"Aşk Eşittir Biz" (AlNaz)

"AŞK EŞİTTİR BİZ" 3. SEZON 120. BÖLÜM) (ALNAZ 😢)

(AKŞAM SAATLERİ)

Herkes işlerini bitirmiş ve eve dönmüşlerdir, herkes yemek masasına oturmuş yemek yiyorlardı.
Selvi: Ali
Ali: Efendim anne
Selvi: İyisin değil mi oğlum
Ali: Anne kaç defa sordun iyiyim ben
Nazlı: Bir şey mi oldu bugün
Ali: Y... Yok Nazlım ne olacak
Nazlı: Boşuna yalan söylemeye çalışma Ali, çünkü söyleyemiyorsun. Söylemeye çalıştığın zaman da böyle kekeliyorsun
Ali: Nazlım
Nazlı: Ali
Doruk: Ali bence söyle
Ferda: Doruk ne saklıyorsunuz bizden
Doruk: Ferdam lütfen sakin ol
Ali: Abla bir şey sakladığımız yok
Demir: Ali anlat
Ali: (derin bir nefes alır) Tamam. Ama önce sakin olacaksınız
Nazlı: Kesin bir şey oldu
Ali: Nazlım sakin ol
Adil: Oğlum hadi anlat ne oldu. Biz bu zamana kadar birbirimizden bir şey sakladık mı
Ali: Tamam söyleyecem. Ama önce sakin olacaksınız özellikle ablam ve Nazlım. Sonuçta bir can taşıyorsunuz
Nazlı: Ali kızmaya başlıyorum artık, hadi anlat ne oldu
Ali: Bugün iş yerine giderken iki araç önümü kesti
Nazlı: Ne!!! Ali sen ne diyorsun, bir şeyin var mı, iyimisin. Bir şey yaptılar mı sana
Ali: Nazlı sakin ol, hepiniz sakin olun
Ferda: Ali söylediğin şeyin farkındasın değil mi. Nasıl sakin olmamızı bekliyorsun bizden
Nazlı: Ali bana doğruyu söyle bir şeyin var mı
Ali: Nazlı, abla ben şu an karşınızda değil miyim. Önemli olan da bu değil mi zaten
Ferman: Nasıl kurtuldun ordan
Ali: Savaş abi
Adil: Savaş mı
Ali: Beni Savaş abi kurtardı. Nerden öğrenmiş, nasıl haberi olmuş inanın hiç bir fikrim yok
Nazlı: Sen nasıl bu kadar sakinsin. Ya sen ölümden döndün Ali. İki kurşun çıktı vücudundan. Ali sen ne yapmaya çalışıyorsun, niye tehlikeli işler yapıyorsun
Ali: Nazlım.... (Nazlı Ali'nin lafını keser)
Nazlı: Sözümü kesme. Ali sen vurulduğun zaman ben öldüm öldüm dirildim, perişan oldum. (Gözleri dolmuştur Nazlı'nın) Yapma bunu Ali, yapma. Ben evladımı babası olmadan büyütmek istemiyorum
Nazlı yemek masasından kalkar ve ağlıyarak odaya çıkar, Ali'de peşinden gitmek ister, ama Selvi engel olur
Selvi: Ali dur
Ali: Anne Nazlı öyle durumdayken ben duramam
Selvi: Ben konuşurum onunla. Sen biraz zaman ver Nazlı'ya
Ali: (gözleri dolmuştur) Anne
Selvi: Sen merak etme oğlum. Ben gelinimle konuşur, sonra sana haber veririm
Açelya: Selvi sultan doğru söylüyor kıvırcık. Biraz zaman tanı Nazlı'ya
Ali: (Başını iki elinin arasına alır ve tekrar masaya oturur) Offf
Açelya: Ali Nazlı bir nevi haklı
Ali: (kafasını kaldırıp Açelya'ya bakar) Haklı olduğunu bende biliyorum Açi. Ben istemez miyim mutlu mesut hayatımızı yaşayalım. İnanın bana yoruldum artık. Sürekli savaşmaktan yoruldum. Ben istemez miyim kötülük son bulsun, tüm insanlar mutlu mesut bir yaşam sürsün istemez miyim. Beni tanıyorsunuz, nasıl biri olduğumu da biliyorsunuz.
