10.Bölüm | Avukat

672 56 8
                                    

Sıradan, kendimi sadece derse verdiğim bir gün son bulmuştu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Sıradan, kendimi sadece derse verdiğim bir gün son bulmuştu. Evde ki sessizlik herkesin uyumuş olduğuna işaretti. Kitabin kapağını kapatarak geriye doğru yaslandım ve kollarımı yukarıya kaldırarak esnedim. Gerçekten yorulmuştum.

Yatağa geçmek için kalktığım da telefonuma bildirim geldi.

Anıl : Bitirdin mi testleri?

Mesaja cevap vermeden saate baktım. Neredeyse ikiye geliyordu. Bu saatte gerçekten benim testleri bitirip bitirmediğimi mi merak etmişti.

Bitirdim

Anıl : Güzel.

Annen nasıl?

Anıl : Merak edilecek bir şeyi yok

Sevindim

İyi geceler

Anıl : İyi geceler

🍃

Sonunda haftasonu bitmiş ve pazartesi gelmişti. Dolayısıyla Anıl da dönmüştü. Kitaplarımı, giderken bana verdiği bir ton ödevi, toparlayarak evden çıktım.

Anlam veremediğim bir heyecan vardı üzerimde. Karnıma ağrılar girecek derecede bir heyecan. Ders dinlemeye bu kadar meraklı olduğumu yeni fark ediyordum.

Okula yaklaştığımda, bahçeye bırakılan onlarca bisiklet çekmişti dikkatimi. Son bisikleti de bahçeye bırakan adam ile Anıl vedalaşmış sonrasında adam kamyona binerek gitmişti.

Birkaç adımla Anıl'ın yanına ulaştım. "Bu bisikletler ne?" diye sorduğumda bahçede ki renk renk bisikletlere bakarak "Çocuklara ufak bir sürpriz" demişti.

Tekrar bana baktığında "Ufak?" dedim. "Öğretmenler bu kadar kazanıyor muydu ya?"

Gülerek başını iki yana salladı. "Yok, sponsoru babam."

Bir iki bisiklet belki hediye amaçlı alınabilirdi. Ama 20 tane bisikleti almak çok kolay değildi. Üzerimde ki o şaşkınlığı atamadan çocuklar için sıralanmış olan bisikletleri inceliyordum.

Çocukları kendine aşık etmek istiyordu anlaşılan. Neyse buraya ders çalışmak için gelmiştim. "Ödevlerimi yaptım" diyerek Anıl'a döndüm. Ama bıraktığım yerde yoktu.

"Hocam?" diye seslendiğimde "Geliyorum" dedi. Sesi bahçenin arka tarafından geliyordu. Bende arka bahçeye doğru yürürken Anıl yeşil bir bisikletle çıkmıştı karşıma.

"E bu da senin" dediğinde "Ne?" demiştim şaşkınlıkla. "Öğrenci kontenjanından. Belki futbolda seni yenememiş olabilirim ama kesinlikle senden daha iyi bisiklet kullanıyorumdur"

Duvara yaslı diğer bisiklete baktım. "Yarış yapalım yani?" dedim şaşkınlıkla.

Elime bisikleti tutuşturmuştu. Sonra duvara yaslı olan bisikleti aldı. "Öyle diyorum"

NefhaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin