1.7

17K 880 263
                                    

"Ekin söylemiştir, seni görene kadar eve almadım onu."

Yaklaşık yarım saattir olduğu gibi yine gülerek başımı salladım.

"Duydum evet, baya bir yakındı bu konu hakkında."

Suyumu uzanıp büyük bir yudum aldım.

Tatlısından bir kaşık daha alan Serpil hanım bakışlarını eve geldiğimizden beri beni izleyen oğluna çevirdi.

"Şimdi de diyorum evlenene kadar mı sokmasam eve?"

Hala ağzımda olan suyu püskürtmemek için elimi dudaklarıma götürdüm.

"Annecim ben evimde kalmak istiyorum artık."

Serpil hanım kahkaha atarken başını salladı.

"Annenler nasıl kızım?"

Babam aklıma gelirken bütün keyfim kaçmıştı. Belli etmemek için gülümsememi devam ettirdim.

"İyiler çok şükür."

"Şunu da ye."

Ekin ağzıma diğer lokmayı sıkıştırırken ona doğru döndüm.

"Doydum ben ama."

Midemi patlayacak kadar dolarken en sonunda arkama yaslandım.

"Sahile inelim biraz istersen?"

Gözlerim saate kayarken başımı iki yana salladım.

"Saat geç oldu ben kalkayım artık."

Başını sallarken Serpil hanım ve Mete beye döndüm.

"Ben müsadenizle artık kalkayım. Annem merak eder."

"Tabi kızım. Ekin bıraksın seni."

Ayaklandığımızda ev ahalisiyle vedalaşıp ceketimi aldım.

Ekin ile beraber arabaya bindiğimiz sırada  çalan telefonumu açtım.

"Efendim Damla."

"Gel lan artık, sıkıldım ben."

Kıkırdadım.

"Dışarıdan bir şey istiyor musun?"

Cıkladı.

"Ben evi doldurdum bir eksik sensin."

Telefonu gülerek kapattım. Ekin kemerini bağlamış beni dinliyordu.

"Damla tek başına mı yaşıyor?"

Kemerimi takarken başımı iki yana salladım.

"Ailesiyle beraber yaşıyor ama şu an yoklar. Köye gittiler."

"Komşulardan sarkan eden yok değil mi?"

Sinsice güldüğümde yumruklarını gösterdi.

"Bak bunlar sana sarkıntılık edenleri dövmek için yıllardır bekliyor."

Elini alıp yanağına götürdüm.

"İlk kendinden başla o zaman."

"Ben senin kocanım, sarkmazsam olmaz. Ayıp."

🌾

"Ben diyorum ki-"

"Ay kurban olayım sen deme artık Ekin, bak gelmişiz zaten."

Yol boyunca susmayan Ekin ile sonunda eve gelirken kemerimi çözdüm.

"Herkese teşekkürlerimi ilet."

Kemerini çözdükten sonra ellerini iki yana kaldırdı.

"Ben anlamam gel bir daha bize, o zaman kendin et."

KISMETSE MARKET/TEXTİNG (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin