UMUT (girl×girl) (Tamamlandı)

28. Bölüm

Değerli yorumlarınızı eksik etmeyiniz efendim. Keyifli okumalar dilerim... 😊💛

"Merak etmeyin, kimseye söylemedim. Hmm şirkettekiler hariç," dedi Seda hala bize alayla bakarken. Bir adım öne çıkıp çenemi yukarı kaldırdım ve gülümsedim.

"İyi yapmışsın. İstediğin herkese söyleyebilirsin."

Selin de bir adım ilerleyip tam yanımda durdu. Ona baktığımda hafif gülümsüyor ve Seda'ya bakıyordu. Etrafımıza gelen birkaç kişinin fısıldaşmaları hiç umrumda değildi şu an.

"Ne yani? Bundan rahatsız olmuyor musunuz?"

Seda'ya baktığımda yüzü düşmüştü. Aklı sıra bizi tehdit etmeye çalışacaktı ama ben buna izin vermemekte kararlıydım.

"Bundan rahatsız olan biri varsa o da sensin," dedi Selin kıza. Kız bir bana bir ona bakarken tek kaşımı kaldırıp indirdim.

"Sizin gibilerle aynı yerde çalışamam. Umarım kovulursunuz."

Seda bize nefretle bakmaya başlayınca dişlerimi sıktım ve derin bir nefes aldım. Etrafa bir bakış attığımda neredeyse bütün çalışanların yanımıza toplanmış olduğunu gördüm.

"Herkes duysun!" diye bağırıp Selin'in elini tuttum. O da bunu bekliyor gibi parmaklarımızı sıkıca kenetledi. Gözlerinin içine birkaç saniye baktığımda aynı kararlılığın onda da olduğunu gördüm. Tekrar etrafa bakıp çenemi kaldırdım. "Ben aşık olurken onun bedenine değil, kalbine baktım. Kalbindeki merhamete, güzelliğe aşık oldum. Ve siz ister anlayın ister anlamayın, bizim gibiler bu durumu tercih etmiyor. İnsan kalbine söz geçirebilir mi? Siz hiç aşık oldunuz mu? Kaçınız gerçek bir aşkı tattı? Kaçınız aşkı için savaştı? Belki de hiçbiriniz. Ama ben, aşkım için her şeyi yaparım. Gerekirse yoluma çıkan engelleri bir bir devirip aşkım için ölürüm. Ve siz bunu anlasanız iyi edersiniz!"

Etrafa son bir kez göz atıp Selin'e odakladım bakışlarımı. Gözleri dolu bir şekilde bana bakıyordu ve gülümsüyordu. Ben de gülümsedim ve diğer elimizi de buluşturdum. Selin aniden uzanıp dudaklarımızı buluşturduğunda karşılık verdim ve kısa bir öpücükten sonra geri çekildim.

"Bravo!"

Etraftaki insanların birkaçı alkışlamaya başladığında bazıları da tereddüt ederek onlara eşlik etti. Seda ve birkaç kişi ortamı terk ederken alkış sesini bölen kişi patron olmuştu. İnsanlar hemen yerlerine geri dönerken patron hızla yanımıza geldi.

"Odama!"

"Bakın, bu şirkette çalışanlarım benim için çok önemli. Ve onların düşünce yapılarına da saygı duymak zorundayım. Sizi bu durum için yargılayamam ama çalışmanızı istemeyen arkadaşlar var."

Patron sandalyesinde sıkıntıyla oflayıp kollarını masanın üzerine koydu. Selin ve ben karşısındaki sandalyelerde otururken çok gergin hissediyordum.

"Ama kimsenin sözüyle çalışanlarımı işten çıkaracak değilim. İşe devam edeceksiniz elbette," deyince Selin'le ben birbirimize bakıp gülümsedik.

"Teşekkür ederiz Kemal Bey," dedi Selin minnettar bir şekilde gülümseyerek.

"Yalnız, bir hafta boyunca işe gelmediğiniz için maaşınızdan kesmek durumunda kalacağım. Ha bir de, şirketimde sorun istemiyorum. Kimse kimse ile münakaşaya girmesin. Bunu Seda ile de konuşacağım. Şimdi çıkabilirsiniz."

__________

Akşama kadar birkaç kişinin tuhaf bakışı eşliğinde işlerimize yoğunlaşıp normal bir gün gibi geçirmeye çalıştık. Herkesin bu durumu bilmesi beni rahatlatsa da tuhaf hissetmeme neden oluyordu. Seda bizimle hiç konuşmamıştı. Birkaç çalışan da bizim yanımıza gelip bu davranışımızın cesurca olduğunu ve bizi desteklediğini dile getirmişti. Bu duruma saygı duymak zorundaydılar. Yapacak bir şey yoktu.