Bir Adım

,41,

Aylar öncesine dönmüş gibiydik. Öğle arasındaydık. Zeynep, ben ve hilal bahçede L şeklinde konulmuş banka oturmuştuk. Ben elimdeki not kâğıtlarına bakıyor, elimdeki kalemle altını çiziyor gibi oturuyordum. Hilal, Zeynep'in dizine başını koymuş, bankta uzanmıştı. Ayaklarının birazı dışarıya sarkıyordu. Dışarıdan bakıldığında eski zamanlara dönmüş gibi duruyorduk büyük ihtimalle.

Ama öyle değildi. Değişmiştik. En basitinden konuştuğumuz konu bile değişmişti. Hilal, son zamanlarda aktif olduğu twitterda yaşadığı bir tartışmayı anlatıyordu. Zeynep, çoğunlukla onu dinliyordu. Ben de arada katılıyordum ancak dikkatim onlarda değildi. Çalışıyormuş gibi görünüyor olabilirdim ama hayır, çizim yapıyordum.

Kalemi çekip karaladığım çizime baktım. Yan profilinin portresini çizmiştim. Onun. Farkında değildim bile. Yüz hatlarını ne ara ezberlemiştim de çizecek raddeye gelmiştim?

Zeynep'in sorusuyla incelediğim poyrazın çiziminden gözlerimi çekip ona baktım.

'kim kazandı acaba?'

'11-e kazanmıştır bence' dedi hilal gözleri hala telefonundaydı. 'herkes o takımın daha iyi olduğunu konuşuyordu'

Voleybol turnuvasında ilk turu geçmiştik. Şu anda 11-e ve 11-f'nin maçı vardı. Zehra ve Ayşe maçı izliyorlardı. Rümeysa biraz başı ağrıdığı için sınıfta uyuyordu.

'belli olmaz' dedim hilalin dediklerine hitaben '11-f de kazanabilir. Maç sonuçta'

'aynen' dedi Zeynep hilalin başını diziyle hafifçe itti 'kalk artık, dizlerim uyuştu'

Hilal homurdanarak kalkıp sırtını banka yaslayarak ayaklarını uzattı. Zeynep de yerinde gerinip onun gibi bacaklarını uzatmıştı. Gözleri elimdeki kâğıda kaydı.

'ezber mi yapıyorsun?'

Kâğıdın kenarını, çizim yaptığım köşesini avucumun içinde katladım yavaşça. Çizimi görsünler istememiştim.

'evet' dedim gözlerimi notlara çevirerek 'matematik yarışması için'

Anladım dercesine başını sallayıp bahçeye çevirdi bakışlarını.

'ne zamandı?' dedi hilal telefonunu kapatıp kucağına koyarken. Kendi cebimdeki telefona gitti aklım. Bilinmeyene.

'haftaya' dedim düşünceli bir şekilde 'sanırım'

Halime üzülmüş gibi baktı yüzüme. 'Allah yardımcın olsun kardeşim' hafif alaycıydı.

Gözlerimi devirip sırıttım. Bakışlarımı ondan çekip bahçeye göz gezdirdim. Bu da değişen şeylerden biriydi işte. Neden bahçeyi arıyordu gözlerim? Kimi bulmak istiyordum?

'selam'

Ayşe'nin verdiği selamı başımı hafifçe eğip aldım. Yorgunlukla yanıma attı kendini.

'11-e kazandı' dedi 'fena bir maçtı ama'

Arkasından gelip yere bağdaş kurarak oturan Zehra onaylar mırıltılar çıkartmıştı.

'bizim ikinci maç ne zamana?' diye sordu Zeynep.

'bir maç daha var sanırım' dedi Zehra gözleri bahçede gezerken 'ondan sonra tekrar eşleştirirler sınıfları'

Zeynep anladım diye mırıldandı. Bugün hepimizin üzerinde bir durgunluk vardı. Hava da buna uygun, yağmur yağdı yağacak gibiydi. Kafamı geriye atıp kararan bulutlara baktım.