Beliz: Korkuyor Ali. Sana bir şey olacak korkusu Nazlı'yı çok etkiledi.
Ali: Hayat bir yerden mutlu ederken, diğer bir yandan ise üzüyor
Ferman: Hayat imtihanlarla dolu Ali. Herkes gibi bizlerde imtihandan geçiyoruz
Ali: Baba
Adil: Söyle oğlum
Ali: Savaş abiye her şeyi anlatıcam. Elimde güçlü kanıtlar var. Bu kanıtları Savaş abiye verecem. Bu soysuz heriflerin yüzünden Nazlı'nın üzülmesine izin vermem
Adil: Peki oğlum, sen nasıl dersen
Ali: Hiç bir şey Nazlı'dan daha değerli değil
Selvi odanın önüne gelmiştir, yavaşça kapıyı çalıp içeri girer. Nazlı odanın içinde bulunan balkonda oturmuş hava alıyordu
Selvi: (Nazlı'nın arkasından seslenir) Kızım
Nazlı: (gözündeki yaşları siler ve Selvi'ye döner) Anne
Selvi: (Nazlı'nın yanına gelir ve oturur) Güzel kızım
Nazlı: Anne
Selvi: Korkuyorsun değil mi kızım. Ali'ye bir şey olacak diye çok korkuyorsun (Nazlı bir şey demez, sadece kafasını evet anlamında sallar. Selvi ise derin bir nefes alır) Nazlı, güzel kızım. Ali'nin vurulması seni çok etkilemiş belli
Nazlı: Anne ben Ali'ye bir şey olursa yaşayamam. Anne beni tekrar hayata bağlayan Ali'nin sevgisi oldu. Ben yeniden doğmuş gibi hissediyorum kendimi. O kadar şey yaşandı. Anne Ali'de bende birbirimizi hastane köşelerinde bekledik, neler çektik anne. Ali vurulduğu zaman ben perişan oldum. Sürekli kafamda ya Ali ölürse, ya  kurtulamazsa düşüncesi vardı. Anne ben Ali'yi çok seviyorum, hemde her şeyden çok seviyorum
Selvi: Evet. Doğru, hiç birimiz kolay şeyler yaşamadık. Ama biz her zaman birbirimize tutunmadık mı, birbirimizden güç almadık mı. Ali ailesine çok bağlı biri Nazlı, sende bunun farkındasın değil mi canım. Ali için öncelik ailedir. O aileden birinin tırnağına zarar gelse Ali'nin canı yanar. Ali seni çok seviyor Nazlı biliyorsun değil mi
Nazlı: (buruk bir şekilde gülümser) Unutturmuyor ki
Selvi: Sende onu çok seviyorsun
Nazlı: Çooook
Selvi: Ali'nin yaptığı işlerden dolayı böyle düşmanları var. Ben hissettim biliyor musun
Nazlı: Neyi
Selvi: Gündüz vakti bahçede çiçeklerle ilgilenirken kalbim sıkıştı, içimi bir sıkıntı bastı. Sonra hemen Ali'yi aradım, oda bugün olanları anlattı. Anneler hisseder kızım. Belki beni şimdi anlamazsın. Hamilesin, karnında bir can taşıyorsun. Ali hamile olduğunu öğrendiğinden beri nasıl üzerine titriyor görüyorsun değil mi
Nazlı: Anne ben... Ben Alisiz yaşayamam, Ali olmadan yapamam. Ali benim her şeyim anne
Selvi: Biliyorum kızım biliyorum. Ben şimdi çıkıyorum, Ali'yi gönderecem yanına. Konuşup halledin aranızda ki meseleyi, anlaştık mı güzel gelinim
Nazlı: Tamam anne
Selvi: Gel buraya
Selvi ve Nazlı birbirine sarılır, ama bu normal bir sarılma değildir. Daha çok anne kız sarılmasıdır. Selvi Nazlı'yı öyle bir bağrına basar ki, Nazlı gözlerinin dolmasına engel olamaz. Nazlı böyle bir ailenin gelini olduğu için Allah'a şükrediyordu. Selvi ve Nazlı birbirine sarıldıktan sonra ayrılırlar
