"Günlerdir hatta haftalardır bunu düşünüyorum. Nasıl söyleyeceğimi bilemiyorum" dediğinde dolan gözlerimi saklamak için başımı öne eğdim.
Ayrılık konuşmasını duymak istemiyordum.
"Anladım" dedim sözünü keserek. Gözleri tekrar beni bulduğunda kaşlar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
⚡
"Hep bahane hep bahane!" dedi, küçük kız. Eğilip ayağının altından topu aldı ve koltuk altına sıkıştırdı. "Biz kazanıyoruz işte"
"Yoo...Hiçte bile, bir daha oynayacağız bana ne" dedi erkek çocuk.
"Bende oynayabilir miyim?" diyerek bahçenin kapısını ittim ve hiç tanımadığım çocukların arasına karıştım. "Olur" dedi, küçük kız.
"Nergis n'apıyorsun...Hamilesin?" dedi, arkamdan gelen Anıl. "Hatta bu abiniz de oynasın mı bizimle?" diyerek Anıl'ı da yanıma çektim.
"O zaman erkekler ve kızlar olarak ayrılırız" dedi, karşımda ki erkek çocuk.
"Uyar bana" dediğimde Anıl gülerek karşıma geçti. "Canın yenilmek mi istedi senin?"
"Hocam çok çabuk unutuyorsunuz yenildiğiniz günleri...Hayır yani anlamıyorum ki daha kaç yıl oldu sizi tam burada yeneli?"
"Hocam mı?" dedi, arkamda ki küçük kız. "Eskiden bu okulda öğretmendi...Muhtemelen sizin abi, ablalarınız öğrencisiydi." diyerek küçük bir açıklamada bulundum.
Şuan köyde, okulun bahçesindeydik. Hava güzeldi ve haftasonu tatilini değerlendirmek için gelmiştik ve iyi ki de gelmiştik.
"Tamam, hazır mıyız çocuklar" diyerek arkasına doğru baktı Anıl. Çocuklardan "Eveet" diye gür bir ses çıkmıştı. "Yine de çok abartma Nergis dikkat et" dedi sonra bana.
"Hadi başlayalım" diyerek topu ayağımın altına aldım.
⚡
"Biz kazandık be!" diyerek kızlara doğru döndüm. Hepsi sevinçle zıplarken Anıl gülerek dağılıp alnına düşen saçlarını geriye doğru attı. "En haksız rekabet buydu bu arada...Hamilesin, bir şey olacak korkusuyla sana bakmaktan topa bakamadım"
"Tebrik et karını" diyerek elimi uzattım.
"Tebrik ederim karıcığım...Harika bir oyundu." deyip elimi sıktı.
Elimi karnıma koyarak "Kızım da tebrik istiyor o da yardım etti bana" dedim.
Anıl da elini karnıma koydu. "Seni de tebrik ediyorum kızım ama hep seni düşündüğümden kaybettim"
"Çocuklar görüşürüz" dedi Anıl, sonra okulun baçesinden çıktık. Koluna girdim. "Sen sürekli niye bir şeyleri bahane ediyorsun? Kazandım işte"
"Sen bir doğum yap ondan sonra görürüz kim kazanıyor" Göle doğru yürüyorduk. Hava saatlerce sıkılmadan yürüyeceğim, bahar havasıydı.
"O zaman da kızımla takım olur yine yeneriz seni" dedim. "Değil mi kızım?" dediğimde tekme attığını hissettim. "Bak tekme atıyor" dediğimde elini karnımın üzerine koydu. "Bir doğsun da onu o zaman konuşuruz"