'güzel bir çizim'

Hızla başımı Zehra'ya çevirdim. Elimdeki kâğıda bakıyordu. Çizime. Yanıma oturduğu için çizdiğim resmi görmüştü.

'bakayım' dedi hilal merakla elini uzatırken.

Bir an ufak bir korku geçti içimden. Onu çizdiğim belli olur muydu? Ama daha fazla dikkat çekmemek için kâğıdı hilale uzattım. Zeynep'le göz göze geldik. Bakışları resme kaydı. Sonra tekrar yüzüme baktı. Bakışlarımı kaçırdım.

'güzel olmuş gerçekten de' dedi hilal beğeniyle. 'öylesine bir karalama değil mi?'

Zeynep dikkatle baktı yüzüme.

'evet' dedim sakince. Bakışlarım Zeynep'ten çekip okul kapısından çıkan gruba, tek bir kişiye takıldı. 'öylesine bir karalama'

Poyrazla göz göze geldik. Nasıl direkt onu seçmiştim? Gözlerimi kaçırıp hilalin geri uzattığı kağıdı aldım.

'uzun zamandır çizmiyordun' dedi Zeynep.

'doğru' dedi hilal de hızla 'tekrar çizim yaptığını görmek güzel'

Gülümsemeye çalıştım. Elimdeki resme baktım. 'aynen, özlemişim'

'neyi? Kimi?'

Hafif yüksek bir sesle sorulan soruyla bu tarafa gelen aliye baktım.

'neyi özlemişsin?' dedi tekrarlayarak sorusunu merakla.

Arkasından gelen poyraza kaydı gözlerim.

'çizim yapmayı' dedim kendimi toplamaya çalışarak. Gerilmiştim. Kâğıdı ikiye katlayıp sıkıca tuttum.

'ha!' dedi ali uzatarak 'bakayım?' gözleri etrafta dolaştı. Elimde sıkıca tuttuğum kağıdı gördü.

Korku ve heyecanla tekledi kalbim. Zeynep kimi çizdiğimi anladıysa başkası da anlayabilirdi. Kâğıdı daha sıkı tutarken ne yapacağımı bilemeyerek Zeynep'e baktım. Samimi bir şekilde gülümsedi.

'ali' dedi dikkatini kendisine çekerek 'siz basketbol takımında mısınız?'

Minnetle yüzüne baktım. Ali Zeynep'in yanına gidip yere bağdaş kurarak oturdu. İkisi sohbete dalarken yavaşça oturduğum yerden kalktım. Diğerleri de kendi aralarında konuşmaya dalmışlardı.

'ben bir rümeysaya bakayım' dedim neden kalktın der gibi bakan hilale.

Sakin olmaya çalışarak aralarından çıktım. Banka yaslanarak duran poyrazla göz göze geldik. Elimdeki kâğıda bakıyordu. Görmesinden çekinerek biraz daha arkama sakladım kâğıdı. Yanından geçerken tekleyen kalbimle sınıfa doğru ilerledim.

---

B: kimi çizmiştin?

Almila: anlamadım

B: sakladığın resim

B: oğuzu mu çizmiştin?

B: üzüleceğimi düşündüğün için söylemek istemiyorsan

B: sanırım daha fazla üzülemem

Almila: hayır

Almila: onu çizmedim bilinmeyen

B: yalan söylemene gerek yok

Almila: bilinmeyen!

Almila: yalan falan söylemiyorum

Almila: oğuzla aramda bir şey yok

Almila: ona karşı sandığın gibi hislerim yok

Almila: bana sürekli görmüyorsun, anlamıyorsun diyorsun ama

Almila: sence tek göremeyen ben miyim?

B: kimi çizdin o zaman?

Almila: boş versene bilinmeyen

Almila: kimse kim?

Almila: sana ne!

B: tamam

B: tamam, kızma

B: almila!

^görüldü^