Korsan Prenses

Dayanıklık

Kapı tıktıklandığı vakit Bagatur, "Gönderdiğim adam gelmiş olmalı." diye tahminde bulundu.

Bunu bilmenin tek yolu vardı.

"Gel!"

Giden iki korsan yanlarında çanta ile dönmüştü.

Bagatur, önündeki yeri işaret ederek "Çantayı buraya koyun." dediğinde korsanlar çantayı Bagatur'un önüne koydu.

Bagatur çantanın içinden ilaç şişeleri ve taslar çıkarınca şaşkınlık ile Bu kadaı gerçekten gerekli mi? Biraz fazla göründü gözüme." dedim.

"En kısa yöntem için gerekli. Yoksa haftalarca kumların çıkmasını beklemek zorundayız."

"Daha acısız oluyor o. Ben kumlarım ile yaşarım." diyen Yarkın'ın işlemden korkması güldürmüştü.

Bagatur koca bir iğne çıkarınca mürettebat otomatik olarak geriye kaçınmıştı.

İğneden çok Bagatur'un elinin ağırlığından korktuğunu hissediyordum.

"Kaptanın olarak..."

Bagatur, Yarkın'ın sözünü kesti ve kaçamayacağını anlaması için "Üzgünüm kaptan ama şu an bulunduğunuz durumdan sizin kararlarınızı dinleyemem. Belki de etkisi altında kaldığınız Tozlular yüzünden bize yanlış bir kararı kabul ettirmeye çalışıyorsunuz." dedi.

"Benim varisim Asena olduğuna göre kararı o vermeli."

Bagatur'a döndüm ve gülümseyerek "Hızlı iyileşmesi için her şeyi yapabilirsin. Benden sana tam izin." dedim

Bagatur gülerek ilaçları hazırlarken Yarkın sanki kendisine ihanet etmişim gibi bana baktı.

"Bunu unutmayacağım prenses."

"Unutmayın kaptan, unutursanız ben hatırlatırım."

Bagatur, "Bir kova getirin." diye emir verince "Kova neden lazım Bagatur?" diye sordum.

"Kumları hızlı çıkartsın diye kusturacağım."

Kova gelirken "Anladım." diye mırıldandım.

Yarkın mürettebatına baktı ve "Ee?" dedi.

"Hepiniz kusmamı mı bekliyorsunuz?"

Yarkın'ın sorusu ile mürettebat bir ağızdan konuşmaya başladı.

"Kesin!"

Yarkın'ın bağırması ile hepsi usulca susmuştu.

"Hepiniz gemiye gidip geminin savaş esnasında aldığı hasarları kontrol edin. Gemiye çıktığımda her yani sorunsuz ve temiz görmek istiyorum."

"Emredersiniz kaptan."

Mürettebat odadan çıkınca Yarkın, "Hızlıca halledelim Bagatur." dedi.

"Sana cesaret geldi, hayırdır?" diye sordu, Bercis.

Yarkın, "Kaçınılmazı geciktirmenin bir anlamı yok. Olsun bitsin." derken Bagatur aniden iğneyi ona sapladı.

Yarkın'ın karizması yavaş yavaş çizilirken acısını saklamak için dudaklarını birbirine bastırdı.

"En azından bir haber verebilirdin."

"Haber vermekle zaman kaybetmek istemedim."

Yarkın, "Çok teşekkürler." derken gelen mide bulantısı yüzünden yakınındaki kovayı alıp kovaya kusmaya başladı.

Kusarken çektiği acı, kovanın kenarlarına uyguladığı baskıdan belli oluyordu.

Ona destek olmak için elinin üzerine elimi koydum ve "Bu iş bitince rahatlayacaksın." dedim.

Bagatur, "Bu süreç yarım saat sürebilir." deyince şok içinde ona baktım.

"Ne?"

"Yarım saat boyunca kusabilir."

"Şimdiki gibi canını acımayacak değil mi? Zamanla acısı azalacak?"

Bagatur, "Acıya dayanmaya başlayabilir." dediğinde kıyamayarak Yarkın'a baktım.

Yarkın kustukça artan titremesi acısının dayanılmaz hale geldiğini anlamamı sağlıyordu.

"Acısını azaltacak bir şey yok mu?" diye sordum, merakla.

"Aslında iğneden önce bir şurup içirsem bu kadar acı çekmezdi."

Bagatur'un söylediği ile hepimiz ona döndük.

Yarkın da göz ucuyla ona bakıyordu.

Küfür ettiğine emindim.

"Öyleyse neden adamın acısı azalsın diye şurup vermedin?" diye sordu, Gencer.

"Azalmasın diye. Sonuçta dayanabilecek gücü var."

"Daha az çekebilirdi."

"Dayanıklığı artar."

Yarkın komodinin üzerinden tabancasını ararken Bagatur, "Ben mürettebatın başına geçeyim. Başlarında durmayınca işi savsaklıyorlar." diyerek kaçtı.

Yarkın'ın sırtını sıvazlarken "Uzun sürmez belki. Dayanmaya bak." dedim.

Midemin kaldırabileceği kadar kovanın içerisine baktığımda kan eşliğinde kum da kustuğunu gördüm.

Merak ve endişe karışımı bir duyguyla "Kan da gelmesi normal mi?" diye sordum.

"Normal, endişelenme." dedi Dilhan.

"Banyoya geçmek ister misin? Daha rahat edersin belki."

Yarkın önerimi kafasını sağa sola sallayarak reddederken yanında ona yardım edememin acısını çekmeye başladım.