You drive me crazy (complete)

Part 40

Selepas kejadian tu, besok dia sy terus hantar surat resign. Sy datang super awal pergi pejabat Farel supaya sy nda terserempak dengan dia. Even Nia pun belum sampai masa tu. Sy letak surat resign di atas meja dia. Sebelum keluar sy sempat tengok sekeliling pejabat dia. Macam-macam flashback muncul balik di setiap ruang pejabat. Kenangan antara kami dua. Dulu tu kenangan manis, sekarang dia jadi kenangan pahit, kenangan yg sakit untuk dikenang. Sy pelan-pelan undur dan tutup pintu.

"bye mas Farel" sy cakap seolah-olah dia ada di sana untuk dengar ucapan selamat tinggal sy.

*********

"Hello aunty, sewa untuk bulan ni sy sudah bank in k, minggu depan sy pindah sudah, sorry lambat bagitau aunty"

Kebiasaan sy bayar sewa hujung bulan dengan tuan rumah. Cuma kali ni berbeza sikit, bayaran sewa rumah terakhir untuk rumah ni. Sejak hari tu sy sedia sudah untuk pindah dari tempat-tempat yg ada kenangan dengan Farel. Farel satu-satunya orang yg dapat tempat istimewa dalam hati sy berbanding ex ex yg lain, sebab tu sy susah betul mau move on bila berdepan dengan tempat-tempat yg boleh mengingatkan sy kepada dia. Even nombor sy pun sy tukar, yang tau nombor sy cuma parents sy ja. Alang-alang lupa, biar lupa terus.

*********

"Miss, buku novel English di bahagian mana?" tanya satu perempuan yg sy rasa lingkungan 20an.

"Oh novel English di sebelah sana miss, sekarang ada discount 20% tu" sy cakap.

"thank you ya miss" sy dan pelanggan tu saling berbalas senyuman.

3 bulan sudah sy kerja di kedai buku dalam salah satu mall di bandar. Sy happy kerja sini, sebab supervisor dia pun nda larang kalau sy mau baca buku. Yang penting masa tu nda ramai customer dan kerja-kerja sy sudah siap. Dan yg paling penting, make sure buku tu nda rosak lepas baca. Walaupun gaji dia nda la sebesar masa sy kerja dengan Farel hari tu, tapi cukup la untuk sy bayar sewa dan survive hari-hari. Nanti sy pelan-pelan cari kerja yg sesuai dengan kelayakan sy. Tapi sy rasa ok sudah kerja sini. Sy happy, nda stress, kawan-kawan kerja pun baik-baik.

Semuanya best selama 3 bulan sy kerja sana. Sampai la sy terserempak dengan orang yg sy kenal, dan kalau boleh mau elak.

"Hey Daph! kamu ke mana aja sih Daph?"

"err..Mas Ari, Mas Ari buat apa sini? bukan Mas Ari di Jakarta"

"as usual, travelling. I'm in love with Kundasang view, jadi Mas balik lagi ke sini, siapa tau kali ini bisa dapat gadis Sabahan kan" Ari nda berubah. Masih suka bergurau.

Sy ingat lagi sebelum ada conflict dengan Farel, sy memang mau hantar dorang pergi airport. Sy mau betul jumpa dorang buat kali terakhir sebelum dorang berangkat balik Jakarta terutama sekali nenek Farel. Tapi tu lah, bukan juga kita dapat ramal apa yg bakal terjadi kan.

"err..Daph, if you don't mind, bisa ngak kita keluar bareng after you finish your work?"

Sy nda jawab terus. Sy teragak-agak mau jawab. Sy seakan tau apa isi kandungan perbualan kami kalau kami keluar sama-sama nanti.

"erm..I don't know Mas Ari, sy- "

"please please please Daph, just the two of us"

"tapi sy-" sy nda mau sebab sy betul-betul mau move on dari Farel. Even sudah berbulan-bulan sy masih susah mau kasi lupa dia. Ari buat sy teringatkan Farel, dan sy tau bila jumpa pun dia mau cakap pasal Farel. Sebab tu sy mengelak betul mau keluar dengan dia.

"please Daph" rayu Ari.

Sy lepaskan satu keluhan berat "I'm sorry mas, I really really want to forget him, jadi please tolong faham sy. Keluar dengan mas akan buat sy teringatkan dia, dan sy tau nanti mas akan cerita pasal dia. So, I'm sorry mas" sy pusing untuk sambung buat kerja sebelum sy teringat sesuatu "oh ya, please jangan bagitau dengan siapa-siapa yg mas jumpa sy di sini, sy minta tolong sangat-sangat dengan mas Ari, bye mas Ari, have a nice day" terus sy sambung langkah sy yg tergendala tadi.