UMUT (girl×girl) (Tamamlandı)

62. Bölüm (Final)

Merhabalar herkesee 😊❤ Biliyorum sizleri yine ve yine çok beklettim. Hayatımda bir sürü değişiklik oldu. Daha doğrusu duygularımda diyelim. Bu hikayeye başlarken birine çok ama çok aşıktım. Bir o kadar güzel ama bir o kadar da acı dolu zamanlardı benim için. Hayallerim vardı. Çok güzel hayaller... Bunları yaşayamayacağımı zaten en başından beri biliyordum. Ve bir gün bunu yazıya dökmeye karar verdim. Böylelikle bu hikayeye başlamış oldum. Sizleri tanıdım ve iyi ki tanıdım... Profilimde yazdığı gibi yaşayamacaklarımı yazdım ben. O benim hayalimde çok güzeldi aslında bunu fark ettim. Aslında ben hayalimdeki ona aşıktım. Gerçekler acı bir şekilde canımı yakarken kendimi hep buraya attım. Burada mutlu oldum. Yeri geldi hikayede ters giden şeyler oldu ama bu biliyorsunuz ki olmazsa olmazıdır bir hikayenin 😊 asıl o zamanlardan sonra güzel zamanların kıymeti bilinir aslında. Hayatta da böyledir. Zor günler yaşarız. Dibe vururuz yeri gelir. Ama bir gün o güzel günleri yaşamaya başladığımızda aslında o güzel günlerin kıymetini bu şekilde daha iyi anlarız. Ben aşkımı yazıya dökerek mutlu oldum. Belki gerçekteki hikayem bu kadar mutlu bitmedi ama buradaki hikayemi mutlu bitirmek istedim. İnanır mısınız bilmiyorum ama benim içimde hala küçük bir umut tanesi var... Bu önceden aşık olduğum kişiye değil ama. İnanıyorum ki karşıma bu hikayedeki çiftlerim gibi mutlu olabileceğim biri çıkacaktır. Belki de bu hayallerimden bile güzel olacaktır. Her zaman istediğimiz kişiden umduğumuzu bulamıyoruz bu hayatta. Kalbimde bir delik açtı belki ama ben kalbimi daha güzel hayallere saklıyorum... O delik benimle ömür boyu gidecek biliyorum. Ama ben mutlu olacağım. İnanıyorum ki bir gün hepimiz mutlu olacağız. Geçmez dediğimiz acılar geçecek. Elbette ki iz bırakacak ama geçecek... Ben buna inanmıyordum. Nasıl ona olan aşkımı bitirebilirim diyordum. Ama başardım 😅 İnsan bir kere aşık olmuyormuş bunu öğrendim. Bir kez daha yandı içim, bir delik daha açıldı kalbimde... Onu da atlattım. Diyeceksiniz ki ne hızlısın sen de 😅 bu seferki göz görmeyince gönül katlanır misali oldu. Ama beni ayakta tutan şey umudum ve hayallerim oldu hep. İçinizdeki o küçük umut tanesini koruyun. Belki farklı bir zamanda farklı bir insanda bulursunuz kendinizi... Belki de o kişi doğru insandır ve mutlaka buluşursunuz. Ya bu dünyada ya da hayallerinizde...

Sizleri çok fazla sıkmadan bu hikayemin final bölümüyle baş başa bırakıyorum sizi. Final yapmak istemezdim ama artık o kişiyi hayal edemiyorum yazarken. Yeni hikayelerde yeni aşklarda görüşmek üzere efendim... Bu hikaye için son kez keyifli okumalar diliyorum... ❤

Elimdeki pembe balonu şişirip bağladıktan sonra Selin'e doğru attım. Bana bakmasa da güldüğünü görebiliyordum.

"Efnan'dan bir farkın yok valla. Aynı yaştasınız," dedi süsleri duvara yapıştırırken. Annem ve Tülay teyze Efnan'ı parka götürmüştü. Doğum günü partisinin ona sürpriz olmasını istiyorduk. Damla ve Gülşen mutfakta atıştırmalıkları hazırlıyordu. Mitat ve Derya balayındaydılar. Bir hafta önce onları Türkiye'de bırakıp hep beraber buraya gelmiştik. Düğünleri çok güzel geçmişti. Onları izlerken Selin'le evliliğimiz canlanmıştı gözümde.

"Efnan 5 yaşına giriyor bugün aşkım. Ben 4 yaşındayım," deyip güldüm. Elindeki bandı da yapıştırıp bana döndü ve güldü.

"Rosa bile senden daha akıllı ama," deyip göz kırptı. Bu doğruydu.

Rosa ile iki ay önce tanışmıştık. Yani ikinci kızımızla. Onu yurtta ilk gördüğümüzde benimsemiştik. Sanki bizden bir parça gibi hissetmiştik. Henüz bir yaşında olmasına rağmen sanki yüzünde olgun bir ifadeyle bizi seyretmiş daha sonra da Efnan'ın uzattığı oyuncağı almak için uzanmıştı. Görevli kadının kucağından aldığımda temkinli bakışları bir bende bir Selin'de gezindi. Onu ilk defa görmeme rağmen bırakmak istememiştim. Annesi ve babasını henüz iki aylıkken trafik kazasında kaybetmiş. Yurda geldiğinde ismi belli olan bu miniğin ismini değiştirmemiştik bu yüzden. Belki de annesi bu ismi ona çok yakıştırmıştı.