Mesele-i Aşk •Texting• ✔️

4.3

Şöyle ağır cinayet, katliam dolu bir şeyler yazmak istiyorum yeto hayat enerjimi sömürüyorsun

Ay benim yarın düğünüm varrrr diyesim geldi ksnfsjfhsjdjsh bölümümü seçtim ben 🥺 psikolojinizi düzeltip size rehber olmak isterim canavarlarım..

Bu tercih vs gibi şeylerden dolayı vakit bulamıyorum umarım üniye gitmeden bir kurgu daha yayınlayıp bitiririm.

Bu arada bu sınırlar bir türlü geçilmiyor, eski aktiflik yok nasıl gelecek bilmiyorum asko gel lütfen özledik seni...

Bu sefer diğer bölümde sizi çok bekletmeyeceğim belki bugün ya da yarın atarım hadi iyi okumalar muah <3

Sınır 20 oy 30 yorum

🚍

"Nasıl öğrendi biliyorum ama çok garip oldum Defne, ağlamadan duramıyorum." Peçeteyle burnumu silip iç çekerek ekrana baktım.

"Demek ki zeki çocukmuş. E senin Mecnun gibi bakışlarını da göze alırsak anlamış. E ama ağlama bu kadar kızım! Sende istemiyor muydun öğrenmesini?" Ama o Yonca'yı sevemez ki. Beni sevmeyecek.

"Nasıl yüzüne bakacağım ama? O kadar yürüdüm ben ona. Üstelik beni sevmeyeceğini söyledi. Ve ben... Ben utanıyorum Defne." Burnumu tekrar silip yatağa uzantım. Yorgun ve gergin hissediyorum.

"Sevmek ne zaman utanılacak bir şey oldu Yoncam? İnan bana sana daha fazla ümit vermemek için uzak duruyordu senden. Üstelik bunları yüzüne söyleseydi daha çok utanırdın. Güzel bir şekilde bunları bildiğini söylemiş işte, sen utanma ve kötü hissetme diye." Karşımda söyleseydi muhtemelen ağlamaya başlardım. Şu an o kadar garip hissediyorum ki. Hem mutluyum hem korkuyorum. Sevgimden ve benden haberdar olduğu için seviniyorum ama onu bir daha göremeyeceğim düşüncesi korkutuyor beni.

"Sanırım haklısın..." Burnumu çekerek gözlerimi kapattım. Bana verdiği hediyeyi açtıktan sonra uzun bir süre o bankta oturmuş sonra da eve koşarak gidip odama kapanarak ağlamıştım. Aradan birkaç gün geçtikten sonra içimi dökme hissiyle Defne'yi aradım, beni gerçekten rahatlatıyor. Şimdi kendimi büyük bir yükü bırakmış gibi rahat hissediyorum.

"Tabi ki haklıyım kızım! Nice aşklar gördüm ben. Sonra gittim salağın birini buldum. Yani benim gibi birini. Kan çekiyor bence seni bana." Göz kırparken bu durumda bile bana yürümesi yüzümde bir tebessüm oluşturdu.

"Eğer evde kalırsak seninle her yeri gezelim tamam mı?" Kafasını hızla sallarken derin bir iç çektim. Şimdi haftalarca evden çıkmayıp uyumak istiyorum. Belki kafamdaki sesler susmayacak ama yaşadığım bu olayı sindirmem de kolay olmayacak benim için.

"Şimdi sen Yusuf'un yeni aşkı olan kızı eve çağırıyorsun. Bir güzel sohbet ediyorsun sonra da kızın aklına Yusuf'u sokmaya çalış tamam mı yavrum? Gerçek arkadaşlar kendi aşkı biterken arkadaşının başını bağlamak için çırpınmaktır. Bak ben Doruk'un başını bağlamaya çalışıyorum ama kimseyi feda edemem bu yaratığa." Yüzünü buruşturken arkadan söylenen Doruk'a kulaklarımı kapamama neden olacak kadar uzun bir küfür söylemişti. Doruk bağıra çağıra odadan çıkarken gülümseyerek onları seyrettim. Keşke benimde kardeşim olsaydı.

"Ben Zümra'yı arayayım o zaman." Defne'ye veda ettikten sonra Zümra'yı aramış ve eve davet etmiştim. Yataktan kalkıp aynaya baktığımda gördüğüm suratla yüzümü buruşturdum. Gözlerim ağlamaktan kızarmış ve şişmişti.