Nazlı: Teşekkür ederim anne, konuşup dertleşmek iyi geldi
Selvi: Anneler bu günler için var kızım. Ben çıkıyorum
Nazlı: Tamam anne
Selvi odadan çıkar ve aşağıya iner. Ekip ise o sırada masayı toplamış ve oturmuşlardır. Ali Selvi'nin geldiğini görünce ayağa kalkar
Ali: Anne
Selvi: Seni bekliyor Ali
Ali: Teşekkür ederim anne
Selvi: Senden tek istediğim, Nazlı'yı üzme Ali
Ali: Öyle bir şey söz konusu bile olamaz anne
Selvi: Hadi git
Ali ekibin yanından ayrılır ve odaya çıkar. Odaya girince Nazlı'yı balkonda görür. Ali yatak dolabından bir battaniye çıkarır ve balkona çıkar. Battaniyeyi Nazlı'nın omuzlarına örter ve Nazlı'nın saçlarına çok narin bir öpücük kondurur, sonra sandalyeye oturur
Ali: Prensesim (Nazlı dışarıyı izlemeye devam eder) yapma böyle. O güzel yüzünü benden mahrum etme
Nazlı: (dışarıyı izlemeye devam eder) Senin bir ailen var Ali. Ben varım, evladımız var. Karnımda senin çocuğunu taşıyorum. (Derin bir nefes alır) Beni sensiz bırakma Ali. Bana bu acıyı yaşatma. Benim dayanağım sensin, sırtımı yasladığım dağ sensin. Beni evimden, limanımdan ayırma Ali. Her ne yapacaksan kendine zarar vermeden yapacaksın
Ali: Özür dilerim Nazlım. Yine üzdüm seni, yine canını yaktım (yüzü yerdedir)
Nazlı Ali'ye bakar, onun bu hali Nazlı'nın da canını çok yakıyordu. Zaten onların aşkı da öyle değil miydi. Birinin canı yansa, bir diğerinin de canı yanıyordu. Çünkü onlar tek bir kalpti
Nazlı: Başını yerden kaldır ve yanıma gel
Ali Nazlı'nın sözünü ikiletmeden denileni yapar ve Nazlı'nın yanına yaklaşır. Nazlı ise başını o huzur bulduğu Ali'nin omzuna koyar, Ali'de kendi başını Nazlı'nın başına yaslar
Nazlı: Beni bu huzur bulduğum limandan  ayırma
Ali: Öyle bir şey asla olmayacak
Nazlı: Tekrar söylüyorum. Kendine zarar vermeden bu işi hallediyorsun
Ali: Yarın ilk işim Savaş abi ile konuşmak olacak, gereken neyse yapacam
Nazlı: Bana bak (Ali başını Nazlı'nın başından kaldırır, Nazlı'da kendi başını Ali'nin omzundan kaldırır ve Ali'ye bakar. Sonra Ali'nin dudaklarına uzun soluklu bir öpücük kondurur) seni çok seviyorum Alim
Ali: (gözleri dolmuştur Ali'nin) Bende seni çok seviyorum Nazlım
Nazlı: (Ali'nin düşmek üzere olan gözyaşını siler, ama kendi gözlerinin dolmasına engel olamaz) Ağlama
Ali: Sende ağlama (Nazlı'nın gözyaşını siler sonra elini Nazlı'nın yanağında gezdirir. Nazlı tıpkı bir kedi misali Ali'nin eline sırnaşır, yüzü şekilden şekile girer) içeri girelim, hava soğuk üşüme
Nazlı: Hı hı
AlNaz balkondan çıkar ve odaya geçer, üstlerine rahat bir şeyler giyip yatağa girerler. AlNaz birbirine sımsıkı sarılarak huzurlu bir uykuya bırakırlar kendilerini.....