar ruhumu acıtıyor.

"Keşke sizinle arkadaş olmasaydım. Keşke sizi hiç tanımasaydım." Gözlerim doldu. Bunları duymak kalbimi acıtmıştı.

"Keşke seni sevmeseydim ama kalbime söz geçiremiyorum. Sana olan sevgimin seni bu kadar üzeceğini bilseydim gerekirse kalbimi öldürürdüm Umut..."  Onun yüzüne karşı duygularımı söylerken kalbim tekrar hızlanmaya başladı.

"Hayır Yonca, ben bilmeden sana ümit verdim. Özür dilerim. Ayrıca bir sevdiği öldürmek günahtır. O sevgiyle beraber ruhta ölür. Keşke beni bu kadar sevmeseydin. Keşke senden uzak dursaydım." Ağladığını duyabiliyorum. Keşke sana sarılıp bunların geçeceğini söyleyebilsem. Bu yaralar üzerimize yapışmış, kazısamda çıkmıyor.

Keşkeler acıdan başka bir şey veremez insana.

"Ooo kumrular uyanmış!" Aniden duyduğum gürültüyle ufak bir çığlık attım. Ses tam arkamdan gelmişti.

"Yalnız Umut, güzel göz zevkin varmış!" Dibimde hissettiğim ayakkabılarla geriye doğru gitmeye çalıştım. Adamın sesi ürkütücü derecede korkunçtu.

Aniden etraf aydınlanırken ellerimi yüzüme tuttum. Gözlerim ışığa alışmaya başlarken gördüğüm görüntü yıllar geçse de unutamayacağım türdendi. Saçları dağılmış, kaşının kenarı ve burnu kan içindeydi. Ben ona dokunamazken başkaları ona dokunarak canını acıtıyor. Bu adil değil. Ben sevdiğime sarılamazken onun canını yakıyorlar. Onları öldürmek istiyorum.