You drive me crazy (complete)

Part 28

"mm" last-last sy angkat juga selepas hampir 10 kali dia call. Sy angkat pun sebab annoying.

"Hoi! lambat juga you angkat telefon!" aik, angkat-angkat ja terus kena cakap kasar, bagus betul tu gaya.

"baby, I miss you" tiba-tiba lembut pula dia cakap "I love you so much" lepas dia cakap tu sy tau sudah, confirm dia baru lepas minum dengan kawan-kawan dia ni since ini kan Friday night.

"are you drunk?" sy tanya.

"Nda lah, mana ada" sy dengar suara pun boleh tau, ada hati lagi cakap nda mabuk.

"bye" sy tutup ja call Joshua. Malas mau layan.

Tiba-tiba berbunyi lagi telefon. Kacau la bah betul ni lelaki, ni kali sy angkat sy terus marah.

"apa lagi ko mau ni? sy mau tidur, ko call la girlfriend baru ko si Amanda tu, jangan call sy lagi, ni sudah cukup bagus sudah sy nda blok ko" gerigitan betul sy.

"baby please" masih lagi bah panggil-panggil baby.

"jangan ko baby baby sy sana babi, sudah la, sy mau tidur, bye!" nah kan, free free kena panggil babi. Baru sy mau relax-relax sikit baca novel sana la juga sikit-sikit call, sikit-sikit call. Call ja la bah tu model nda tau malu tu. Haish! geram betul sy, nda fokus sy baca buku.

Nda lama kemudian berbunyi lagi telefon. Ni kali betul-betul sy rasa mau meletup sudah.

"Hoi babi! ko boleh jangan call sy lagi ka? ko jangan sampai sy blok ko ah! dasar babi!" terlampau geram sampai buku yg sy baca pun sy hempas ja di sebelah sy.

"Daph?"

Eh? sy tengok balik skrin telefon sy, tapi unknown number.

"Hello?" sy cakap.

"Daph? kamu kenapa marah-marah?"

"eh bukan oma, bukan" astaga! sy tepuk dahi sy banyak kali. Ni semua salah Joshua, nda pasal-pasal sy cakap nenek si Farel babi. Tu la bah ko Daph, kenapa juga lupa save nombor nenek si Farel.

"kenapa oma call? ada apa-apa yg sy boleh tolong?" sy cepat-cepat tukar topik.

"oh enggak, oma mau nanya, Farel ada ngak sama kamu? soalnya Farel belum pulang-pulang ke rumah"

"ha? belum sampai rumah" risau pula bila dengar dia belum sampai rumah, sebab sejak dia berani bawa kereta ni, ni la pertama kali dia drive sendiri "erm..sy rasa sekejap lagi dia sampai la tu oma, sebab boleh dikatakan baru juga dia jalan tadi, macam 30 minit macam tu, mungkin sekejap lagi sampai la tu, oma jangan risau ya"

"hmm" nenek dia lepaskan satu keluhan risau.

"nda apa oma, kalau dia nda sampai juga dalam 30 minit, oma call sy balik k, nanti kita cari Farel k"

"hmm..baik Daph, maaf ya ganggu waktu rehat kamu" nenek dia cakap.

"nda la oma, sy pun tiada buat apa-apa juga ni"

Off ja telefon, terus sy berdiri melihat di luar tingkap. Tiada tujuan. Saja melayan fikiran sendiri. Dalam hati sebenarnya risau juga. Susah-susah sy cuba ja la call Farel. Sy ambil handphone sy di atas sofa dan mula dial nombor Farel. Dalam tiga deringan baru dia angkat, baru sy rasa lega sikit.

"Hello, Mas Farel di mana? oma risau tu mas belum-"

tok! tok! tok!

Siapa lagi datang ni? ada dua ja yg tau rumah sy. Joshua dan baru-baru ni Farel. Sy jalan perlahan ke arah pintu.

"Siapa tu?" sy tanya, tapi tiada jawapan.

tok! tok! tok!

Kena ketuk lagi. Ni kali sy buka pintu pelan-pelan tapi buka sikit ja untuk cubuk. Sy bersedia dengan segala kemungkinan, just incase orang jahat. Sy pusing tombol pintu dengan berhati-hati supaya tiada bunyi sangat. Pelan-pelan sy tarik sampai sy nampak siapa yg ketuk pintu sy.