*TAMAMLANDI*Siz: Sorduk mu kardeşim?
0532**: Hop yavaş gel.
0532**: Kalp var kızım bende, içinde de sen.
0532**: Kardeşim falan ağır oluyor.
Siz: Bana sizi siparişle mi veriyorlar?
Siz: Biriniz bitse biriniz başlıyor!
Siz: Bir gidin artık!
0532**:...
"Artık hazır olur musunuz? Geç kalacağız ya sünnete. Yeter süslendiniz, Laçin'in yerine geçip sünnet annesi mi olacaksınız ya?"
Kızların hiçbiri beni takmazken elbisemin yakasını düzelttim. Bugün Gurur ve Mert'in sünnet düğünü vardı ve kızlar hazır olursa inşallah bitmeden yetişebilecektik. Pudra yakası kapalı saten bir elbise seçmiştim.
Ay Allah'tan prensesim çok belli olmuyor karnım öyle kocaman çıkmıyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Çok güzel olmuşsun."
Kocam bey elimi tutup beni kendi etrafında döndürürken gülerek omzumu silktim.
"Hamilelik yaradı bana ondan."
Anında yüz ifadesi değişirken çantama uzandım.
Oldu o zaman kalkalım biz.
"Acaba Ayça'ya doğduğu gibi bir kardeş mi yapsak?"
Bir kaç adım atıp başımı iki yana salladım.
"Bence sen anahtarı al ve arabayı garajdan çıkar."
Adımları benden uzaklaşması gerekirken daha da dibime girdi. Hocam şike var!
Arkama uzanan eli omzumdan belime doğru iniyor, gözleri de gözlerim ve dudaklarım arasında gidip geliyordu. Koridorda şansıma kimse olmadığından Ekin'i durdurup benim ayarlarımı bozmamı engelleyecek hiçbir sebep çıkmıyordu.
Beklemeyelim kocacım, hemen şimdi yapalım bir tane kardeş kızımıza, benim karnım üç artı bir, yüz metre kare ev zaten.
"Geç kalacağız."
"Kardeş yapmaya mı?"
Adam meyilli anacım, a desen kardeş anlıyor, b desen kardeş.
"Sünnet düğününe." fısıldar gibi konuştuğumdan sesli bir şekilde yutkunup bir kaç adım geriledi.
"Yanı başımda duran karıma hasretim, ne biçim iş bu?" Ağlanarak bedenini koridorun duvarına yasladı. Bir adama takım elbise bu kadar yakışırdı be!
"Dün gece neydi Ekin bey?"
"Her saniye daha çok özlüyorsak demek ki..."
Ama bu da can, bu da kalp, bu da yürek hani.
"Lan neredesiniz, kapıda bekliyoruz sizi. Sonra yeğen yaparsınız bana."
Damla seri adımlarla geldiği gibi giderken Ekin sesli bir kahkaha attı.
"Senin yüzünden bizi yalnız bulduğu her an çocuk yapıyoruz sanıyor."
