Neredeyse bir buçuk hafta olmuştu buraya geleli ve neredeyse yapılacak herşeyi yapmış sayılırdık.
Bugün motorlarla dağ çıkmaya karar vermiştik, esasında biraz yorgunluk olsada keyifler bir hayli yerindeydi. Yılların yorgunluğu mu desem yoksa ilk arkadaş tatilinden dolayı mı desem bilmiyorum bu enerjiyi at at bitmek bilmiyordu.
Her birimiz ayrı birer motor alacakken Özlem ve Berrak korkup birlikte binmeye karar verseler de, Yakut'la cesaretli geçindiğimizden dolayı, ayrı ayrı binmekten vazgeçmedik. Tabi Öyküyü de unutmamak gerek, biz gaz pedal nerde diye çözmeye çalışırken o çoktan gaza basmış dağa tırmanıyordu bile. Adrenalin onun için adeta bir tutkuydu, bu durumda onu yakalayabilecek azme sahip olanın Allah yardımcısı olsun.
Öykü'ye uyup baya uzaklaşsak da, çok zevkliydi.
Bir ara dinlenmek için yolun ortasında bir yerde durduğumuz sırada yolumuzun karşı yönünden gelen bir grup motorlu genç, yanımızda durdu.
« Yardıma ihtiyacınız varmı kızlar ? " dedi içlerinden biri.
Yakut çabucak gitmelerini istediğinden, hemen cevap verip onları uzaklaştırmak niyetindeydi.
« Yardıma ihtiyacımız olsaydı otostop çekerdik » dediğinde erkeklerden toplu halde bir ooo yükseldi.
İçinde bulunduğumuz durumu toparlamak adına Berrak oğlanları sepetlemeye çalıştı.
" Mola verdik o kadar teşekkürler " dedi.
Yakut üzerine basarak "keyif için durduk" diye eklemişti. Dağın başında bir başımızaydık ve haliyle bir an önce gitmelerini istiyorduk.. Anlaşılan iyi çocuklarmış ki ikiletmeden gitmişlerdi.
Bizde daha fazla oyalanmadan gidecektik ki gençlerin gittikleri yönden, motorla iki kişi bize doğru geri geliyordu.
"Hopalaa" dedi Yakut geri dönmelerine sinirlenirken.
Yanımızda durduklarında, kasklarının cam kısmını açıp, buğulu sesle biri Yağmur, diğeri ise Berrak dediğinde Berakla birbirimize bakmıştık, haliyle şaşkınlık içersindeydik, Türkiye'de, Bodrum'da, hatta ve hatta dağın başında, iki motorlu gencin kim olduğuna dair bir fikrimiz yoktu... Kızlarda haliyle bize yoğunlaştırdı bakışlarını.
« Tanıyor musun ? » dedim Berrak'a bakarken.
« Yook şu an Bodrumda sizden başka tanıdığım yok yani, sen ? »
« Yoo anlarız şimdi » dedim ve gençlere bakarak konustum.
« Affedersiniz çıkaramadık » dediğimde, benim adımı seslenen kaskını çıkarmaya başlamıştı. Yüzünü tamamen seçebildiğimde, yüzü çok tanıdık gelmişti.
« Bak işte şimdi oldu, ben kesin tanımıyorum, seni ilk defa görüyorüm » dedi Berrak tek nefeste, bense bu adamı daha önce nerede gördüğümü düşünmeye başladım. Kesin tekne turlarından yada oteldeki çalışanlardan biri olmalıydı, ama neden sadece Berrak'la ben ? Tanıdık yüzü, beni unutmuş olamazsın der gibi bakışları...
« Ya ben sizi bir yerde gördüm, ama...Nerede hatırlamıyorum » dediğimde, diğeri de kaskını çıkarmıştı, ikisini ayni karede gördüğümde, nereden tanıdığımı hatırlar gibi olmuştum. Aynı zamanda Özlem'in sesi yankılandı kulaklarımda
« Sizi havaalanında görmüştük, hatırlasana Yağmur senin yan koltuğunda oturan çocuk » dediğinde, diğeri cümleye ek yapmak için, « Bende ön koltukta » demişti elini sallayarak.
« Tamam hatırladım ben ya, selam » dedim ve gülümsedim.
« Demek sizde Bodruma tatile geldiniz ne tesadüf » dediğimde Berrak ortaya konuşarak olaylarla alakasını anlamaya çalışıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yinede Sevdik
Roman pour AdolescentsYinede Sevdik Yinede Sevdik, ölümün kıyısında bir kızın hayata son bakışını anlatan bir hikayedir, son gördüğü hafif bulutlu bir gökyüzü tıpkı hayatının gölgesi gibi gelip geçer gözlerinin önünden. Hadi gelin bu çetrefilli aşk hayatını birlikte okuy...
